‘Maar hoe doe ik dat dan?’, is een vraag die coach en Wendy-expert Eva Walgemoet regelmatig krijgt tijdens een familieopstelling sessie die ze in haar praktijk in Dieren doet. Eén op één, met behulp van houten poppetjes. ‘Erkenning, acceptatie en loslaten’ zijn hierin de keywords. Ze neemt je mee in een stukje van een sessie en laat je zien waar de verandering in het proces teweeg gebracht wordt.

In mijn praktijk heb ik een sessie met S. Na een periode met problemen die zij op haar werk heeft ervaren en binnen haar relatie met haar partner is ze thuis komen te zitten. S merkt dat ze perfectionistisch is, voor iedereen klaar wil staan en meer zaken oppakt dan ze aan kan (en nodig is). Er blijft een behoefte aan zoeken naar erkenning die niet bevredigd wordt. Van haar huisarts kreeg zet te horen dat ze een burn-out heeft. Onlangs heeft ze gesprekken met een psycholoog gehad. Maar enkel praten over het leven geeft haar nog maar weinig inzichten en oplossingen. Ze voelt een zware lading die ze met zich meedraagt en wil meer inzicht krijgen in hoe haar familiesysteem eruitziet en of dit ook een oorzaak kan hebben aan de burn-out die ze nu heeft.

Familiekeien

Als we bij de kei laag (Familiekeien als metafoor, zie eerdere blogs die ik hierover schreef) aankomen van de opa’s en oma’s, zien we twee verschillende kanten. Aan de kant van haar moeder voelt ze de warmte en genegenheid, de andere kant van vader is het killer waar ze minder het ‘familiegevoel’ ervaart. (In de lijn van voorouders zien we bij de moeders een stuk verbinding dat ontbreekt, dus is te verklaren waar dit vandaan komt).

Op zoek naar erkenning

Als we bij de kei laag komen van haar ouders, zet ze haar ouders wat verder uit elkaar. De verbinding met haar moeder lijkt goed te voelen; de moederlijn/vrouwenlijn naar boven toe ziet er goed uit. Het gevoel bij haar vader is lastiger. Ze wordt emotioneel en geeft aan altijd het gevoel gehad te hebben ‘niet goed genoeg te zijn’. Ze is nog steeds op zoek naar een gevoel van ‘erkenning’ bij haar vader en deze is niet bevredigd door hem. S heeft het gevoel dat haar vader haar niet goed genoeg vond. Het moest altijd meer en beter. Horen dat hij van haar houdt, kent ze niet.

Dit gevoel komt in veel andere situaties ook duidelijk naar voren. Ze neemt graag het voortouw als er iets moet gebeuren binnen de familie-, werk- of vriendenkring. Ook al heeft ze er eigenlijk niet genoeg tijd voor. Het gevoel van ‘gezien worden’ overheerst. Ook al krijgt ze overal complimenten dat ze het zo goed geregeld heeft, het gevoel overheerst dat het altijd beter had gekund. Perfectionisme komt hier ook bij kijken. Haar woorden: ‘Ik ga dit met mijn eigen kinderen heel anders doen’, komen daarbij naar voren.

Burn-out

Als we gaan kijken naar het proces van ‘erkenning, acceptatie en loslaten’ is dit een mooie. Het fenomeen ‘burn-out’ is vaak te herleiden naar vaders… Daarbij heb je een oordeel over je vader als je aangeeft: ‘Ik ga het met mijn eigen kinderen heel anders doen’. Je vindt dat hij het niet goed gedaan heeft. Als je systemisch gezien een oordeel hebt over je ouder(s) verschuif je van je eigen plek binnen de kind kei laag naar boven je ouders (je ‘voelt’ je beter). Je krijgt dan te maken met het overkoepelende ‘familiegeweten’ dat ervan uitgaat dat iedereen binnen jouw systeem erbij hoort en iedereen op zijn eigen plek hoort te staan binnen dit systeem. Heb jij dus een oordeel en verplaats jij naar een andere plek daardoor, dan kan je last krijgen van allerlei vervelende (systemische) klachten en problemen.

Verbinding vinden

‘Maar hoe doe ik dat dan, dat terugkomen op mijn eigen plek?’ We gaan kijken naar waar het stuk rondom vader. Wat maakt dat deze relatie moeizamer is verlopen? Inzicht krijgen geeft vaak een zachter gevoel van binnen en maakt dat je dingen kunt accepteren hoe ze zijn gelopen. Als we kijken naar de lijn naar boven vanuit haar vader zie je de moeizame relatie die haar vader had met zijn ouders. Die lijn loopt ook door naar de voorouders. Moeders staan voor verbinding en dat stuk is lastig verlopen. De moeder van de oma is tijdens de bevalling overleden, dus het stuk verbinding wat oma heeft gekregen is lastig en zeer weinig. Zij heeft dit op haar beurt ook weer lastig gevonden naar vader toe. Ook de relatie met zijn vader was moeizaam. Hij heeft weinig liefde gevoeld en moest met name al vroeg aan het werk.

Als jij zelf een stuk verbinding hebt gemist met je moeder, is dit lastig (als je dit inzicht niet krijgt) om te kunnen geven aan anderen. Ik geef S. aan dat als ze weer op haar eigen plek wil komen te staan, ze het oordeel rondom haar vader moet verzachten. ‘Hij heeft nooit geleerd om verbinding te maken en kan dit lastig doorgeven aan jou’. Je kunt iemand niet veroordelen om wat hij niet heeft meegekregen. Het is niet bewust gedaan, dit is een onbewust patroon wat doorgegeven wordt. Jouw vader heeft op zijn manier zijn best gedaan om het voor jou goed te doen, voor jou was dit alleen niet wat je op dat moment nodig had. Rondom jouw eigen kinderen is het mooi om het te aan te kijken als: ‘Jij hebt het op jouw manier gedaan en ik ga het op mijn eigen manier doen’. Dit is zonder het oordeel ‘jij hebt het niet goed genoeg gedaan’.

Het proces van erkenning is dan aankijken wat jij hebt gemist en dit gevoel ook binnen laten komen in je hart (primaire emoties: uitleg in eerder blog). Vanuit daar kom je in de acceptatie fase: acceptatie hoe het is en is geweest en van daaruit kan je gaan loslaten wat niet van jou is. Bepaalde emoties en gevoelens zijn niet van jou, maar van jouw vader en die kan jij niet oplossen.

Burn-outs zijn vaak (niet altijd) te herleiden vanuit de band met je vader. Het op zoek gaan naar erkenning en bevestiging dat je goed genoeg bent is vaak een thema. Hoe meer je binnen je familiesysteem ziet waar deze behoefte vandaan komt en dat de oorzaak ervan vaak onbewust wordt doorgegeven, maakt vaak al dat je je lichter gaat voelen en dat er een ‘last van je schouders valt’ door het je niet eigen te maken maar daar te laten waar het hoort…in dit geval bij je vader.

Tempting Experience

Op zaterdag 28 januari 2023 van 14:00-22:00 gaat het gebeuren! Wegens succes vindt er nog een Tempting Experience plaats. In een fantastische kapel in Rosmalen, waar we tot in de puntjes verzorgd worden met koffie/thee/koekjes/chocolade en een biologisch lopend buffet om je vingers bij af te likken. De Tempting Experience is een real life experience, waarbij 𝐬𝐢𝐬𝐭𝐞𝐫𝐡𝐨𝐨𝐝, 𝐯𝐫𝐨𝐮𝐰𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞 𝐞𝐧𝐞𝐫𝐠𝐢𝐞, 𝐨𝐩𝐞𝐧𝐡𝐞𝐢𝐝, 𝐬𝐭𝐫𝐚𝐥𝐞𝐧, 𝐳𝐞𝐥𝐟𝐯𝐞𝐫𝐳𝐞𝐤𝐞𝐫𝐝𝐡𝐞𝐢𝐝 𝐞𝐧 𝐬𝐞𝐧𝐬𝐮𝐚𝐥𝐢𝐭𝐞𝐢𝐭 centraal staan. Woorden die bij deze dag nog meer passen, zijn: kracht, bevrijden, ontspannen, eigenaarschap, openen, verlangen, overgave, schaamteloos, ontdekken & groeien. Je wil je vrij voelen om jouw vrouwelijkheid te ‘ownen’ en te ‘showen’. Je bent op zoek naar ‘sisterhood’, vrouwen die je versterken, i.p.v elkaar als concurrenten te zien. Het 𝐝𝐨𝐨𝐫𝐛𝐫𝐞𝐤𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐬𝐜𝐡𝐚𝐚𝐦𝐭𝐞 𝐞𝐧 𝐭𝐚𝐛𝐨𝐞𝐬 die jij en de buitenwereld je opleggen. Je gaat deze dag weer uit je hoofd en in je lijf voelen, jezelf energie inblazen en jouw vrouwelijkheid opnieuw ontdekken en laten zien. Je gaat grenzen verleggen en gaat merken dat jij je hier prettig bij voelt, dat dit er helemaal mag zijn, je lekker in je lijf gaat zitten en jezelf op een nieuwe manier leert kennen. 𝐓𝐢𝐣𝐝 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐧𝐢𝐞𝐮𝐰𝐞 𝐣𝐢𝐣! Own it!
Wil jij deze Experience real life meemaken? (Er is ruimte voor ongeveer 20/30 vrouwen). Meld je dan aan via het contactformulier van de website. De investering in jezelf hiervoor is €250,-(incl.)