fbpx

Zonder jou. De zus van Judith overleed door een overdosis medicijnen: ‘Ze wist dat ze niet oud ging worden’

In de serie Zonder jou vertellen mensen over het verlies van een dierbare. Wat betekent rouw, hoe vinden ze weer de kracht om door te gaan? Afgelopen juli overleed de geliefde zus van Judith (38) aan een overdosis medicijnen. Beide zussen zijn geadopteerd uit Colombia, maar hun adoptie pakte verschillend uit. Judith: ‘Mijn zus kwam verslaafd ter wereld.’

‘Wanneer ik lang in de auto moet zitten, zet ik de muziek op van de uitvaart van mijn zus. De muziek had ze al jaren geleden met zorg uitgekozen en ik denk dat ze hiermee een boodschap wilde overbrengen dat het leven haar zwaar beviel. Als ik naar de muziek luister, denk ik terug aan alle mooie momenten die we samen hebben beleefd. Ik kom dan even helemaal tot rust.’

Warm Gronings gezin

Toen Judith anderhalf jaar oud was, reisden haar ouders met zus Magaly af naar Colombia om haar te adopteren. Magaly was al twee jaar eerder uit Colombia geadopteerd en het gezin werd compleet met Judith erbij. ‘Ik kwam in een warm en nuchter Gronings gezin terecht’, vertelt Judith. ‘Mijn zus en ik groeiden op in Winschoten en waren een van de weinige gekleurde mensen in de stad. Mijn zus had prachtige krullen waar mensen niet vanaf konden blijven. We zagen er anders uit en dat ervaarde mijn zus als negatief, terwijl ik er minder problemen mee had.’ Magaly was een lieve en zorgzame zus voor Judith en beschermde haar als het nodig was. Judith: ‘Omdat Magaly negatieve opmerkingen kreeg over haar adoptie wilde ze niet dat ik hetzelfde zou mee maken.’

Professionele hulp

‘Al vrij snel merkten we dat Magaly niet makkelijk kon leren en ging daarom met negen jaar naar het speciaal onderwijs waar ze structuur kreeg. In de jaren erna ging het steeds minder goed met haar en kwamen er problemen bij. Ze had last van verlatingsangst, borderline en was verslavingsgevoelig; waardoor ze op jonge leeftijd al begon met drinken en blowen. Hierdoor kwam ze steeds verder van mij af te staan.’ Doordat het drank en drugs gebruik van Magaly steeds verder uit de hand liep, werd ze met zestien jaar uit huis geplaatst. Uiteindelijk kwam ze in een instelling terecht waar ze professionele hulp ontving.’

Verslaafd ter wereld

‘We hadden een andere kijk op adoptie’, legt Judith uit. ‘Magaly voelde zich echt Latijns-Amerikaans en wilde bijvoorbeeld graag Spaans leren spreken. Daarentegen ben ik een nuchtere Groningse met een kleurtje en heb ik de nuchterheid van mijn ouders overgenomen. Voor mij voelen mijn ouders in Nederland echt als mijn ouders, terwijl Magaly ook een loyaliteitsgevoel had naar haar biologische moeder in Colombia. Ze zat met vragen als: waarom ben ik weggehaald? Was ik niet gelukkiger geweest in Colombia? In ons gezin konden we hier open over praten en hadden we respect voor elkaar. Toen Magaly in de twintig was, vond ze haar biologische moeder terug in Colombia en bleek ze nog een zus en een twee broers te hebben die ook geadopteerd zijn naar Nederland en heeft ze nog een broer en zus in Colombia. Door het vinden van haar biologische familie weten we wat er ongeveer in Colombia is gebeurd. Magaly’s moeder was verslaafd toen ze zwanger was en daardoor kwam ze dus ‘verslaafd’ ter wereld. Inmiddels is haar moeder afgekickt en weer op het rechte pad gekomen. Bijna alle kinderen hebben hierdoor problemen ondervonden. Toch hebben ze later op afstand nog een dierbare band met elkaar kunnen opbouwen.’

