Irma was een vrolijke single die vaak tot in de late uurtjes uitging, maar toen ze verliefd werd op een man die al twee kinderen had, veranderde alles. Ze moest wennen aan haar nieuwe leven als ‘plusmama’, maar wilde ook al haar liefde geven aan haar nieuwe gezin. ‘Het ingewikkelde is dat je nooit zoals een biologische moeder rustig hebt kunnen wennen aan kinderen.’
‘Mijn leven was perfect. Althans dat vond ik. Een leuk huis, leuke baan, veel vrienden en vriendinnen, een fijne familie en een liefdevolle relatie. Dit alles duurde ongeveer tot mijn dertigste levensjaar. Daarna zag ik de clichés van een alleenstaande op zoek naar de liefde een voor een waarheid worden.’
Zoals dat gaat als je vrijgezel bent
‘Gelukkig kon ik blijven wonen in het huis dat ik enkele jaren daarvoor van boven tot beneden gerenoveerd had met mijn toenmalige vriend. Ik kreeg een vast contract bij mijn werkgever en ik was, zoals dat gaat als je vrijgezel bent, heel vaak niet thuis. Mijn vriendenkring groeide en mijn familie steunde me zo goed als ze konden. Een jaar ging voorbij en gedachten als ‘ik blijf voor altijd vrijgezel’, ‘ik kom nooit meer iemand tegen’ tot ‘en nu zit ik hier alleen in dit huis’ passeerden de revue.’
Hij was papa!
‘Ondertussen had ik wel een paar dates, maar daar zat niemand bij met wie ik mezelf oud zag worden. De rugzak van de een was nog voller dan de ander en dat maakte een relatie voor mij onmogelijk. Tot die ene dag. Ik ontmoette de man met wie ik wel een toekomst voor me zag. Er was alleen één maar. Hij was papa! En niet van één, maar van twee kinderen. En als ik me iets had voorgenomen, was het wel om nooit te gaan daten met een man die kinderen had uit een eerdere relatie. Ik kende namelijk de verhalen van vrouwen die een relatie hadden met een man met kinderen en die waren allesbehalve romantisch. De verliefdheid bij deze stellen ging al snel over in ruzies met de ex-partner en strijd over de toch al zo moeilijk opvoedbare kinderen.’
Je wordt stiefmoeder: Ik schrok me rot!
‘De liefde laat zich niet dwingen en voor ik het wist maakten de papa en zijn twee meiden deel uit van mijn leven. Toen ik in mijn vriendengroep vertelde over mijn lief en zijn twee dochters zei een van mijn vriendinnen: ‘Je wordt stiefmoeder!’ Ik schrok me rot. Stiefmoeder? Ik zie mezelf als kind nog voor de televisie zitten. Voor me op het scherm schrobt Assepoester de vloer, terwijl haar stiefzussen haar uitlachen. Haar stiefmoeder is zo gemeen, net als haar stiefzussen. Zo wilde ik absoluut niet gezien worden.’
Ik wist toch waar ik aan begon?
‘Inmiddels weet ik dat het verhaal twee kanten heeft. Het moeilijke is dat ik, in tegenstelling tot de biologische moeder niet rustig de tijd heb gehad om aan het idee van kinderen in mijn leven te wennen. Er was geen zwangerschap en ook geen bevalling. Stond ik een half jaar daarvoor nog tot in de vroege uurtjes te dansen in een discotheek in Parijs, zat ik nu op de bank met twee kinderen op mijn schoot. Mijn omgeving reageerde vaak verbaasd als ik aangaf dat ik mijn nieuwe leven wel eens moeilijk vond. Ik wist toch waar ik aan begon? Maar dat weet je van te voren natuurlijk helemaal niet. Je wordt verliefd op je partner en de kinderen die daarbij horen, neem je in eerste instantie voor lief.’
Toegevoegde waarde
‘Deel uitmaken van een samengesteld gezin gaat niet zonder slag of stoot. Gedurende de jaren, dat de kinderen in mijn leven zijn ben ik erachter gekomen dat het vooral gaat om de waarde, die ik als vrouw toe te voegen heb aan hun leven. Ik zie dit dan ook als een ‘Plus.’ Dit in tegenstelling tot de term ‘stief’ die voor mij een negatieve klank heeft. Zo zie ik mijn rol absoluut niet. Laat ik voorop stellen dat ik hiermee ook niet wil suggereren dat ik mij een extra moeder voel. Er is maar een biologische moeder, alleen heb ik eenzelfde rol naar de kinderen toe, aangezien wij co-ouderschap hebben en de kinderen net zoveel in mijn leven en dat van de vader zijn.’
