fbpx

Vlog 9 | Sanne van &Stijl | Binnenkijker en klusjes

Sanne is interieurstyliste en blogger bij &Stijl. Ze neemt ons elke vlog mee in haar wereld en daarnaast deelt ze leuke en handige tips op het gebied van interieur. In vlog 6 liet Sanne haar nieuwe huis, toen nog midden in de verbouwing, zien. In vlog 7 waren het eerste deel en het tweede deel van de rondleiding te zien. In deze vlog laat Sanne zien dat er nog altijd wat te doen valt in en om het huis.

Sanne vertelt wat ze nog heeft veranderd in huis, want er blijven altijd wel wat klusjes liggen… Daarnaast fotografeert ze een binnenkijker in Amsterdam en laat ze zien hoe zij door middel van foto’s een ware eyecatcher aan de muur creëert bij haar thuis. Bekijk hier de vlog:

Wil je als eerste de leukste video’s zien op ons YouTube kanaal? Abonneer nu! 

Rose: ‘Gelukkig zien we dat het mooi wordt. Mooi, mooier, mooist’

Onze blogger Rose Huizenga runt op de Gili Eilanden het boutique hotel Villa Nangka en het ‘Gili Shark Conservation Project‘. In augustus 2018 werden zij getroffen door een zware aardbeving. Rose schrijft vol liefde en positiviteit over de wederopbouw van hun prachtige hotel, de baby in haar buik en haar avonturen op dit kleine Indonesische eiland. Vorige keer nam ze je mee op een typische Indonesische verjaardag, nu vertelt ze over de laatste loodjes voordat ze met zwangerschapverlof gaat. Al het harde werken van de afgelopen tijd begint zijn vruchten af te werpen!

Hollen met een dikke buik

‘Ik  wil dwarreldansen, ik wil strandhuppelen. Maar het gaat niet. Ik ben geen vlinder, ik ben geen kind. Ik ben een hoogzwangere vrouw en heel misschien ben ik wel een olifant. Zo’n heel zielige olifant die met veel moeite op een krukje klimt. Hoe lang is het geleden dat ik mooie serie’s deed op de lange mat, arabier-flikflak-salto achterover en dan een indianenkreet op volle sterkte als slot? Hoe lang is het geleden dat ik in het oerwoud van Laos aan lianen hing, zwabberslingerend tussen de bomen?

Kom op Rose, zeg ik tegen mezelf. Je lijkt wel een bejaarde, peinzend over vroeger met een kopje thee en een biscuitje. Bovendien valt het wel mee met jou lieverd. Je loopt klaarblijkelijk nog zo vrolijk rond dat de jongens van Villa Nangka af en toe vergeten dat je zwanger bent en je rustig met eieren bekogelen op je verjaardag en daarna een zak meel over je krullen gooien.

Ja ze heeft een dikke buik, maar verder merken we er toch echt niets van dat ze zwanger is. Ze rent nog even hard als altijd.

Hard werken wordt beloond

Kijk en daar wil ik de komende weken wat aan doen, aan dat rennen. Beter gezegd aan dat stoppen met rennen. Razend druk heb ik het gehad en gelukkig heeft dat geleid tot mooie dingen. Het Gili Shark Conservation Project heeft de SeaKeepers Society Asia Achievement Award 2019 gewonnen en ons plan om een grootschalig coral restoration project te starten rondom de Gili Eilanden is goedgekeurd!

Ik heb diverse keren een tijdelijk onderkomen moeten zoeken voor de vrijwilligers en heb dat samen met de jongens ingericht. We hebben met meubels gesjouwd, met boeddha’s, spreien en gekleurde kussens. En zo gezorgd voor een sfeervol huis, waar het goed relaxen is na een dag hard werken.

