Natalie Sylvette Bakker (advocaat en coach) kreeg een paar jaar geleden de diagnose endometriose. Het veranderde haar leven. ‘Al sinds mijn eerste menstruatie heb ik hevige buikpijn. Ik dacht alleen dat dit normaal was. Pas sinds tien jaar weet ik dat die pijn endometriose is.’

‘Deze pijn is zo hevig, dat ik vaak niks kan uitvoeren tijdens de menstruatiedagen. Dit is geen gewone menstruatiepijn. De pijn is vergelijkbaar met bevallingspijn alleen zonder het geluk van een kindje.  Maand na maand, jaar na jaar en dan drie tot vijf dagen lang.’ Als ik niet uitkijk, beïnvloed de pijn mijn hele leven. Alle gewone dingen zoals opstaan, douchen en kleding aandoen zijn uitdagend met endometriose. Ook gewoon fietsen of in de auto stappen vallen vaak af waardoor ik noodgedwongen vanuit mijn thuiskantoor werk.

 Diagnose

‘Ik kreeg mijn diagnose endometriose na een grote buikoperatie in 2014. Op dat moment lag ik versuft van de morfine in het ziekenhuisbed toen ik te horen kreeg dat ik endometriose had. Ik had geen idee wat dat woord betekende. Ik heb inmiddels geleerd om met de pijn om te gaan.’

Covid 19 & operatie

‘Ik heb vele artsen en ziekenhuizen gezien voor ik wist waar de pijn vandaan kwam. Geduld is iets wat ik hierdoor heb geleerd. Iets wat ik hiervoor zeker niet had. Ook heb ik ervaren dat niet alles is op te lossen. En het belangrijkste is dat ik weet hoe ik met bepaalde situaties omga. Gelukkig kan endometriose door gespecialiseerde artsen meestal verwijderd worden via een operatie. Door de wereldwijde maatregelen is mijn operatie helaas vier keer uitgesteld. Na de eerste annulering heb ik mezelf beloofd nog een keer zelf te kijken of er een manier is om met de pijn te leren omgaan.’

Levensstijl aangepast

‘Zo heb ik mijn levensstijl anderhalf jaar geleden aangepast. Ik at al heel gezond en toch eet ik nu anders. Er zijn een heleboel dingen die ik niet eet zoals zogenaamde no-foods. Groenten en fruit eet ik juist heel veel en bepaalde soorten zelfs extra. Daarnaast zorg ik voor dagelijks contact met mijn hart. Dat klinkt misschien vaag, maar ik heb ervaren dat ik alleen vanuit mijn hart kan omgaan met de pijn en chaos rondom endometriose.’

Ruim 190 miljoen vrouwen

‘Het verzacht iets dat ik weet dat ik niet de enige vrouw ben die deze maandelijkse pijn ervaart. Op dit moment hebben meer dan 190 miljoen vrouwen (net zoveel als alle inwoners van Rusland) last van endometriose. Het duurt vaak jaren voordat een vrouw te horen krijgt dat ze de diagnose van endometriose krijgt. Het vergt veel geduld en vraagt veel bezoeken aan huisartsen en ziekenhuizen.’

Positief zelfbeeld ondanks ziekte

‘Ik heb sinds de diagnose mezelf geen label ‘ziek’ gegeven. Ik geloof al vanaf jongs af aan dat het me helpt als ik iets zie als een uitdaging in plaats van een probleem. Vanuit daar kijk hoe daarmee ga. Zodat ik alsnog een zo fijn mogelijk leven kan hebben. Dat betekent leren omgaan met pijn en dat mijn gezondheid bovenaan staat. Ook al wordt dat niet altijd gewaardeerd of begrepen. Sommige dierbaren zoals familie en vrienden om mij heen, begrijpen niet wat endometriose echt inhoudt en vinden het dan jammer als ik een geplande afspraak helaas moet afzeggen. Je kan mijn pijn of littekens in mijn buik helaas ook niet zien in mijn gezicht. Gelukkig ben ik wel redelijk goed bereikbaar op mijn telefoon om in contact te blijven.’

Haar verhaal

‘Praten over menstruatie of endometriose is (nog) geen onderwerp in geschiedenisboeken. Op school krijg je history, ook wel ‘his story’. Volgens mij is het nu wel tijd dat we ook ‘her story’ of nog beter ‘our story’ groter gaan delen. En dus ook het verhaal van ruim 190 miljoen vrouwen wereldwijd met endometriose. Dat is ook de reden dat ik mijn vrij persoonlijke verhaal nu online deel in plaats van alleen met familie. Als je in deze mate menstruatiepijn hebt, is dat niet normaal en mag je de goede medische hulp krijgen die we hebben in ons land. Ook is het belangrijk dat je weet dat je er als vrouw niet alleen voor staat. Je kan zelf leren omgaan met de pijn zodat je leven evengoed nog fijn kan zijn ondanks endometriose.’