fbpx

Emily-Jane leeft al 7 jaar zero waste: ‘Per jaar heb ik nog maar een pedaalemmer vol met afval’

Emily-Jane Townley (41) besloot na het kijken van een Brits televisieprogramma over te gaan op leven zonder afval oftewel zero waste. Inmiddels heeft ze twee boeken geschreven, geeft op haar blog tips en informatie over hoe je de afvalberg kan reduceren en heeft ze haar eigen webshop waar ze duurzame producten verkoopt.

‘Op de achtergrond heb ik de televisie aan staan en ik luister half naar het ochtendprogramma van BBC Breakfast, waarin een moeder geïnterviewd wordt. Ze laat haar totale afval van één jaar zien, wat ze in een glazen pot heeft meegenomen. Ze vertelt hoe ze met haar gezin zero waste leeft. Met een verbaasde blik laat ik alles uit mijn handen vallen en plof ik neer op de bank. Haar verhaal zorgt bij mij voor zoveel enthousiasme, dat ik besluit hetzelfde te gaan doen.’

Zorgen voor de natuur

‘Ik groeide op in Bussum met mijn ouders die vegetariër werden in de jaren tachtig. In die tijd was dat best bijzonder, tegenwoordig is dat bijna normaal. Niemand in onze verdere omgeving was vegetariër. Van kleins af aan ben ik al bezig geweest met zorgen voor de natuur. Heerlijk vond ik het als we gingen kamperen, wandelen en bramen plukken. Mijn respect voor de natuur en de dieren zorgde er, in combinatie met het nieuws over de bio-industrie, voor dat ik geen dieren wilde eten. Ook op andere vlakken was ik bezig met het milieu. Zo haalde ik oude kranten op bij buren en leverde ze in op school zodat ze gerecycled konden worden. Het leverde de school tevens wat geld op. Toen ik eenmaal een eigen huis had, zorgde ik ervoor dat de verwarming niet al te hoog stond en deed ik veel op de fiets.’

Laatste puzzelstukje

‘Ruim twaalf jaar werkte ik in het ziekenhuis als verpleegkundige. Ik vond de combinatie tussen nachtdiensten en late diensten erg vermoeiend met drie kleine kinderen. In 2013 besloot ik te stoppen met werken, totdat de jongste groot genoeg zou zijn voor de basisschool. Het was voor mij het perfecte moment om mij te verdiepen in de zero waste lifestyle; het puzzelstukje dat aan mijn duurzame leven ontbrak. Er ging een wereld voor mij open met mogelijkheden, waarvan ik nooit had gedacht dat het zou bestaan. Mijn omgeving was echter niet verbaasd toen ik vertelde dat ik zero waste wilde gaan leven. Iedereen snapte meteen dat het bij mij paste. Door mijn zero waste lifestyle weet ik nu dat iedereen iets kan doen en het verschil kan maken. Ongeacht waar je vandaan komt, hoe oud je bent of hoeveel geld je te besteden hebt. Als consument kan je voor veranderingen zorgen. Bedrijven zijn afhankelijk van hun klanten en zullen bepaalde producten niet meer verkopen of aanpassen bij een teruglopende vraag. De kracht die je als consument hebt is gigantisch. Mijn moeder maakte jarenlang zelf vegetarische burgers, omdat er geen alternatief bestond. Tegenwoordig liggen de schappen in de supermarkt vol met vegetarische opties. Ik vind het mooi om te zien dat het nu normaal is om geen vlees te eten. Ook door de informatievoorziening van nu zijn mensen bewuster geworden van hun consumpties.’

Start van de webshop

‘Vanaf de eerste dag dat ik begon met het verkleinen van mijn afvalberg, merkte ik dat mijn afvalbak minder snel vol zat. Ik begon foto’s van mijn zero waste ervaringen te delen op mijn Facebookpagina Leven zonder afval. Ook hield ik op mijn blog mijn ervaringen bij. Na verloop van tijd kwam ik erachter dat ik bepaalde producten miste in de winkels en daar niet aan kon komen. Ik besloot deze producten zelf te gaan maken. Ik begon met het maken van boodschappentassen, broodzakken, zakjes voor groente en fruit en deodorant. Die zelfgemaakte producten vond ik erg handig en leuk, dat ik ze ben gaan aanbieden. De vraag naar mijn producten werd zo groot, dat ik mijn eigen webshop begon. Ik was veel tijd kwijt met het maken van deze producten dat mijn huis eerder leek op een naaiatelier, dan op een woonhuis. Met mijn blog en mijn webshop wil ik mensen bewust maken van de mogelijkheden die er zijn om je afval te verminderen.’

Sfeer Deodorant Creme Natural Emily-Jane leeft al 7 jaar zero waste: ‘Per jaar heb ik nog maar een pedaalemmer vol met afval’

Al het begin is goed

‘Je kan ervoor kiezen om in één keer heel rigoureus om te slaan en alles te veranderen. Dat is best wel heftig, maar je kan het ook stapje voor stapje doen. Bijvoorbeeld door eerst te beginnen met zakjes meenemen naar de supermarkt voor je groente of fruit. Vervolgens zou je de badkamer kunnen aanpakken, door alternatieven te kopen voor producten die op zijn of deze zelf te gaan maken. Er zijn tegenwoordig veel shampoo bars op de markt waar geen plastic verpakkingsmateriaal omheen zit. Je kan net zo snel of langzaam gaan als je wilt en dus ook net zo ver gaan als je wilt. De afgelopen vijf jaar zijn er ontzettend veel producten op de markt gekomen, waardoor het leven zonder afval niet meer zo moeilijk is. Toen ik begon was het echt pionieren. Ik zocht veel informatie op via het internet, las veel en bedacht mijn eigen producten. Ik ben van mening dat als je een onderwerp echt interessant vindt, je er ook veel mee bezig wilt zijn.’

