Twee jaar geleden kreeg Sanne Esther (31) voor de tweede keer kanker. Na haar strijd met chemo, immunotherapie en radiotherapie leek de borstamputatie haar redding. Maar nadat er een ontsteking in haar borst ontstond, had ze een zwaar beschadigde rechterborst. Ondanks vele tegenslagen, probeert ze haar geluksmomenten uit kleine dingen te halen en daarmee anderen te inspireren, zoals bij haar deelname aan de KWF-campagne; Voor het leven.

‘Na de operatie, kon ik mijn spiegelbeeld moeilijk onder ogen komen. Het was het meest heftige wat ik heb moeten meemaken. In augustus 2019 had ik nog cup G, maar ineens was ik plat.’

Complicatie

‘De amputatie is nu een jaar geleden. Na de eerste amputatie had ik twee tissue expanders, een soort ballonnen. Deze worden geplaatst onder de borstspier om deze steeds meer en meer op te rekken, zodat er uiteindelijk een prothese kan worden geplaatst. Niemand had kunnen voorzien dat mijn rechterborst drie maanden later zou gaan ontsteken. Met 42,5 graden werd ik door de ambulance naar de spoedeisende hulp gebracht. De ontsteking was te ver, de tissue expander moest eruit en ik werd wakker met een ingedeukte borstkas.’

Gevecht

‘Na de operatie van de ontsteking, had ik het moeilijk. Ik voelde mij minder vrouw. Met mijn korte haren, platte borstkas en het gemis van mijn tepels. Mijn man is mij tijdens deze periode blijven steunen. Hij ziet mij voor wie ik ben en niet voor wat mij is overkomen. Mijn onzekerheid probeert hij zoveel mogelijk weg te nemen.’

Puberteit ontnomen

‘Het is niet de eerste keer dat ik met kanker te maken kreeg. Op mijn veertiende had ik voor de eerste keer kanker. Er zat een kiemceltumor vast aan mijn rechtereierstok. Destijds waren ze nog niet zo ver als nu. Ik kreeg hele zware chemokuren met allerlei bijwerkingen. Op mijn dieptepunt woog ik nog maar 36 kilo. In totaal heb ik 5 maanden op de kinderafdeling gelegen. Uiteindelijk zijn mijn eierstokken operatief verwijderd. Onder mijn navel heb ik het litteken hiervan zitten. Ik had het moeilijk in mijn puberteit; het is mij grotendeels ontnomen.’

Inspiratiebron

‘Het is mijn doel om anderen te helpen waar ik kan en te inspireren. Daarom ben ik bezig zelf een platform op te zetten met tools om geluk in een periode van kanker te kunnen ervaren. Op mijn veertiende had ik een tastbare kanjerketting. Deze heb ik nog en wat foto’s van die tijd. Destijds heb ik geen dagboek bijgehouden, maar dit keer wilde ik dat anders doen. Daarom begon ik blogs op mijn website te delen. Als je aan het begin van het kankerproces op internet zoekt naar kanker, vind je al snel de dood. Ik wil er iets positiefs van maken. Alle energie die ik heb, stop ik in mijn platform. Het is de weinige energie die ik heb. Want mijn leven is niet zoals die van ieder ander. Mijn energie moet ik kaderen. Als ik het ene doe, moet ik het andere laten.’

Schaamte

‘Het is mij overkomen en ik sta in mijn kracht. Maar de schaamte leeft nog. Vroeger zwom ik veel, maar dat durf ik minder snel te doen. Toen ik met mijn man op vakantie in Mexico was, werd ik continu aangestaard. Als ik een bikini droeg, voelde ik me net een meisje van negen. Plat als een dubbeltje. Het is moeilijk. Ik word van buitenaf beperkt. Continu heb ik het gevoel dat ik mezelf moet bedekken of verstoppen. Door de campagne van KWF kan je kijken hoe het eruit ziet. Dit is de realiteit; dit is hoe het in elkaar zit.’

Open en bloot

‘Het idee waar KWF mee kwam, vond ik zo inspirerend. In eerste instantie vond ik het spannend, maar ik ben zo trots op het resultaat. Ik vond het fijn om mee te doen. Tijdens de opnames had ik een satijnen blouse aan, die ik langzaam uittrok. In het begin lachte ik veel. Later hebben we ook meer serieuze beelden gefilmd. Dat past ook goed; het ís ook niet om te lachen. We hebben ook foto’s gemaakt. Meteen daarna zag ik de foto’s die waren genomen en werd ik emotioneel van trots. Als ik mijzelf toch mooi kan vinden op zo’n moment. En mij zo goed kan voelen over mezelf met een amputatie, dan komt de reconstructie helemaal goed.

Ik ben dankbaar voor mijn deelname aan de KWF-campagne. Kwetsbaar en naakt, zoals ik ben. Dit is ook een kant van kanker, die velen wellicht niet kennen.’

Toekomstbeeld

‘Maandag 4 juli 2022 was het zover. Ik ben ter herstel geopereerd. Ze hebben de huid zo goed mogelijk geprobeerd te herstellen. Daardoor was het mogelijk om toch opnieuw een tissue expander te plaatsen. Ik moet 6 weken herstellen totdat ik weer verder kan. Vervolgens kunnen ze gaan beginnen met het vullen van de expanders. Om de week vullen ze de ballonnen dan iets meer bij, tot het bij mijn lichaam past. Dit doet veel zeer, maar dat heb ik er wel voor over. Ver vooruitkijken doe ik niet. Mijn man Casper, onze vier katten en ik hebben het goed. We dromen samen over ons nieuwe huis. Het liefste woon ik namelijk ooit op een boerderij, waar ik dieren kan verzorgen. Ook dromen we ervan om opnieuw te trouwen, want het is fijn om te weten dat wij zelfs na een storm als deze, er sterker uitkomen.

Mijn platform “Gelukkig met kanker” staat in zijn startblokken. Dit wil ik nog zo graag lanceren, dan heb ik mijn doel behaald. Ik vergelijk mijzelf vaak met een feniks. Ik brand tot as op, en dan komt er weer een klein kuikentje naar boven. Elke keer weer sterker dan de vorige.’