Liefdevolle bedoelingen
‘Gelukkig hebben we voor de kinderen een fijne situatie kunnen creëren waarbij er tussen ons een goede verstandhouding is omwille van de kinderen. Ik weet dat dit ook niet vanzelfsprekend is. De basis van deze fijne verstandhouding was er echter al, voordat ik in het leven van de kinderen kwam. Mijn man heeft hier altijd voor gezorgd. De kinderen hebben ook niet om deze situatie gevraagd. Probeer jezelf vooral in hun situatie te verplaatsen. Dit heeft hij me altijd voorgehouden. Iets dat niet altijd makkelijk is, aangezien we allemaal anders zijn en iedereen de kinderen op zijn of haar manier opvoedt. Toch ben ik ervan overtuigd dat dit in ons geval altijd met de beste liefdevolle bedoelingen is.’
Niet één situatie is daarbij hetzelfde
‘Feit is dat steeds meer vrouwen te maken krijgen met deze nieuwe Nederlandse samenlevingsvorm. Een vorm die de nodige uitdagingen met zich meebrengt. Niet alleen krijg je er als vrouw de kinderen bij die biologisch gezien niet van jou zijn, ook de biologische moeder gaat deel uitmaken van je leven. Dit zorgt voor de nodige dynamiek en kan een samengesteld gezin heel complex maken. Niet één situatie is daarbij hetzelfde. Het is dan ook niet voor niks dat de helft van alle samengestelde gezinnen binnen vijf jaar weer uit elkaar vallen. En toch zijn er ook andere verhalen te vertellen.’
Plusmama ben je niet, dat word je
‘Drie jaar geleden ben ik mijn verhaal gaan opschrijven. Dit omdat ik tijdens de worsteling met mijn gedachtes en emoties, zoekend op het internet, niet de antwoorden kon vinden die ik zocht. Net als mijn leven als plusmama is mijn boek; ‘plusmama ben je niet, dat word je’ een groeiproces geweest. Het heeft mij enorm geholpen mijn nieuwe leven uiteindelijk vorm te geven. In mijn boek vertel ik openhartig mijn eigen verhaal en deel ik de ervaringen van andere vrouwen die deel uitmaken van een samengesteld gezin. Al deze verhalen worden steeds aangevuld met waardevolle tips en inzichten van een kinder- en stiefgezincoach. Ik hoop met mijn verhaal goed de werkelijkheid en worsteling weer te geven, waar je als plusmama tegenaan loopt. Maar vooral ook om te laten zien hoe mooi deel uitmaken van een samengesteld gezin uiteindelijk kan zijn. Dankzij de openhartigheid van de vrouwen die hun verhaal in het boek delen en een kijkje in hun leven als plusmama geven, ben ik er van overtuigd dat het lezen van ‘Plusmama ben je niet, dat word je’ een feest van herkenning is voor alle plusmama’s. En voor alle plusmama’s in wording!
Laat je niet tegenhouden
‘Lange tijd dacht ik dat liefde alleen een gevoel is, maar het is veel meer. Liefde komt tot uiting in de dingen die je doet. Dat doe je als plusmama door voor de kinderen van jouw partner te zorgen. Het smeren van de boterhammen, een verhaaltje lezen voor het slapengaan, ze naar school brengen of voor ze zorgen als ze ziek zijn. Als plusmama heb ik de keuze of ik deze liefdevolle handelingen wil verrichten en de kinderen mijn vertrouwen geef. Met het risico dat ik opnieuw gekwetst word, zoals ik dat rond mijn dertigste meemaakte. Ik weet hoe moeilijk het leven in een samengesteld gezin kan zijn en ook hoe de omgeving hierop kan reageren, toch wil ik je zeggen; laat je als plusmama nooit door de risico’s tegenhouden. Geef jouw liefde aan zijn kinderen. Uiteindelijk is liefde het mooiste goed wat je in je leven kunt weggeven.’
Dankbaar
‘Er is wijsheid nodig bij het maken van de juiste keuzes. Daarom heb ik het boek ‘Plusmama ben je niet, dat word je’ geschreven, om jou op weg te helpen. Je staat er niet alleen voor. Velen zijn je al voorgegaan. Ze hebben hun liefde overgedragen en daar kunnen onze bonuskinderen alleen maar heel dankbaar voor zijn.’
Het boek van Irma bestel je hier.
Ook kun je op de website van Irma een gratis online magazine vinden: HALLO PLUSMAMA vol met mooie verhalen van biologische moeders, plusmama’s, papa’s, juristen en coaches. Daarnaast vind je op de website meer verhalen van vrouwen die deel uitmaken van een samengesteld gezin en een kijkje geven in hun leven. Meer weten over Irma? Volg haar op instagram!