Cocktail aan medicijnen

‘Magaly had een moeilijk leven door haar mentale problemen’, legt Judith uit. ‘Ze had schizofrenie en dat werd getriggerd door drank. Hier kreeg ze medicatie voor, maar ook daar raakte ze dan weer aan verslaafd. In slechte periodes pleegde ze een aantal strafbare feiten en werd door de rechter bepaald dat ze toch weer in een zorginstelling terecht kwam. Hoewel Magaly soms dingen deed die niet oké waren, stonden mijn ouders onvoorwaardelijk achter haar. Ze hebben haar tot zekere hoogte financieel gesteund en gaven haar zoveel mogelijk liefde. Magaly wist dat ze niet oud zou worden en dat heeft ze ook weleens uitgesproken.

Afgelopen juli ging het mis. Ze woonde al tien jaar in dezelfde instelling, waar ook andere ex-verslaafden wonen. Ze nam op een avond meerdere medicijnen in en is toen langzaam weggezakt. Hulpverlening hebben haar nog vijftig minuten gereanimeerd, maar dat mocht niet baten. Ze noemen het geen overdosis, omdat ze medicijnen innam die geen dodelijke dosis vormen. Ik zie het wel als een overdosis aan medicijnen.’

Sterke zussenband

Voor Judith voelt het alsof er een stukje van haar zelf is doodgegaan. ‘We hebben zoveel liefde en leed gedeeld en hadden een sterke band. Ik weet dat ze nu rust heeft maar toch voelt het oneerlijk. Waarom moest zij zo’n strijd voeren met de wereld? Hoe kan iemand zoveel leed doorstaan? Het doet me veel verdriet dat zij het leven zo zwaar vond.’ Volgens de nuchtere Groningse kon je onwijs lachen met Magaly en hebben ze de meest bizarre dingen mee gemaakt. Judith: ‘Toen ik mijn oudste dochter kreeg, wilde Magaly cadeaus voor haar kopen. Met welk geld, dacht ik nog, maar ze had blijkbaar gespaard. Na de geboorte kwam ze aanzetten met hysterische cadeaus. Alles wat ze had, deelde ze met anderen; dat was heel typerend voor haar.’

overdosis medicijnen

Mooie momenten

‘We hebben fijne herinneringen met elkaar’, vertelt Judith. ‘Toen mijn ouders 40 jaar getrouwd waren, wilde ik een feest organiseren waar iedereen bij kon zijn – inclusief Magaly. Ik had al overlegd met de zorginstelling dat ze erbij mocht zijn, maar een voorwaarde van mij was dat ze netjes gekleed moest zijn. Ze kwam die avond opdagen in een keurig blouseje, met daarover een donkerblauw truitje. Na een aantal heftige jaren, beleefden we nu een fijn en gezellig moment met elkaar. Helaas eindigde de avond minder goed, omdat Magaly naar de drank greep. Toch was het voor mij een hoogtepunt.’ Na de geboorte van Judiths twee kinderen, vertelde Magaly dat ze trots op haar was. ‘Toen mijn kinderen nog een baby waren, heb ik ze meegenomen naar Magaly in de zorginstelling. Ze was dol op haar neefje en nichtje en zei tegen me dat ik het zo goed deed. Soms vraag ik me af of ze verdrietig was dat ze geen eigen kinderen had. Ik had haar het geluk van een gezin ook zo gegund.’

Positief in het leven staan

Na een lange zomer staat de nuchtere Judith weer voor de klas. Ze vertelde wat er was gebeurd en de leerlingen waren verbaasd dat ze nog zo positief was. Judith legt uit: ‘Ik maak me nu minder snel druk om dingen en ik wil positief in het leven staan. Naast het overlijden van mijn zus, ben ik nog zes andere mensen om me heen kwijtgeraakt en daardoor realiseer ik me dat het leven zo voorbij kan zijn. Ook weet ik nu wat echt belangrijk in het leven is, waardoor ik mijn cirkel klein hou. Ik kan om het verlies van mijn zus verdrietig of boos blijven, maar daar kom je ook niet verder mee. De gedachte dat we als gezin altijd achter haar stonden en haar niet hebben veroordeeld, geeft me troost. Ik zag altijd de goedheid in haar en hou van haar.’



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF