fbpx

Liselotte leerde van zichzelf en haar lijf te houden met Acceptance and Commitment Therapy

Nog maar tien jaar was Liselotte Delwel toen ze voor het eerst begon met lijnen en jarenlang streed ze met haar gewicht en zelfbeeld. Tot ze in aanraking kwam met de Acceptance and Commitment Therapy, waardoor ze weer van zichzelf leerde houden, ongeacht haar gewicht. Ze schreef er een boek over: Lichter leven. ‘Zolang je jezelf dwingt in een keurslijf van het najagen van een onmogelijk schoonheidsideaal, van streng diëten, en van zelfbestraffing als dat niet lukt, zul je in hetzelfde, donkere cirkeltje rond blijven draaien.’

‘Ik was 10 jaar toen ik voor het eerst begon met lijnen. In een roze schriftje met bloemetjes hield ik bij wat ik die dag allemaal had gegeten. Als ik teveel at werd ik boos op mezelf. Ik probeerde dan de dag erna om mijn “slechte” gedrag te  compenseren, door nog minder te eten. Al snel bleek dat ik niet bepaald uitblonk in diëten, dus uiteindelijk belandde ik in een vicieuze cirkel van strenge regels, falen, en schuldgevoel. Dit was eigenlijk het begin van een langdurige worsteling met mezelf en mijn gewicht. Ik paste mijn eetgedrag aan zodra ik met vriendinnetjes was. Schijnbaar had ik een grotere eetlust dan zij. Ik ging stiekem alle blaadjes in de leesmap door, op zoek naar de advertenties voor afslankpillen. Godzijdank wist ik niet hoe ik ze moest bestellen of betalen (jaren 90 natuurlijk), en kwam die ellende niet van de grond.’

Vinger in de keel

‘Ik stond voor de spiegel zo hard in mijn vel te knijpen dat ik er blauwe plekken van kreeg. Of ik probeerde mijn vinger in mijn keel te steken om mijn maaltijden er weer uit te gooien. Ik voelde me daardoor zo ellendig dat ik er acuut weer mee gestopt ben. Een heftige gedachte wel, ik was nog een kind en toch was ik al zó bezig met mijn uiterlijk. Mijn ouders hadden geen idee van deze stiekeme obsessie, want erover praten was ook voor mij een taboe.

Naarmate ik ouder werd leerde ik wel om iets zachter voor mezelf te zijn, maar de worsteling met gewicht en eten bleef. Toen ik in aanraking kwam met Acceptance and Commitment Therapy (ACT) ging er een wereld voor me open. ACT zegt dat lastige dingen inherent zijn aan het leven, en dat het worstelen met moeilijke gedachten, gevoelens en omstandigheden menselijk is. Ik was dus niet raar dat ik zoveel negatieve gedachten had, of angsten voor dingen die nog niet eens gebeurd waren. Blijkbaar hoorden deze worstelingen bij het leven, en had ik gewoonweg geen controle over gedachten, emoties en lichamelijk sensaties. Deze wetenschap hielp me op weg om mezelf te accepteren, en vooral ook om te focussen op mijn waarden en daadwerkelijke gedrag.’

Acceptance and Commitment Therapy

‘Inmiddels werk ik nu al jaren met Acceptance and Commitment Therapy en ik wilde er een boek over schrijven omdat ik gezien heb hoe dit gedachtegoed de levens van mensen kan veranderen. Ik wilde meer mensen bereiken, en vertellen dat er dus nog een andere manier is waarop je met jezelf en je gewicht kunt omgaan. Je hoeft niet te kiezen tussen afvallen, of je lichaam mooi leren vinden zoals het is. Daar zitten nog een heleboel verschillende opties tussen. Want waarom hebben we met z’n allen dat uiterlijk toch zo belangrijk gemaakt? Waarom worden er verbale labels geplakt op ieder stukje van onze buitenkant? En: waarom bepalen die labels vervolgens of je ergens bij hoort of niet, of dat je meer of minder waard bent dan een ander? Het heeft niets te maken met wie jij bent als mens, dus waarom geven we hier zoveel ruimte aan?

We proberen iets te controleren wat eigenlijk ontzettend lastig is. Ten eerste omdat eten zo gruwelijk lekker is. En ten tweede omdat we het iedere dag moeten blijven doen. En juist omdat we iedere dag geconfronteerd worden met de noodzaak van voeding, is het ontzettend lastig om ‘gewone’, gezonde en verstandige keuzes te maken als het gaat om eten. Zolang je jezelf dwingt in een keurslijf van het najagen van een onmogelijk schoonheidsideaal, van streng diëten, en van zelfbestraffing als dat niet lukt, dan zul je in hetzelfde, donkere cirkeltje rond blijven draaien.’

Lichter leven

‘Iedereen die ooit langdurig heeft geworsteld met dit thema, zal dit herkennen en beamen. De vraag is dus of je deze strategie moet blijven hanteren, of dat je misschien iets anders uit zou kunnen proberen: iets dat duurzaam is, en waar je wél gelukkig van wordt. Het alternatief voor strijden, vluchten en vermijden, zit verborgen in thema’s zoals acceptatie, zelfcompassie, en het maken van bewuste, waardengerichte keuzes. Dit zijn vaardigheden die iedereen kan leren, ongeacht wilskracht, en ongeacht je leergeschiedenis.

In mijn boek help ik mensen om te kijken naar hun verleden, naar hoe ze nu omgaan met zichzelf en hun gewicht. Vervolgens reik ik praktische oefeningen aan, die mensen kunnen gebruiken om op een zachtere en meer bewuste manier met zichzelf en hun eetgedrag om te gaan. Ik besteed aandacht aan de valkuilen, aan de dingen die mensen vermijden, en onderzoeken wat je daar graag mee zou willen doen. Er staan ook oefeningen in die helpen om onze negatieve gedachten niet zo serieus te nemen, zonder dat we ze inhoudelijk proberen te veranderen. Ook kijk ik naar iemands omgeving, en zoek ik uit hoe je een situatie kunt creëren met de steun en liefde van vrienden en familie. Maar bovenal ligt de focus op een minder strenge houding naar jezelf toe. De eigen waarden voeren hierin de boventoon, en uiteindelijk gaat het er om dat iemand in actie komt en het leven creëert dat diegene graag zou willen hebben.

Acceptatie van jezelf en je lichaam komt niet zomaar op bestelling. Het is iets waar je actief mee bezig moet gaan om tot een duurzame gedragsverandering te komen. Ik hoop dat we op den duur een andere, meer compassievolle houding aan kunnen nemen ten opzichte van ons lichaam, zodat we het zware en vermoeiende gedeelte van het gevecht kunnen staken. Ik zeg: als het hebben van een bepaald lichaamsgewicht of een bepaalde kledingmaat een echte belangrijke waarde van je is, ga er dan voor! Maar mag het allemaal wat minder streng, en wat minder hatelijk? Je hoeft je putjes echt niet mooi te vinden, maar wees alsjeblieft vriendelijk voor jezelf en je lichaam. Met mijn boek hoop ik dat mensen meer liefde, begrip, compassie en acceptatie krijgen. Welk gewicht daar bij hoort is voor mij, en dus in dit boek niet van belang. Ik wil dat iedereen de erkenning krijgt die hij of zij verdient. Want het is zó’n ontzettend ingewikkeld onderwerp!’

Dansen

‘Ik denk vaak: wist ik vroeger maar wat ik nu weet. Ik had geen idee dat ik misschien ook gewoon mezelf mocht zijn, en dat ik mijn lichaam niet mooi hoefde te vinden, maar dat ik het alleen maar liefde hoefde te geven. Dat ik gewoon kon dansen op feestjes in plaats van dat ik mijn buik moest inhouden. Dat ik kon dragen wat ik mooi vond, in plaats van wijde kleding zodat je niks zag. Dat ik kon genieten van de dingen die ik at, in plaats van het gauw opeten en mezelf daarna een schuldgevoel aanpraten.’

COVER Lichter Leven Liselotte leerde van zichzelf en haar lijf te houden met Acceptance and Commitment Therapy

Het boek van Liselotte kost 19,95 en koop je hier.

Meer interessante verhalen over afvallen en gewicht:

Loor gaat ervoor! ‘Ik heb moeten afkicken van mijn suikerverslaving’

6 tips van Ralph Moorman om blijvend af te vallen



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF