Een baaldag, omdat je moe bent van al dat moeten. Dat gevoel hebben we allemaal wel eens, zo ook Hannelore. En als ze dan eindelijk wat tijd voor zichzelf heeft, moet ze sporten! Ze traint immers voor een kwart triatlon in juni volgend jaar en daarvoor moet ze nu alvast spieren kweken en haar conditie verder verbeteren. Toch zorgde juist dat sporten voor een omslag, het afgelopen weekend. In haar vlog zie je hoe ze zichzelf herpakte na haar baaldag.
Iedereen heeft wel eens een baaldag. Moet kunnen, zo heel af en toe. Vroeger kon ik mezelf nog wel eens trakteren op een hele dag NIKS. Dan lag ik een hele zondag op de bank en daar kwam ik dan alleen van af als ik wat te eten of drinken ging pakken of naar de wc moest. Lekker films kijken in mijn pyjama en badjas, proberen nergens aan te denken en telefoon uit. Of, beter gezegd; de stekker van de telefoon eruit, want de laatste keer dat ik mezelf zo’n echte baaldag kon permitteren had ik nog geen mobiele telefoon. Zo lang geleden is dat inderdaad.
Stiekem verlang ik nog wel eens naar zo’n ouderwetse baaldag. Nou ja, stiekem… Als je het roept in je vlog en je blog is er natuurlijk niks stiekems meer aan, haha! Dus, hierbij officieel; ik wil een keer een ouderwetse baaldag. Iedereen met een of meer kinderen, een baan, een partner, nog een baan en een hond weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan. Misschien is het zelf ronduit onmogelijk, want wie kan het zich tegenwoordig nog veroorloven om een dag ‘uit’ te staan? Even een dag niks moeten, geen verplichtingen en geen appjes beantwoorden?
Juist in deze bizarre tijd word ik soms zo moe van al dat moeten. Op je werk moet je opgewekt en energiek zijn, thuis moet je een gezellige en actieve ouder zijn voor je kinderen, je moet je huis op orde houden, sociaal blijven, berichtjes sturen, posts liken…. En in je vrije tijd moet je ook nog eens sporten!
Het afgelopen weekend werd het mij even allemaal teveel en ik wilde mezelf het liefst even helemaal ‘uit’ zetten, niks meer doen en gewoon mezelf schaamteloos verwennen met snoep en chips. Dat heeft vast te maken met alle corona-stress en de nieuwe lockdown die al in de lucht hing, want ik trek mij al het leed van anderen veel te veel aan en ik kan slecht omgaan met veranderingen. Logisch dus, dat deze dame van de leg was. Tel daar zeurende buikpijn en pijnlijke benen bij op en je begrijpt dat ik die dag niet ben gaan hardlopen, terwijl dat wel moest. Ik kon het echt niet opbrengen.
Ben ik toen op de bank gaan liggen met een kilo chocola? Nee, het werd een mini-baaldag-nieuwe stijl: ik heb mijn kinderen uitgebreid geknuffeld, mijn man uitgelegd dat hij mij maar lekker in mijn eigen sopje moest laten gaarkoken en ben extra vroeg naar bed gegaan met een fijn boek. Morgen weer een dag! En dat heeft goed uitgepakt, want de dag erna heb ik het helemaal goedgemaakt met mezelf. Met zwemmen, fietsen én hardlopen, huppetee! En weet je, daarna voelde ik me weer zo goed! Ik was blij, energiek en trots.
Nooit gedacht dat sporten mij zo goed zou doen. Natuurlijk wist ik wel dat het voor anderen goed werkt, want je hoort en leest overal dat je van sporten écht blijer en actiever wordt, maar ik had oprecht geen idee dat het ook voor mij zou werken. Vanaf nu luister ik nog beter naar mijn lijf, omdat ik weet dat het dan goed komt. Een mini-baaldag is helemaal oké en dat moet je gewoon af en toe doen. Mits je daarna jezelf weer bij elkaar raapt en lekker naar buiten gaat om te wandelen of misschien zelfs te rennen. Zet ‘m op!