Afvalprobleem

‘In Nederland hebben we het systeem dat het afval wordt opgehaald en dat het weg is, maar het is natuurlijk niet weg. Het wordt ergens anders op een hoop gegooid en verbrand. Maar een klein deel kan gerecycled worden. Je hebt niet door hoeveel afval je weggooit, omdat het in kleinere delen de deur uitgaat, maar als je het zou verzamelen zou je je rot schrikken. Per persoon produceren we gemiddeld 500 kilo aan afval per jaar. Het eerste waar ik zelf mee begon was hergebruik. Voor mijn make-up kocht ik wasbare wattenschijfjes, die de komende 10 jaar mee kunnen. Menstruatieproducten hoef ik ook niet meer te kopen, want er bestaat een menstruatie cup of herbruikbare maandverband. Als ik koekjes kocht op de markt, nam ik zelf een bakje mee. Eén keer een goede waterfles aanschaffen en het scheelt iedere dag aan flesjes water kopen. Iets wat je weggooit, moet je namelijk ook constant weer opnieuw kopen. Naast dat het niet goed is voor het milieu, is het ook zonde van het geld.’

Van een berg afval naar een pedaalemmertje vol

‘Per jaar heb ik nu nog maar een pedaalemmer vol met afval. Dat is wel een proces geweest. In het begin had ik spullen in huis die ik daarvoor altijd gebruikte. Zelfs nu heb ik producten in huis van voor mijn zero waste lifestyle. Soms kom ik nog weleens wat tegen dat oud of kapot is. Als het niet naar een tweedehandswinkel kan of niet gerecycled kan worden, gooi ik het weg. Maar ik ben mij veel bewuster geworden van wat ik koop. Ik koop geen cadeaus meer voor vrienden die toch al veel hebben. In plaats daarvan geef ik ze een bon voor het theater, een dagje zeilen of koop ik een fles wijn met borrelhapjes en organiseer ik een picknick. Er zijn zoveel leuke dingen die je kan bedenken om te doen, waar je geen afval mee maakt. Het leven gaat niet om spullen, maar om de mooie momenten die je met elkaar mag beleven. Ook ben ik anders gaan denken over kleding. Het produceren van een spijkerbroek kost zoveel water, dat ik liever een tweedehands spijkerbroek koop of de broek maak wanneer die stuk is. Duurzamer leven hoeft niet heel moeilijk te zijn. Het gaat niet alleen om de verpakkingen, maar om het hele plaatje. Als je zero waste leeft, maar vervolgens wel zes keer per jaar het vliegtuig pakt, dan mis je de balans. Ik ben ervan overtuigd dat je van alles een beetje moet doen.’

Bijdragen aan de wereld van mijn kinderen

‘Ik word er vrolijk van om mijn steentje te kunnen bijdragen aan de wereld waarin mijn kinderen opgroeien. Het geeft mij een gerust gevoel van, mocht het fout gaan met de aarde, dat ik dan tegen mijzelf en mijn kinderen kan zeggen dat ik mijn best heb gedaan. Ik heb drie prachtige kinderen en ik wil dat zij kunnen blijven genieten van de natuur. In de opvoeding geef ik mijn manier van leven aan ze mee. Als mijn dochter op zondagochtend croissantjes gaat halen, neemt zij automatisch een netje mee waar de croissants in gaan. En als mijn kinderen een wandeling maken en ze zien plastic liggen, dan ruimen ze dat op. Ze denken veel meer na over de gevolgen. De jeugd van tegenwoordig heeft überhaupt een veel ruimere blik als het gaat om duurzaam leven. Wel wil ik voorkomen dat mijn kinderen het gevoel krijgen dat het leven zonder afval hun door de strot geduwd wordt. Ze mogen zelf beslissen wat ze doen, maar ik probeer ze de basis mee te geven. Net zoals je normen en waarden aan elkaar meegeeft. Elkaar vriendelijk gedag zeggen vind ik net zo normaal als gesprekken met elkaar voeren over duurzaam leven. Door zelf het verschil te maken, maak je uiteindelijk impact.’

voorkant boek Emily-Jane leeft al 7 jaar zero waste: ‘Per jaar heb ik nog maar een pedaalemmer vol met afval’

Lees ook deze inspirerende levensechte verhalen:

Samantha werkt in het Willem-Alexander Kinderziekenhuis: ‘Als zorgverlener meld ik kinderen aan bij Make-A-Wish zodat hun wens in vervulling kan gaan’

Inspirerend interview met schrijfster Isabel Allende: ‘Mensen weten niet hoe sterk ze zijn, totdat ze getest worden’

Wendy: ‘Ik heb altijd een sterke behoefte gehad om mijn genezingspad van kanker te delen’



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF