Onze columniste Fien Vermeulen werd geboren in Amersfoort en is er nooit meer weggegaan. De stad heeft een dorps karakter en heeft een van de best bewaarde historische binnensteden van het land. Aloude monumentale panden omhullen de grachten, de rivier de Eem kronkelt overal gracieus doorheen en je waant je voortdurend in de Middeleeuwen. Het is een genot om langs de stadsmuren te lopen en waar je maar wilt naar binnen te treden. Fien doet het bijna dagelijks.

Ze poneert het vol trots: ‘Ik ben hier geboren en getogen, dit is mijn stad. Hier voel ik me thuis. Ik ken elk plekje en toch verbaas ik me steeds; in Amersfoort is alles voortdurend in beweging. Zelfs in coronatijd bruiste het met een stadsterras, waar quizjes werden gespeeld, live muziek klonk en een vlooienmarkt was.’

Thuis

Fien Vermeulen is van 30 juni 1991 te Amersfoort en nee, ze is nooit vertrokken uit de stad waar ze geboren is. ‘Toen ik op mijn negentiende op kamers ging, wist ik zeker dat ik dit in mijn eigen stad moest doen. En dat heb ik ook gedaan. Ik heb ooit een paar maanden in Barcelona gezeten, dat was het. Heerlijk om naar Amsterdam of Rotterdam te gaan, nog fijner om weer terug te keren waar ik hoor.’

Groen

We lopen van het fijne restaurant Dara, Grote Koppel 5, de plek waar de nieuwe en de oude stad lepeltje lepeltje liggen, richting de poorten van de oude kern en bij de Koppelpoort lopen we naar binnen. Die koppelpoort wordt feitelijk gevormd door twee poorten, zo lezen we: de waterpoort en de landpoort. Van de waterpoort zien we nog het originele takelmechaniek dat het schot bedient waarmee de opening boven het water wordt afgesloten. Hier, bij de ambachtelijke werkplaats De Katoendrukkerij dat in rijksmonument De Volmolen huist, begint “een wandelroute voor burgers”, zoals het vroeger luidde, aangelegd tussen 1829 en 1843, op de Engelse landstijl. Het is groen, het is gracieus, het is prachtig.

Vriendelijk

We steken de stad in en overal zien we karakteristieke huisjes, we wandelen zo de Middeleeuwen binnen. Alsof de tijden van weleer samensmelten. De mensen groeten vriendelijk, dat is opvallend. Fien glimt van trots: ‘Iedereen kent iedereen. Amersfoort heeft de allure van een stad, maar is een dorp op steroïden. Je raakt er altijd aan de praat. Utrecht is nabij en heeft de naam dat het alles heeft, maar ik vind nergens zoveel als hier. En dat allemaal in een gemoedelijke sfeer die ik nooit elders heb kunnen ervaren. Dit is een vriendelijke stad vol verbinding. Ga voor de eerste keer in Amersfoort op een terras zitten en je hebt binnen een avond tien nieuwe vrienden. Je wilt altijd weer terug. Omdat je meteen dat gevoel krijgt dat je erbij hoort. Waar vind je dat nou nog?’

Sofie

Wat ook vriendelijk aan de stad is: Sofie. Wij worden door de stad geleid door Fien, maar wie op Amersfoort CS strandt en denkt: waar is dat centrum nou eigenlijk, hoeft alleen maar naar de stoep te kijken. Daar wijzen talrijke plaquettes met de afbeelding van Sofie je de weg, zoals Sofie ook opduikt in de stoplichten. Hoe de stoere Sofie anno 2000 in het straatbeeld is opgedoken is enigszins mysterieus- vermoedelijk door een brief van een actiegroep die opkwam voor de vrouwenrechten-, maar met haar paardenstaart verbeeldt ze in ieder geval een typisch Amersfoorts meisje.

Het Stadscafé

We noteren: Plantsoen Oost. Niet te verwarren met Plantsoen-Noord, dat bestaat ook en daarvandaan zijn we zojuist vertrokken, maar Fien vertelt over de vele manieren om de stad te verkennen. ‘En dat doe ik regelmatig vanuit Plantsoen Oost, dat is mijn vertrekpunt. Dan verlaat ik uiteraard eerst mijn huis voor een wandeling, dat doe ik zeker –niet overdreven- vijf keer in de week. Dan volg ik een grintpaadje en loop ik vanaf Oost een rondje om de hele oude binnenstad heen, zo langs de muren richting de Koppelpoort. Dat vind ik zelf het leukste, dat je de hele tijd dat uitzicht hebt op die oude kern. Bij De Monnikendam loop ik naar binnen, de stadskern in. De Monnikendam is een nog bestaande waterpoort waaronder het water van de Heiligenbergerbeek de binnenstad binnenstroomt.’

Zodra Fien dan bij de Koppelpoort via de gracht naar binnen wandelt, vervolg je  gemakkelijk de weg naar het plein met de indrukwekkende Onze-Lieve-Vrouwetoren, een laatgotisch bouwwerk van bijna honderd meter hoogte, gebouwd in 1444. Pal ernaast: het Stadscafé op het Lieve Vrouwekerkhof 3. ‘Dat is typisch Amersfoorts, daar komt oud en jong, bejaardenclubjes en hippe gasten, alles smelt daar in elkaar. Dat vind ik zo leuk.’

Stadsdichters

Eten en drinken kun je ook goed in bijHein op de Kortegracht 2, weet Fien, nog geen twee minuutjes verderop. Iedere derde donderdag van de maand word je er verrast door (oude) stadsdichters die hun werk voordragen. ‘Vlak er voor heb je de oude vismarkt en hun stenen tafeltjes worden dan weer gebruikt door bijHein. Het is een heerlijke plek daar, het leeft er altijd.’

Huis met de paarse ruiten

Vol vuur gidst Fien ons kriskras door haar stad, als een ware ambassadeur ratelt ze over alle grappige plekjes die je minimaal één keer in je leven zou moeten zien. Zo is daar op de Zuidsingel 38 ‘Het Huis met de paarse ruiten’. Het koopmanshuis is een monument in Lodewijk XVI-stijl, met een rijk en authentiek interieur en maakt onderdeel uit van het klooster van de Zusters van Onze Lieve Vrouw van Amersfoort. Het complex heeft ook een kloostertuin en een mooie kapel. Het wordt één keer per jaar opengesteld en alleen met rondleiding op Open Monumentendag in september. Het Huis dankt zijn naam aan het mangaan in het glas, dat paars verkleurt onder invloed van het licht.

Het is vooral een huis met een (joods) verhaal en van verhalen houdt Fien. ‘Je kunt vanaf de Krommestraat met een bootje van de Waterlijn door de stad varen en dan krijg je allemaal enge dingen te horen. Zo wordt er verteld dat er vroeger allemaal heksen vanaf de heksenbrug werden gegooid. Nou ja, heksen, vrouwen waarvan ze dachten: dat kan wel eens een heks zijn. Die gingen zo met vastgebonden handen en enkels de gracht in en als ze zonken waren ze dood en als ze bleven drijven een heks. Barbaarse tijden. Die vrouwen hadden allemaal pech, iedereen zonk natuurlijk.’

Al het water, dat is toch wel de usp van de stad. ‘Je kunt ook met een sup door Park Randenbroek, zo onder de Monnikendam door, de stad in suppen om even een biertje te halen. Want de stad is ook nog eens heel mooi groen hè, we hebben hier de mooiste parken.’

