fbpx

Wendy-redacteur Meike had zeven jaar lang last van een controledwangstoornis: ‘Er open over zijn heeft me enorm geholpen’

Sinds haar twaalfde heeft redacteur Meike van nu 19 last van een controledwangstoornis. Het had een enorme invloed op haar leven en als veertienjarige ging ze voor het eerst in behandeling. Ze schaamde zich en bijna niemand wist dat ze vier of vijf uur per dag bezig was met dwanghandelingen, maar er open over zijn heeft haar enorm geholpen.

Mijn controledwangstoornis

De stem in mijn hoofd was er de hele dag. Hij vertelde mij continue wat ik moet doen en als ik het niet deed, dan kwamen mijn grootste angsten uit. Ik was de hele dag bang en leefde continu in angst. Ik was bang dat mijn ouders doodgingen, bang dat ik mijn studie niet ging halen, bang dat ik mijn vrienden zou verliezen en bang dat er iets vreselijks met mij ging gebeuren. Alle dagelijkse gedachten veranderden mijn dwang in een angst en om deze angsten te voorkomen moest ik handelingen doen. Twee keer mijn haren achterelkaar kammen bijvoorbeeld, bepaalde dingen niet eten, niet over putdeksels fietsen, mijn sieraden op een bepaalde volgorde aandoen en ook eerst mijn linkerschoen aantrekken en dan pas mijn rechterschoen. Als ik al deze dingen niet deed, werd ik extreem angstig. Ik wilde dat angstige gevoel niet hebben en daarom moest ik net zo lang doorgaan tot ik weer rustig werd. Heel de dag door had ik deze gedachtes en ik kon het niet stoppen. Zeven jaar lang had ik nooit rust in mijn hoofd want de dwang was altijd bij me. Het maakte mij mentaal en fysiek kapot.

Onrust

Dr. M Kampman is klinisch psycholoog en hoofd zorgprogramma van angst- en dwangstoornis en PTSS. Ik vraag haar wat een dwangstoornis nu eigenlijk precies is. ‘Een dwangstoornis kent veel verschillende vormen’, legt ze uit. ‘Bijvoorbeeld een controledwang omdat iemand bang is dat er iets verkeerd gaat als je niet goed hebt gecontroleerd, of smetvrees omdat je bang bent dat je jezelf of misschien anderen ziek maakt, of je bent bang dat als je bepaalde gedachten hebt dat je dit ook wil of uitvoert. Een andere veelvoorkomende dwang is dat je iets op een bepaalde manier moet doen omdat je bang bent dat er anders iets ergs met jezelf of anderen gebeurt. Centraal staat dat er angst of onrust optreedt als je bepaalde handelingen niet doet, je MOET de dwanghandelingen doen, omdat de dwanghandelingen je geruststellen.

Onopvallend

Ik heb het heel lang alles voor mezelf gehouden, want ik schaamde me dood. Alle handelingen deed ik onopvallend, maar op een gegeven moment kon ik het niet meer alleen aan, mijn dwang werd onleefbaar. Elke seconde van de dag had ik last van mijn dwangstoornis. Per dag was ik zeker vier à vijf uur bezig om mijn dwanghandelingen uit te voeren. De avonden waren vreselijk, want dan had ik geen afleiding. Er is zelfs een tijd geweest dat ik er in mijn slaap last van had. Elke dag hoopte ik dat het weg zou gaan, maar niks bleek minder waar. Mijn dagen werden onleefbaar en ik voelde me ongelukkig. Niemand kon in mijn gedachten kijken of enigszins begrijpen hoe ik elke dag moest leven. Ik werd gemarteld door mezelf, omdat ik toegaf aan mijn dwangstoornis. Ik moest zo snel mogelijk hulp krijgen, want in mijn eentje lukte het niet meer.

Psycholoog Kempman herkent de schaamte die er vaak speelt. Daarom is een dwangstoornis vaak moeilijk te herkennen. ‘Vaak is er veel schaamte rondom dwang en wil de persoon met een dwangstoornis het niet laten zien. Je herkent het bij jezelf als je bepaalde handelingen moet herhalen, maar ook als je bang wordt van bepaalde nare gedachten die in je opkomen. Vervolgens doe je handelingen om deze angst te onderdrukken. Er is nog steeds niet helemaal bekend hoe een dwangstoornis kan ontstaan. Er zijn veel biologisch- en psychische modellen, maar bij elke patiënt is het verschillend.’

Behandeling

Ik ben in totaal twee keer in behandeling geweest bij een kinderpsycholoog. Beide keren duurde het behandelingsproces een jaar. De eerste keer was ik veertien en de tweede keer zestien. Ik weet nog dat ik heel jong was en het moeilijk vond om te begrijpen wat er mis was met mij. Ik was heel erg gefrustreerd want ik wilde geen dwangstoornis hebben. Ik wilde leven zoals elke normale tiener. Het proces ging snel voorbij en ondanks dat ik geholpen werd, voelde ik me soms best alleen. Ook wilde ik alles alleen doen. Ik wilde niemand opzadelen met mijn problemen en ik vond dat ik sterk genoeg moest zijn om zelf te vechten. Voor mijn ouders was het heel erg frustrerend dat ze hun kind zo zagen worstelen. Ze waren machteloos want konden niet begrijpen hoe ze mij moesten helpen.

De knop om

Na een paar jaar ging de knop om bij mij. Ik werd me er bewust van dat ik geen invloed heb op mijn eigen leven of op iemand anders zijn leven. Ik was er klaar mee en stopte helemaal met de dwanghandelingen. Dit was best een uitdaging want mijn angsten namen enorm toe, maar ik bleef vechten. Ik dacht continu: ik wil dit niet, ik ga niet meer luisteren naar mijn dwang en ga mijn leven leven zoals ik het wil.  Ook doorbrak ik mijn schaamte en ben ik tegen mijn vrienden en familie gaan vertellen waar ik al die jaren last van had. Ik vond het moeilijk om mij kwetsbaar op te stellen, maar uiteindelijk heeft het mij heel erg geholpen. Iedereen was zo lief en ik kreeg heel veel steun. Dit heeft mij nog meer kracht gegeven om te blijven vechten. Ik ging van het middelbare onderwijs naar een HBO. Op dat moment heb ik gelijk in mijn mentorklas vertelt waar ik last van heb. Er viel een last van mijn schouders af. Daarna heb ik mijn eerste jaar gebruikt om een groot onderzoek te doen naar dwangstoornissen. Ik heb toen heel veel lotgenoten gesproken en contact gehad met experts. Door het te vertellen aan iedereen, het onderzoek te doen en mezelf er niet meer voor te schamen, werd ik weer gelukkig. Ik voelde me vrij van mijn dwang en vrij als persoon. Er zijn zo ontzettend veel mensen die dwang hebben en als lotgenoot zal ik graag het volgende mee willen geven: omarm je dwang, schaam je niet, zoek hulp en blijf vechten.



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF