Marije en Claartje hebben een eigen yoga-retreat in Italië, waarbij Claartje het eten regelt. Want hoe fijn is het om in het land met de allerbeste keuken ter wereld tijdens een retreat ook lekker te eten en te leren hoe je bijvoorbeeld verse pasta kunt maken en welke kruiden je in het wild kunt vinden. ‘We leven hier volledig met de natuur.’
Chef food
‘Zeven jaar geleden begon het avontuur. Ik had destijds een eigen food blog, nog steeds trouwens, en in samenwerking met een yoga school in Amsterdam kwam ik een docente tegen die een yoga retraite in Italië had. Marije vertelde aan me dat het eigenlijk te veel werk was voor haar alleen; koken en yogalessen geven. Dus al vrij snel kwam de vraag of ik niet met haar mee wilde naar Italië. Ze had zogezegd iemand nodig die goed was met eten. En dat was ik. Haar woorden, hoor. De locatie was er al, Marije heeft samen met haar toenmalige vriend de oude boerderij opgeknapt tot een bewoonbare locatie. De relatie heeft het niet overleefd, maar het huis staat er nog steeds. Er is dus een speciale binding met die bewuste plek, ergens in the middle of nowhere in de buurt van Bologna, waar je ook echt niet komt als je er niet hoeft te zijn. Maar dat maakt het juist zo charmant, het is echt heel Italiaans.’
La dolce vita
‘Het is voor mijn gevoel altijd mooi weer in Italië en het is niet zo heel ver reizen vanaf Nederland. We wonen niet het hele jaar hier, dus het is fijn dat de locatie goed bereikbaar is. Vanaf augustus ben ik er een paar weken achter elkaar, maar Marije en ik hebben allebei een baby dus hoe het nu precies gaat is nog even afwachten. Het dorp is niet heel toeristisch, je zit midden in de Italiaanse gemeenschap. Marije spreekt vloeiend Italiaans, ik doe wel een klein beetje mee maar het grootste gedeelte is handen en voeten werk. Zelfs dan kom je een heel eind. Ik koop altijd mijn groenten op de plaatselijke markt waar alle locals komen. Het heeft wel iets, het Italiaanse platteland. Het is zo puur dat je alleen daar al bijna zen van wordt. De locals leven hier ook echt van het land en zijn best wel gelukkig met weinig. Terwijl als je in een stad woont, zoals ik, ga je zo op in het dagelijks leven en je drukke agenda dat je eigenlijk altijd haast hebt. In Italië is het rustig en ontspannen. Soms zie ik mensen op de markt twintig minuten lang praten over hoe mooi een bepaalde groente wel niet is. Tja, dat soort dingen maken je toch gelukkig?’
Yoga & food?
‘Een yoga retraite heeft een beetje een naam. Dat het afzien is en rauwe blaadjes sla eten. Totaal niet mijn ding. Daarom hebben we een ander soort retraite bedacht. Yoga & food. Als ik naar Italië ga wil ik daar ook lekker pasta en pizza eten. En raadt eens: dan kan je nog steeds zen worden. Een combinatie van yoga en food is niet zo gebruikelijk, dat weet ik. Maar we hebben besloten deze twee dingen toch te combineren. In Italië is het eten ontzettend lekker, dus ik vind het een hele logische stap.’
Ayurvedisch koken
‘Om te zorgen dat de retraite toch iets meer verdieping biedt en in lijn is met yoga wordt er ook af en toe Ayurvedisch gekookt. Volgens Ayurveda zijn je lichaam, de natuur en de seizoenen allemaal op elkaar afgestemd. Als er iets niet in balans is, denk hierbij aan pijn, verteringsproblemen of vermoeidheid, kun je proberen dat door middel van voeding en yoga weer in balans te krijgen. Het komt er in principe dus op neer dat je ook gewoon lekker moet kunnen eten naast het uitvoeren van yoga. Een gezonde combinatie is dit dus eigenlijk.’
Leven samen met de natuur
‘Als je ergens bent waar je je telefoon weglegt en geen Netflix hebt, ga je veel eerder slapen. Je sluit namelijk je ogen als het donker wordt. Heel veel mensen komen tijdens de retraite alleen daardoor al echt tot rust. Je leeft als het ware mee met de natuur. Het is niet iets wat we bij de yoga retraite bewust benadrukken, maar het gebeurt gewoon vanzelf. Het is een soort andere laag wat mensen ontdekken. Dat vind ik erg bijzonder om te zien want bij sommige yoga retraites is het zo dat je je daar juist heel bewust van moet zijn. Als jij gewoon lekker een wijntje wilt drinken ’s avonds met een muziekje aan en appels wilt halen in het grasveld, dan kan dat! Als je na een week vertrekt ben je mentaal opgeknapt.’
Geen moestuin maar een berm met kruiden
‘Er is een buitenkeuken, binnen keuken en een pizza oven. Mensen kunnen op het terrein kruiden plukken die ze nodig hebben of bijvoorbeeld perziken bij buurman Massimo halen. Vers van de boom! De kruiden pluk je overigens niet in een moestuin, maar gewoon in de berm. Verspreid over de week zijn er ook andere workshops. Bijvoorbeeld pasta leren maken bij het beste restaurant van de regio. Een oude mevrouw van zeventig vertelt dan uiterst serieus dat het raam dicht moet omdat anders de pasta uitdroogt. Het is zo leuk om te zien hoe ouderwets en authentiek dit nog gebeurt. We gaan ook wel eens langs bij de biologische wijnboer. Die geeft ons dan een rondleiding en voorziet ons van diverse hapjes. Zoals kaas en zelfgemaakte vijgenjam. Je komt op allerlei plekken, maar we beginnen altijd met yoga.’
