Toen Jurgen (40), de man van Jussi (35), een scooterongeluk kreeg en hersenletsel opliep, bleef er weinig over van hun leuke en drukke Nederlandse leven. De rust van Ibiza gaf ze een nieuwe kans. Ze emigreerden en genoten met hun dochtertje van het prikkelvrije leven op het eiland. Drie jaar geleden deelden we hun verhaal in Wendy-magazine, we vroegen hen hoe het nu gaat. Inmiddels hebben ze het eiland verlaten. Elf maanden reisden ze met een camper door Europa, inmiddels runnen ze een Bed & Breakfast in de buurt van Malaga: Casa Volar.
Door hun beslissing om te emigreren groeide dochter Lola niet op in hun oude appartement, vierhoog in Haarlem, maar onder de warme stralen van de Spaanse zon. Met citrusbomen in de voortuin en een oprijlaan van honderd meter, waar ze kon spelen zonder bang te zijn voor auto’s.
Het leek wel een sprookje. Al was de reden om naar Ibiza te komen allesbehalve sprookjesachtig. Jurgen reed op weg naar huis vanaf zijn werk bij een hippe strandtent in Bloemendaal aan Zee, frontaal tegen een boom. Jussi, die thuis lag te slapen, werd wakker van de deurbel. Twee agenten wilden binnenkomen en vertelden in de woonkamer dat Jurgen gewond was geraakt. ‘Op weg naar het ziekenhuis probeerde ik me voor te bereiden op wat ik aan zou treffen. Maar het lukte niet. Hoe kon dat ook? Niemand wist hoe hij eraan toe was. Toen ik de kamer binnenliep, schrok ik. Jurgens gezicht was aan één kant kapot. Er hing een vreemde lucht in de kamer, de geur van bloed, vertelde de dokter later. Ik dacht alleen maar: hoe komt hij hier uit? Wat is er straks nog van mijn Jurgen over?’
Na een operatie van dertien uur herstelde haar grote liefde. Al werd hij door blijvend hersenletsel nooit meer de Jurgen van voor het ongeluk. Hij moest stoppen met werken, kon feestjes niet meer aan, en even een wandelingetje maken voelde door alle prikkels al alsof zijn hoofd op hol sloeg. ‘Alles kwam door zijn hersenletsel heel hard binnen bij Jurgen. Ik deed alles om hem rust te bieden, maar begreep ook: dit kan niet altijd zo blijven. We kunnen onszelf toch niet voor altijd binnen opsluiten?’
De rust van het platteland
Jurgen verlangde naar rust, naar voorspelbaarheid, naar de natuur. Ze vinden dit alles, totaal onverwachts, tijdens hun huwelijksreis op Ibiza: ‘Ik zag hoe Jurgen daar tot rust kwam, hoe hij eindelijk ontspande en weer kon genieten. We stonden boven op een klif en keken uit over al dat groen, toen ik het eruit floepte: “Ik zou hier best kunnen wonen.” Ik zag Jurgens ogen oplichten. Hij verlangde zo naar een leven dat hem weer geluk zou brengen. Ik begreep dat dat op Ibiza kon.’
Het blijft niet bij dromen. Avonden lang praatten ze, met een glas wijn erbij, over hoe het moest worden. Jurgen mocht zijn uitkering meenemen, ze konden kamers verhuren, Jussi kon wat freelance klussen voor Nederlandse opdrachtgevers doen. Ze rekenden het financiële plaatje wel honderd keer door. Alles klopte. Al kon die gedegen voorbereiding ze niet helemáál tot rust brengen: ‘Het voelde als de grootste sprong in het diepe die we ooit zouden maken. Ik zou mijn baan hiervoor opzeggen. We hadden op Ibiza nog niet eens een huis. Maar we moesten dit risico nemen.’
Een tuin vol fruitbomen
Ze vonden een finca-achtig huis in het rustige noorden van Ibiza. De tuin stond vol fruitbomen. Mandarijnen, citroenen, vijgen, kersen en perziken. Van hun acht slaapkamers verhuurden ze er in het hoogseizoen vier. Twee werden door het gezin zelf gevuld. Een voor Jussi en Jurgen, en een voor hun negen maanden oude dochter Lola. ‘In Nederland zou kinderen krijgen lastiger zijn geweest. Ik zou fulltime moeten werken voor de vaste lasten, Jurgen kan de zorg voor een kind door zijn hersenletsel niet alleen aan. Ob Ibiza konden we een gezin zijn zoals in mijn dromen. We hebben nog geen minuut van Lola hoeven missen. Soms deed ik haar in mijn draagzak en plukten we samen fruit. Op dat soort momenten dacht ik steeds weer: dit had in Nederland nooit gekund. Wat een vrijheid.’
Jurgen werd weer trots. Op Ibiza kon hij iets betekenen voor zijn gezin. Al was het maar door de moestuin die hij onderhield. Het gaf hem zelfvertrouwen, het gevoel dat hij van waarde was. Toch besloot het stel drie jaar geleden om Ibiza te verlaten. Jussi: ‘We hadden het heel erg naar onze zin, maar het verhuren van de kamers werd gedoogd en de overheid werd strenger. Zonder dat zouden we niet genoeg inkomsten hebben en we besloten op ons hoogtepunt te vertrekken. Een mooi huis om te huren waar we ook nog wat mee konden verdienen kost op Ibiza zeker 2500 euro per maand en dat was voor ons niet haalbaar.’
Camper
Foto: Joyce Goverde
Elf maanden reisden ze met de camper door Europa, op zoek naar een nieuwe plek om te wonen. Het lukte niet om een geschikte plek te vinden, al sprak de omgeving van Malaga hen heel erg aan. Maar eerst moest er iets anders gebeuren: op internet las Jussi over een behandeling in Amerika voor de behandeling van hersenletsel. Het was veelbelovend en het stel wilde het proberen; alles om de situatie van Jurgen te verbeteren. Binnen acht dagen wisten ze het bedrag van 15.000 euro voor de behandeling voor hersenletsel binnen te halen met crowdfunding. Ze gingen terug naar Nederland zodat Jurgen in rust kon revalideren. De behandeling sloeg aan: Jurgen genas niet volkomen, maar kreeg door de behandeling wel veel meer energie. Ze durfden het aan om opnieuw op reis te gaan en zo vonden ze een mooie villa in het binnenland van Malaga, waar ze nu alweer een jaar wonen. Hier konden ze wel een vergunning krijgen voor kamerverhuur en het leven lacht hen toe. De gasten die hen eerst op Ibiza bezochten, komen inmiddels naar Malaga. Ze wonen vlakbij de zee en ze hebben een heerlijk zwembad in de tuin. Het blijft altijd spannend, of het hen lukt om genoeg te verdienen met het verhuren van kamers en freelance klussen in Nederland, maar Jussi heeft veel werk met haar twee bedrijven: ze werkt als webdesigner en heeft daarnaast een business in essentiële oliën.
Ze tellen hun zegeningen. Terug naar Nederland willen ze niet meer. In Spanje is het leven vrijer, rustiger en is er minder druk. Voor Jurgen is dat met zijn handicap goed en ook Jussi en Lola voelen zich er gelukkig bij.
Jussi en Jurgen runnen de Bed & Breakfast Casa Volar bij Malaga, neem een kijkje op hun site.
Casa Volar
Lees ook deze verhalen uit de Ibiza-week:
