Soms is het onvermijdelijk om een stevig woordje met je partner te wisselen. Veel mensen gaan dit echter (vaak onbewust) uit de weg, uit angst voor boosheid van de ander. Communicatiecoach Lisette Wevers over het recht om boos te zijn.
“Ik spreek je hier morgen nog wel over”, zei hij geïrriteerd. Ze waren bij vrienden, het was tot dat moment een gezellig etentje, maar ze had kennelijk iets verkeerd gezegd, iets wat hem boos maakte. Ze wist alleen niet wat en dit was niet het moment om daarnaar te vragen. De rest van de avond voelde ze zich naar. Later die avond, ze waren net thuis, begon hij op luide toon: “Wat jij daarnet zei…” Ze onderbrak hem resoluut. “Morgen, ik heb nu knallende hoofdpijn.” Dat was niet waar, maar ze wist dat een woordenwisseling nu uit de bocht zou vliegen: de wijn had rijkelijk gevloeid. De volgende ochtend kwam hij laat uit bed. Hij begon nergens over. Waarschijnlijk was hij het vergeten, of vond hij het incident nu niet meer de moeite waard. Ze haalde opgelucht adem.
Vaak onbewust
Angst speelt, vaak onbewust, in veel relaties een rol. Angst voor de boosheid van een ander. Deze angst is in feite de angst voor het verlies van de liefde of het respect van de ander. Als je als kind hebt ervaren dat no matter what je deed, er van je werd gehouden, heb je hier minder last van. Maar als kritiek en correctie door je ouders veel gericht was op je ‘zijn’ in plaats van je gedrag, of als je vooral waardering kreeg voor je ‘kunnen’ in plaats van voor wie je was, dan blijft er onbewust een gevoel hangen dat je de liefde van een ander moet verdienen, en dus ook weer kwijt kunt raken.
Je weet rationeel natuurlijk wel dat je partner je niet zomaar zal verlaten, maar je (onbewuste) angst stuurt je gedrag toch. Dit is de reden dat mensen lastige gesprekken uit de weg gaan of zich buiten proportie onzeker of rot voelen als hun partner boos is. Terwijl boosheid en ruzie niet te voorkomen zijn. Je kunt niet met samengeknepen billen door het leven gaan. Zeker niet bij je partner. Je hebt er meer aan om te leren omgaan met angst voor boosheid.
Blootstellen aan angst
Als je de angst accepteert en toch doet wat je angst aanjaagt, wordt die angst steeds kleiner. In de psychologie wordt dit exposure genoemd. Je geeft jezelf dan de kans om te ervaren dat het allemaal wel meevalt, dat je het wel overleeft, dat boosheid na een nachtje slapen over is. Let wel: doe dit met kleine stapjes, oefen eerst met kleine issues. Het bekende dopje van de tandpasta bijvoorbeeld.
De vrouw in het voorbeeld weet nog steeds niet waarom haar man boos was. En haar man weet niet hoe rot zij zich voelde na zijn opmerking. Wat ze kan doen is op een goed moment, als haar man tijd heeft voor een gesprek, vragen wat er nu was. En aangeven hoe de situatie voor haar was. Dingen uitspreken en uitpraten zorgt voor meer begrip en verbondenheid in een relatie.
Eerder schreef Lisette Wevers over vreemdgaan: gun je de ander in dat geval de mond of is het einde verhaal?
