Het is herfst en dat betekent voor columniste Fien Vermeulen: tijd voor een grote schoonmaak. Dit keer stort ze zich niet alleen op haar huis, maar ook op haar telefoon. En wat levert zo’n digitale detox rust op. ‘Mijn telefoon stond vol contacten met mensen die ik al jaren niet heb gesproken.’

Met het verstrijken van een seizoen, komt bij mij altijd een opruiming kijken. Nu de zomer over is gegaan in de herfst, keer ik meer naar binnen. Letterlijk, bedoel ik dan. De terrasjes en het buiten zitten worden hier thuis langzaamaan vervangen voor spelletjesavonden, uitgebreid koken in het weekend, een rood wijntje erbij en zonder gêne Netflix uitspelen. De tijd van ‘lekker de verwarming aan zetten’, is niet meer. Des te belangrijker dus om de dikke truien van zolder te halen. Om dekentjes te wassen en wat extra kaarsjes in te slaan.

Ik ben een hoarder. Iets weggooien of een tweede leven bij iemand anders geven, vind ik lastig. Mijn huis lijkt op de oppervlakte erg opgeruimd en gestructureerd, tot je de kastjes opentrekt. Eens in de zoveel tijd moet ik mezelf ertoe zetten alles uit te pluizen. Want opstapelen achter de schotten op de zolder, in de berging of in de lades – het is schijnschoon. Sinds Marie Kondo kwam met haar opruimmethode volgens het principe: ‘geeft dit iets je vreugde?’, is het wel makkelijker geworden. Nog steeds bevinden zich in mijn kasten items van soms wel tien jaar oud waarvan ik denk ‘dit komt vast ooit nog van pas’, maar het zijn er wel minder. In mijn seizoensopruimingen probeer ik echt te kiezen voor dingen die me warme gevoelens geven. De rest probeer ik te recyclen waar het kan, of breng ik in fases zoals deze naar de stort.

Confronterend

Voor alles dat je hebt, draag je zorg, las ik eens. In de afgelopen weken bedacht ik me dat dit verder gaat dan vroeger. Ons archief heeft zich digitaal uitgebreid. Er gaat een heel leven schuil in mijn telefoon en op mijn laptop. In mijn Whatsapp, op Facebook, in mijn mailbox, de fotogalerij en mijn contactenlijst. Dit jaar ben ik mijn herfstopruiming voor het eerst digitaal gestart. Ik vond het confronterend.

Vol archief

Ik heb nog steeds mijn allereerste mobiele nummer. Vanaf het moment dat de smartphones kwamen, ben ik daar dezelfde schijnstructuur gaan handhaven als in mijn analoge leven. Mijn mailbox en Whatsapp leken bijvoorbeeld leeg als je ze opende, maar als ik de archieven uit zou stallen, zou ik aan zeven huizen met kasten waarschijnlijk net genoeg hebben gehad.

Digitale detox

Meer dan 400 contacten zijn inmiddels uit mijn telefoon verwijderd. Bij de meeste namen wist ik niet eens meer wie het waren, waren het mensen die ik allang niet meer spreek of zie, die me niet meer dienen of die overleden waren. Van die laatste categorie waren er pijnlijk veel. Uren ben ik bezig geweest met het opschonen van mijn Whatsapp. Al die groepsapps waar ik na jaren nog inzat (veelal als laatste deelnemer, vond ik dan wel weer grappig) en chats waarin ik nooit meer dingen terug hoef te zoeken – allemaal weg. Het waren er honderden.

Ontvolgen

Tientallen apps die ik al maanden niet meer had gebruikt, als Facebook, zijn niet meer. Ik kreeg er dagelijks meldingen en mails van, die ik verwijderde zonder te openen. Waarom dan houden? Ook de mails moesten er aan geloven en toen kwam de stap waar ik me een beetje voor schaam. Het grote ontvolgen. Op Instagram kwamen constant mensen voorbij waar ik helemaal geen fijne gevoelens bij kreeg. Collega’s, oud-collega’s, vrienden die kennissen werden en inmiddels gewoon mensen zijn – kun je het maken om te zeggen: weg ermee? Ik heb het maar gewoon gedaan. De realisatie dat ik me druk maakte over ‘of ik dat wel kon maken en wat ze ervan zouden vinden als ze het zouden zien’, maakte dat ik het nog meer nodig vond. Onbewust neemt dat ruimte in, in je hoofd.

Vreugde

Ik ben verbaasd over wat voor rust het geeft. Wetende dat er in mijn smartphone leven, alleen nog is wat en wie me vreugde geven.

Over Fien

Qmusic radiopresentatrice Fien Vermeulen overleefde lymfklierkanker en wil mensen nu inspireren op het gebied van gezondheid, geluk en survivallen. Elke maand schrijft ze een column op wendyonline.nl. Ook schreef ze een boek over leven na kanker: Het regent zonnestralen. 

Lees hier alle columns van Fien.