En dan de herbouw van Villa Nangka. Nee, ik heb geen fundamenten gelegd, geen skeletten van bamboe gebouwd, geen muren gemetseld. Maar wat is er daarnaast nog veel te doen, te ontwerpen, te kopen. Gelukkig zien we dat het mooi wordt. Mooi, mooier, mooist.

 

Offer aan de goden

Maar nu kies ik ervoor om stil te zijn en in alle rust de weken voor de bevalling met onze dochter op Bali door te brengen. We zullen met z’n tweeën zijn, elkaar wiegen, verhalen vertellen en liedjes vol verlangen zingen: wanneer zal het zijn, de geboorte? En terwijl ik dit schrijf, ben ik behalve ontroerd ook bang. Bang voor het onbekende, bang voor de pijn. Maar gelijk is er een glimlach wanneer ik denk aan de dokter die mij vertelde dat Indonesische vrouwen pijn beschouwen als een offer dat ze brengen aan de goden voor de geboorte. Ja, ik zal mijn moederland missen als ik ga bevallen, dat weet ik zeker. Maar wat is Indonesië mij dierbaar, met haar geheimen en haar wijze levenslessen. Levenslessen waarvan ik er een met jullie wil delen, voordat ik met verlof ga:

Uit een land van louter liefde kwamen ze bij ons. Ze leerden ons lopen. Ze leerden ons dansen door de dagen. Ze leerden ons praten en vertelden ons sprookjes over edelstenen en een prinses. Uit een land van louter liefde kwamen ze bij ons. Onze kinderen. Om niet van ons te zijn maar voor altijd dichtbij.

Een bolle klapzoen en een dubbeldikke kokosnoot. Ik zal jullie missen, tot in september!

Rose

Over Rose

26 weken zwanger
Rose Huizenga woont samen met haar vriend op de Gili Eilanden in Indonesië. Zij heeft een enorme passie voor de zee en met name voor haaien. Ze neemt ons mee in haar leven op dit prachtige eiland. Ze runt op de Gili Eilanden het boutique hotel Villa Nangka en het ‘Gili shark Conservation Project‘.

Rondreizen met krukken door Nieuw-Zeeland mag de pret niet drukken

Wereldreiziger en WENDY-blogger Marceliene reist samen met haar vriend Thomas door Nieuw-Zeeland. Een bijzonder mooi land, waar ze veel avonturen beleeft. Ze schrijft alles wat ze meemaakt op en deelt dat met ons. Helaas gaat haar reis nu verder op krukken, omdat er een ongelukje is gebeurd… 

Over Marceliene

De 29-jarige Alkmaarse besloot samen met haar vriend Thomas in december 2017 alles in Nederland achter te laten. Na zo’n achttien verhuizingen, zestien baantjes, drie opleidingen en wat cursussen weet ze eigenlijk nog steeds niet echt wat ze wil met de rest van haar leven… Ze geniet van de vrijheid!

Kamperen met krukken

‘Door een klein gaatje waar precies mijn neus en mond nog vrij zijn, haal ik adem. De rest van mijn slaapzak is volledig ingesnoerd en de twee extra dekens zijn nodig. Op deze manier is het aangenaam warm. Dan ineens is het gevoel daar. Ik probeer het te negeren en me te focussen op het geluid van de wind die door de bomen met uiltjes waait, het gehinnik van paarden in de verte en op het geluid van de binnenrollende golven. Aii, verkeerde gedachte. Op de tast rits ik per ongeluk mijn slaapzak vast aan de voering. Uiteindelijk weet ik mezelf uit de tent te wurmen en kruip ik op handen en knieën door het natte, koude gras. Niemand is buiten, mooi! Ik probeer als een soort pasgeboren hertje op één been te balanceren met aan beide kanten een kruk schuin in de grond. Bambi on ice… Het is stikdonker en ‘s nachts is je gevoel voor evenwicht niet optimaal kan ik je vertellen. Ook helpt het niet dat wij vrouwen niet gewoon even snel ‘iets’ naar buiten kunnen hangen en moeilijk moeten doen met een pyamabroek die de boel ook nog eens blokkeert. De rode draad van dit verhaal: drink ’s avonds geen thee als je aan het kamperen bent en met krukken loopt.’

