fbpx

Hoe onze hersenen reageren op social distancing

Elke twee weken blogt brain balance expert Charlotte Labee voor wendyonline.nl over de werking van onze hersenen. Dit keer: Hoe onze hersenen reageren op social distancing.

Afgelopen week keek ik een serie, in die serie was alles nog in de “normale” wereld. Dit was even gek, (we zagen in de serie mensen die met elkaar uit eten gingen, kroegen die vol stonden, overvolle winkelstraten) mijn man en ik keken elkaar aan en zeiden tegelijk: he dit is een gekke gewaarwording…. Waardoor ik me realiseerde dat ik min of meer al gewend ben aan de nieuwe situatie. Mijn hersenen hebben zich al zo aangepast aan de nieuwe regels, dat ik me daar niet meer apart bij voel. Het is zoals het is. De 1,5 m economie heeft dus niet alleen grote gevolgen voor de hele wereld, maar ook voor onze hersenen.

Mensen zijn sociale groepsdieren, contact met andere mensen, lichamelijk en emotioneel zijn belangrijk voor een goede gezondheid. Lichamelijk contact is belangrijk om ons goed te voelen, juist dit is iets wat nu niet kan en zoals het ernaar uit ziet gaat dit voorlopig ook nog niet gebeuren. Door iemand een knuffel te geven maak je gelukshormonen aan, bevestig je emotioneel het mogen zijn van jouw medemens. Je ondersteunt daarmee onderbewust de ontwikkeling van de ander zijn cognitieve functies (hersenfuncties). In deze situatie is alles anders, fysiek contact is niet mogelijk. Maar daarentegen kunnen we nog wel emotioneel aandacht geven en ontvangen, daar zijn verschillende mogelijkheden voor.

Stel jezelf eens de vraag:

Wat kan ik momenteel doen om mezelf en mijn omgeving wel in sociale en emotionele behoefte te voorzien?

Dit kan een persoonlijk kaartje zijn… een goed telefoongesprek, een persoonlijke brief…

Onze hersenen hebben de tijd nodig om te wennen aan deze nieuwe situatie, aan de nieuwe 1.5m economie waar nu over gesproken wordt. We zijn gewend om elkaar een hand of een knuffel te geven, nu moeten we naar elkaar zwaaien.

Blijf je emotionele en cognitieve behoeftes voeden

Het is belangrijk dat we het emotionele en cognitieve behoeften blijven voeden, nu het fysieke niet meer kan heeft ons brein wel deze andere 2 bronnen nodig om stabiel te blijven. Eenzaamheid is geen stabiele en gezonde factor voor onze hersenen, het is daarom ook mogelijk dat veel mensen zich in deze omstandigheden mentaal niet lekker voelen. Depressies die daardoor kunnen toenemen, burn-outs en overige disbalans in onze hersenen. Wat lijdt tot meer ziekte. Wanneer we fysieke afstand nemen van mensen dan kan er een probleem ontstaan in de cognitieve functies van de ander. Dit is iets wat we met z’n allen kunnen voorkomen, door goed naar de ander te kijken, waar ligt de behoefte, op wat voor manier kan ik aandacht geven? Blijf niet bij het geijkte, maar stap uit je comfortzone. Naar die buurman of buurvrouw waar je een kaartje in de bus doet, een kleine vorm van persoonlijke aandacht, wat voor de ander zo’n enorm groot verschil kan maken.

Niet alleen voor nu, maar ook voor de toekomst voor onze mentale gezondheid in Nederland is dit een belangrijk proces.

Onze hersenen passen zich aan

Er is één voordeel van onze hersenen, en dat is dat onze hersenen neuroplastisch zijn. Dit betekent dat onze hersenen zich aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. Dit gaat alleen niet over 1 nacht ijs. Dit zal met ups en downs gaan, je zult teleurstellingen tegenkomen, dagen hebben dat je je goed voelt, dagen dat je wat minder lekker in je vel zit. Dit mag en kan er allemaal zijn, het is een logische reactie. Onze hersenen passen zich aan aan alle nieuwe regels, de manier hoe je boodschappen doet, de manier hoe je met hygiene omgaat, hoe je iemand geen hand of knuffel geeft, maar op afstand zwaait. Dat is het mooie van onze hersenen, ze passen zich aan aan de nieuwe leefomgeving. Dit heeft wel tijd nodig, tijd en aandacht en ook jouw geduld. Dus in deze periode extra lief zijn voor jezelf kan je hersenen erbij helpen om makkelijker te wennen aan de situatie en zich aan te passen.

Wat je brein momenteel doet is oude informatie (zoals handen geven, vervangen voor andere dingen,zoals in dit geval het zwaaien) maar ook het gezellig bij elkaar zijn, restaurants en kroegen die vol zitten…. welke nu leeg zijn… Deze automatisme zijn ontwikkeld en opgeslagen in je brein, maar je brein kan zich aanpassen en zal daardoor wennen aan de nieuwe omstandigheden, waardoor het minder apart, leeg, raar en verdrietig zal aanvoelen. Je zult dit misschien zelf ook al zo ervaren hebben, dat de enorme onrust die er de eerste 2 weken was, wegebt en er ruimte onstaat voor nieuwe inzichten en balans. Wanneer het lichamelijke contact wegvalt is het wel van belang dat we het emotionele en cognitieve blijven voeden om ons brein in balans te houden.

Dit is exact wat ik deze week bij mijzelf en mijn naaste registreerde, dat ons brein aan het veranderen is en zich aan het aanpassen is aan de nieuwe situatie…. Hoe gaat het met jouw hersenen?

Wil je meer lezen over de werking van ons brein en dagelijks tips ontvangen? Volg Charlotte Labee op haar Instagram waar ze dagelijks een dosis inspiratie weggeeft.

https://www.instagram.com/p/B-t3-dgDVcj/

Meer artikelen van Charlotte Labee lees je hier.



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF