Door een zwaar auto-ongeluk kwam Maudy (29) tijdelijk in een rolstoel te zitten en moest ze alles opnieuw leren. Naast de lichamelijke klachten, merkte ze al snel dat ze mentale beperkingen had.
Inmiddels plukt ze de vruchten van één van haar grootste passies: schilderen.
Kun je iets vertellen over de impact van het auto-ongeluk?
‘Ik heb een zwaar auto-ongeluk gehad waardoor ik lichamelijke én mentale beperkingen heb. Dat ik mentale beperkingen had naar aanleiding van het auto-ongeluk hoorde ik niet van een dokter, maar ondervond ik zelf toen ik na mijn lichamelijke revalidatie mijn leven weer op wilde pakken. Mijn beide heupen waren gebroken, waarvan één uit de kom. Mijn ribben waren ook gebroken en mijn kniebanden waren beschadigd. Ook is mijn milt gescheurd. Doordat mijn hoofd door de ruit was geslagen, was mijn lip doormidden en had ik een hersenschudding.
Zoals je begrijpt duurde die revalidatie lang. Ik heb een half jaar in een rolstoel gezeten en hierna nog lang op krukken gelopen. Pas toen mijn lijf weer meewerkte, werden er weer bepaalde capaciteiten van mijn hersenen gevraagd. Toen ik merkte dat dit niet ging als voorheen, was dat flink confronterend. Ik ging vaak over mijn nieuwe grenzen die ik bereikt had. Met tot gevolg dat ik weken ziek en zwak was.’
Wat merk je in je dagelijkse leven van het ongeluk?
Maudy Alferink werd gefotografeerd door NO CANDY, geïnterviewd door Josephine Kay, en de make-up art deed Maudy zelf
‘Mijn concentratie en geheugen zijn erg slecht. Ik moet alles opschrijven. Prikkels zijn al snel te veel. Denk aan het licht en de geluiden in een supermarkt. Feestjes zijn ook lastig en vind ik niet meer fijn. Mijn spraak en gehoor houden er dan spontaan mee op. Multitasking en organiseren waren mijn kracht, maar daar is weinig van over. Daar bovenop zorgen mijn beperkingen voor snelle oververmoeidheid en lichamelijke pijn.’
Hoe ziet jouw leven er nu uit?
‘Ik schilder elke dag en wil mezelf zo goed mogelijk de juiste technieken aanleren. Ik heb de liefste man van de wereld die me helpt bij exposities en hij biedt me dagelijks steun en advies. Hij ziet vaak beter hoe het met me gaat dan ikzelf. We hebben drie (stief)kindjes die wekelijks bij ons zijn. Ik vind het heerlijk om te koken of knutselen met ze.’
Wat zijn voor jou de zware momenten?
‘Als ik mezelf verkeerd in heb geschat. Dan heb ik iets ondernomen, of zit ik er zelfs nog middenin, en kom ik erachter dat het te veel is. Dit zijn de grootste teleurstellingen. De afgelopen drie jaar heb ik the hard way geleerd wat mijn grenzen zijn. Maar omdat geen dag dezelfde is stoot ik toch zo nu en dan mijn hoofd en dat moet ik dan flink bezuren met ziekte en extreme vermoeidheid.’
Waar haal jij je kracht uit?
‘Ten eerste de extreme positiviteit en zorgzaamheid van mijn familie en man. Zonder hen zou ik nu niet zo levenslustig zijn. Zij slepen me echt door mijn slechte dagen heen. Naast al hun steun helpen ze mij ook met praktische dingen die met mijn minder belastbare lijf, beschadigde geheugen en concentratie niet meer lukken.
Misschien klinkt het raar… Maar ik ben toch mega dankbaar voor mijn ervaring. Ik geniet als nooit tevoren van kleine dingen en de mensen om me heen. Door dit alles ben ik in het revalidatiecentrum begonnen met schilderen, wat altijd mijn passie was. Inmiddels heb ik een agent met grootse plannen voor mijn werk, wat ik met mijn beperkingen gelukkig altijd kan doen. Ik zou het liefst internationaal doorbreken met mijn kunst en al het geld dat ik verdien en zelf niet nodig heb, doneren aan vrouwen in nood.’
Mooie les uit deze situatie?
‘Geniet van alles wat je elke dag mag ontvangen en geef terug. Load your guns with glitter and shoot!’
Maudy’s kunstwerken bekijken? Check: maudyalferink.com
Happy on Friday
Het interview is onderdeel van het project Happy on Friday, bedacht en opgezet door Kim van der Hoeven: ‘Uit eigen ervaring ken ik de impact van ernstig ziek zijn. Ik bleek – net als mijn zusjes en moeder – het borstkankergen BRCA1 te hebben. Ik had een leuke, creatieve baan als beeldproducer bij magazine Glamour en genoot van mijn leven in Amsterdam.
In één klap nam alles een totaal andere wending toen ik ook – net als mijn zusjes – de diagnose borstkanker kreeg. Na drie heftige operaties, waaronder een borstreconstructie, en een langdurig herstel, zit ik eindelijk weer lekker in mijn vel. Mijn toekomst ziet er weer rooskleurig uit. Toen één van mijn zusjes een aantal jaar geleden mee deed aan het project ‘Borstbeeld’, waarbij 12 bekende fotografen vrouwen met borstkanker portretteerden, werd ik geïnspireerd. Trots en vol kracht straalde ze op een prachtige grote foto, geëxposeerd op het Museumplein in Amsterdam. Daar is het idee voor Happy on Friday geboren.
Voordat ik ziek werd organiseerde ik als beeldproducer fotoshoots met topteams uit de Nederlandse modewereld. Voor Happy on Friday wil ik mijn ervaring als creatief producer inzetten met de topteams van Nederland om vrouwen in een moeilijke periode van hun leven het gevoel van eigenwaarde terug geven. Een periode die ze kunnen afsluiten met een mooi portret die ze door hun omgeving cadeau krijgen of die je jezelf cadeau geeft.”
Wil jij ook zo’n mooie foto of wil je dit iemand cadeau geven na een zware tijd? Kijk eens op happyonfriday.nl.