Marceliene Poelman

Verder trekken met krukken

‘De eerste dagen waren even extra lastig, maar na zes maanden op dezelfde plek gewoond en gewerkt te hebben, was de wil om meer van Nieuw-Zeeland te ontdekken zo groot dat we na wikken en wegen toch besloten om weer verder te gaan. De reden dat ik met krukken loop is omdat ik op tweede kerstdag wat ongelukkig tijdens het kitesurfen landde. Drie maanden later weten we dat mijn middenvoetsbeentje al die tijd gebroken is geweest en een gewrichtsband deels is afgescheurd. Oeps…’

Kayakken met krukken

‘Maar goed, niks weerhoudt ons ervan om op avontuur te gaan! Zo was het kayakken met krukken ook een hele ervaring. Alles draait om de perfecte timing wanneer de golven toch wat hoger zijn dan je in eerste instantie dacht. Als kind was ik nergens bang voor, maar ook ik merk dat ik me wat bewuster ben van bepaalde gevaren nu ik ook geen zestien meer ben. Daar dobberden we rondom een eilandje op open zee. Slechts een half uurtje van het strand, maar de kennis dat hier orca’s, haaien en walvissen worden gespot, maakt toch dat mijn kaken zich op elkaar drukken wanneer Tho heen en weer wiebelt tijdens een poging tot vissen. Op het moment dat hij mij uit de kayak draagt nadat we verbazingwekkend genoeg heel relaxed binnenrolden met de hoge golven, voel ik mij intens gelukkig. Het is hier zó mooi en wat voelde het fijn om na 1,5 week weer wat actiefs te doen.’

Marceliene Poelman

Klimmen met krukken

‘Dat smaakte naar meer! Vorig jaar waren wij bij Kaap de Goede Hoop in Zuid-Afrika en nu, precies een jaar later, klommen we met een stuk of tien pauzes een heuvel op naar Cape Reinga. Ik moest en zou het zien. Vroeger maakte ik altijd grapjes over van die groepjes actieve oudere dames die ‘Nordic walkend’ over een vlak strand marcheerden. Nu snap ik dat krukken enorm handig zijn bij het wandelen! Buiten adem kwam ik boven aan, maar WAUW, het was het waard! Een spirituele plek waar volgens de Maori de ziel van overledenen het land verlaat. De plek waar de warmere Tasmaanse zee en de koudere Pacifische oceaan elkaar ontmoeten. De plek waar de Hollander Abel Tasman het land in 1642 als eerste Europeaan aantrof. Erg indrukwekkend, én een goede work-out!’

‘Het is bijzonder om te merken wat je met een beetje wilskracht, creativiteit en doorzettingsvermogen kunt bereiken. En wat zijn nou drie weken? Er zijn mensen die voorgoed moeten leren leven met een lichamelijke beperking. Ik heb geen reden tot klagen, want op krukken in Nieuw-Zeeland verkies ik boven zonder krukken in Nederland. Voor iemand die normaal altijd rondrent en eigenlijk niet echt nadenkt voordat ze iets doet, is dit zelfs een heel wijze les. Ik merk dat ik ineens eerst goed om me heen kijk en nadenk, voordat ik actie onderneem. Niet iets wat ik gewend ben, maar jeetje wat scheelt het tijd wanneer je bijvoorbeeld iets zoekt! Verplicht rust nemen is iets wat soms wellicht nodig is om tot nieuwe inzichten te komen. Er valt dus elke dag iets nieuws te leren!’

Carpe Diem.

X Mars

Word je gelukkig van schoonheid? 

Josje Smeets is gelukspsychologe en eigenaar van het bedrijf HelloBetty.nl. Ze is een van onze vaste bloggers waarin zij geluk vanuit een wetenschappelijke visie benadert. In haar vorige blogs gaf zij 5 redenen waarom lief en aardig zijn voor een ander gelukkig maakt, 4 tips die ‘nee’ zeggen makkelijker maken en vertelde ze waarom jouw verjaardag vieren je gelukkig maakt. Vandaag verdiept zij zich in wat schoonheid doet met jouw geluk. 

Beauty makes happy

Je hebt ze altijd. Van die vriendinnen die er áltijd uit zien om door een ringetje te halen: haren geföhnd, nagels stevig in de gellak, kleding kreuk- en vlekloos aan het lijf. Ik ben meer van het type ‘mijn haar droogt wel in de wind’ en ‘less is more’. Waarbij mijn druk en chaotisch zijn niet altijd leidt tot het gewenste fashionable resultaat.

Tuurlijk. Ook ik doe mijn best er leuk uit te zien en ook het feit dat ik dagelijks mijn hardlooprondje ren, maakt dat ik zeker niet ontevreden ben over mijn uiterlijk. Maar toch. Het blijft een ding. Beauty. Word je gelukkig van schoonheid?

Helaas wel, is mijn antwoord. Ik zou graag het tegendeel kunnen bewijzen. Want ik ken genoeg mannen en vrouwen die elke dag de strijd aangaan met de weegschaal of de spiegel vanwege hun te grote neus, te vlekkerige huid of minder strakke lichaam.

Waarom maakt schoonheid gelukkig?

Schoonheid zorgt er namelijk voor dat je het iets makkelijker hebt in het leven. Het volgen van dat geplande crashdieet kan dus wel degelijk bijdragen aan je geluk.

Het mooier zijn levert niet enkel een hoger zelfvertrouwen op; ook anderen gaan meer in je geloven. Zo is gebleken dat mooie mensen betere punten krijgen op school, meer kans hebben op die ene leuke baan én vaker gelijk krijgen.

Hoe dat kan? Ons brein geeft ons een beloning bij het zien van mooie mensen. Een verklaring hiervoor zou kunnen liggen in de evolutie. We gaan dan uit van het feit dat vooral mannen vroeger op zoek waren naar geschikte vruchtbare vrouwen om zich mee voort te planten. Aan mooie mensen dichtten zij meer positieve eigenschappen toe. Ons brein heeft daarom geleerd ons een beloning te geven voor deze schoonheid.

Oneerlijk? You bet it is!

Optimaliseer jouw beauty

Toch kun je beauty op meerdere manieren bereiken. Zelfs als je nooit Miss Nederland worden zal.

1.  Het überhaupt aandacht besteden aan je uiterlijk en er verzorgd uitzien heeft een grote plus. ‘Zij heeft haar zaakjes op orde’ wordt daarbij vaak gedacht. Sowieso valt deze aandacht mensen op, waardoor je complimentjes krijgt.

Dat wordt voor mij dus een kwartiertje eerder opstaan…

2.  Kleren maken de man. Absoluut waar. Wanneer je je kleding met zorg uitzoekt en iets kiest dat bij je uiterlijk én je innerlijk past, voel je je vele malen lekkerder. Niet alleen straal je zelfvertrouwen uit, je voelt dit ook echt zo. En dit maakt happy.

3.  Ook beauty in producten maakt gelukkig. Dus ben je niet moeders mooiste, maar heb je wel een super toffe fiets, de mooiste headphones en een mooi notitieboekje; ook dan straal je uit dat je goede smaak hebt. Waardoor je meer likeable wordt.

Onthoud tot slot dat iedereen meer happy wordt van beauty. Ook jij. Niet alleen van schoonheid bij jezelf en anderen, maar juist ook van landschappen of andere mooie, inspirerende omgevingen. Dompel je hier zo vaak als kan in onder. Voor mijn part zonder de haren geföhnd. Want geen mens die je ziet in dat prachtige bos.