Voetsporen

Van Fien Vermeulen is de uitspraak: ‘Ik zou voor niemand weggaan uit Amersfoort.’ Ze lacht. ‘Klopt. Ik houd van stabiliteit in het leven, vind het fijn als de dingen hetzelfde blijven. Ik zie niet waarom het nodig is ooit te vertrekken uit een stad waar je alles hebt. Het ligt super centraal in Nederland, je bent overal zo ontzettend snel. Maar wat me hier bindt, is de gemoedelijkheid. En de herinneringen. Ik heb veel tijd van mijn jeugd doorgebracht op de muziekschool, zo heb ik de stad goed leren kennen. Als we met het jeugdorkest gingen repeteren, was het eten bij La Scala, de pizzeria. En als de zomer begon, haalden we ons ijsje bij San Marco. We gingen naar Kafé van Zanten, een begrip. Op de markt doe ik al mijn hele leven mijn boodschappen, in de voetsporen van mijn moeder, die altijd al dezelfde kraampjes afliep. Noem me maar nostalgisch, ik vind het heerlijk, dat idee dat mijn ouders ook zo leuk vonden wat ik nu leuk vind.’

Dus loopt ze door haar stad, met een glimlach, ‘heel chill.’ Ze zegt: ‘Ik had nooit verwacht dat dit mijn hobby zou worden. Stadswandelen. Maar ik vind het zo heerlijk. Ik kan dan alles rustig overdenken, alles een plekje geven, dat gaat toch het beste als je in beweging bent. Het stresshormoon breekt dan af, dat is echt zo. Ik houd van de geluiden, de stadsbeiaardier, de grootste van Europa, het geklingel. Zo zonde als je dat niet hoort. Daarom heb ik nooit muziek of een podcast op, alleen in het park heb ik een koptelefoon op, dan doe ik meditaties. Maar in de stad zelf wil ik de geluiden horen. Zelfs die van de draaiorgel. Hoe lelijk de liedjes soms ook zijn, ik ben er zo aan gehecht dat ik het zou missen als het er niet was. Ik houd van vertrouwde geluiden. Dan weet ik weer: hier ben ik thuis.’

De kei, het bier en natuurlijk: Mondriaan

En dan is er natuurlijk nog die grote zwerfsteen. ‘De kei van Amersfoort! Dat is een leuk verhaal. Dat al die mensen in de zeventiende eeuw die kei hebben zitten rollen van Soesterberg naar hier, vanwege een weddenschap van een jonkheer. Daarom zijn wij nu de ‘keientrekkers’, onze geuzennaam.’

En om nog meer van het soms wat saaie imago van de stad af te komen: Amersfoort is ook de stad van het bier. ‘We hebben een heel oude bierbrouwerij, De Drie Ringen. Daar kun je van alles proeven. Niks voor mij, maar voor liefhebbers is dat geweldig.’

Amersfoort zit vol historie wil ze maar zeggen en om dat te staven zoekt ze nog even op wie er allemaal zijn geboren of wonen in de stad. ‘Gert-Jan Segers woont hier, de politicus van de ChristenUnie. En Femke Bol, onze bronzen olympische hordenloopster, Bart Vriends de voetballer en Annechien Steenhuizen, de nieuwslezer van het Journaal. En bovenal is dit de stad van schilder Piet Mondriaan. Hem vind je in de hele stad terug, overal zie je zijn kunst in het straatbeeld opdoemen. Op 7 maart 1872 in deze stad geboren, jawel! Mondriaan zelf mensen, komt gewoon hier vandaan, we hebben hier echt alles, niet normaal.’

Wandel mee met Fien!

De stadswandeling van Fien start in de Breestraat 1 in Amersfoort en de wandeling is 4,5 kilometer lang. Meewandelen? De hele wandeling bekijk je via deze link.

Doe mee met Wendy’s Wandelmaand!

Houd jij ook van wandelen? Je bent niet de enige! Wendy stelde samen met Leontien van Moorsel een mooi wandelboek samen met 19 Nederlandse top routes door alle provincies. Het wandelboek is vanaf deze week verkrijgbaar bij Kruidvat in samenwerking met Voltaren en bij de Spar. Daarom staat Wendy Online in de maand september in het teken van wandelen. Doe jij ook mee met Wendy’s wandelmaand? We roepen iedereen op om ook lekker te gaan wandelen in deze maand. Elke dag een half uurtje wandelen is al heel gezond. We vinden het leuk om te zien waar jij wandelt! Deel een foto of filmpje van je wandeling op Instagram en tag @wendyonlinenl. Wij delen jouw bijdrage op ons kanaal!