Fien Vermeulen

Column Fien Vermeulen over zo klein mogelijk proberen te dromen: 'Waarom wil ik altijd zo veel?'

Radiopresentatrice Fien Vermeulen is nogal van de grootste dromen. Mooie reizen maken, een stap in haar carrière. En toen kwam haar kleine nichtje Franka logeren. Die het meest blij werd van zelf suiker op haar poffertje strooien. Het deed Fien beseffen hoe belangrijk het kleine geluk juist is in het leven.

‘Maar heb je dan wel hagelslag?’

Daar ligt ze dan, in haar campingbedje op mijn logeerkamer. Het grote bed is nog net te groot. Tweeënhalf jaar oud en dit zijn de dingen die spelen in haar hoofdje. Mijn middelste nichtje, Franka, logeert voor de tweede keer bij mij. ‘s Middags hadden we een wandelingetje in mijn wijk gemaakt. Ik wilde haar meenemen naar de speeltuin, van de glijbaan, een taartje halen in de stad. Maar nee. We waren de hoek nog niet om of ze wilde al naar huis. Waarom? Gewoon, even bij jou thuis zijn, zei ze. We liepen langs het huis van een van mijn vriendinnen, Whitley.  Tijdens de zoektocht naar mijn voordeur vroeg ik haar of haar vriendinnetjes ook bij haar in de buurt wonen. Jazeker zei ze. Haar zusje, broertje, mama en papa woonden zelfs bij haar in huis. Een half uurtje later zat ze dolgelukkig zelf poedersuiker op elk afzonderlijk poffertje op haar bordje te strooien.

Onschuld

Toen Franka eenmaal sliep, belde ik met mijn vriend. Ik moest huilen en vertelde over de poffertjes met suiker. Ik vond het zo confronterend om te zien hoe Franka in dat moment kon opgaan en zo gelukkig kon zijn met iets zo klein en op het eerste gezicht betekenisloos. Het sloeg in als een bom dat dit meisje straks ook van alles gaat meemaken dat haar verdrietig zal maken, zal gaan twijfelen aan zichzelf en de wereld en dat ze het vaak gewoon even niet meer zal weten. Dat alles door een poffertje. Het stond voor die pure onschuld van een kind.

Donald Duck Vakantieboek

Na een onrustige nacht van mijn kant met veel woelen en even luisteren aan de andere deur of ze nog lekker sliep, kon ik ook wel weer om mezelf lachen. Mijn kleine moppie had niet alleen heerlijk geslapen, maar vond de hageltjes die ik thuis had, te groot. Of ik de volgende keer wel even ‘normale’ en geen ‘mega’ hagelslag wilde kopen. De rest van de dag bleef het in mijn hoofd spoken. Ik besefte me dat ik mezelf vaak grote dingen wens in mijn dagboeken en meditaties. Reizen of een nieuwe stap in mijn carrière. Gezondheid en ervaringen. Maar dit meisje droomt ‘s avonds van een broodje hagelslag en daar leek ze erg gelukkig mee te zijn. Het deed me denken aan de dingen die ik me herinner van vroeger die indruk maakten. Van de hele eerste vliegvakantie in mijn leven bijvoorbeeld, weet ik vooral nog dat ik daar op Cyprus later op mocht blijven met mijn Donald Duck Vakantieboek. Van alle andere autovakanties naar Frankrijk, Duitsland, Engeland, Zwitserland en Oostenrijk vind ik de allerleukste herinnering dat ik de dag van tevoren met papa donuts mocht kopen. Van die gesuikerde. Die mochten we dan als ontbijt, omdat we zo vroeg gingen rijden. Niet de enorme ervaringen, andere culturen. Juist de kleine dingen herinner ik me.

Verkeersinformatie

Nu ik er zo over nadenk, is het eigenlijk voor zoveel volwassenen ook nog zo dat het om de kleine dingen gaat. In één van mijn radioshows nodigden we een keer een panel van dove mensen uit. In het kader van inclusiviteit kwamen ze meekijken met onze show, waarvoor we een gebarentolk hadden ingehuurd. We trokken alles uit de kast om ze een zo leuk mogelijke radioshow te laten meemaken. Een blik BN’ers, de leukste spelletjes, een hoop winacties, verrassingen, livemuziek die ze konden voelen door de trillingen. Weet je wat ze het allerleukste vonden? Unaniem: de verkeersinformatie. De files en vertragingen die voorgelezen werden. Want dat hadden ze nog nooit meegemaakt.

Kleine doelen

Je weet het eigenlijk wel: de kleine dingen tellen. Maar soms vergeet je het gewoon weer. Dat is ook niet erg, maar ik ben blij dat ik van Franka een reminder kreeg. Deze week staat voor mij daarom in het teken van zo ‘klein’ mogelijk proberen te dromen. Uitkijken naar de meest kneuterige dingen en minuscule doelen stellen. Ik ben heel benieuwd hoe ik me voel als ik dat eens een tijdje probeer.

Vanmiddag na werk, ga ik met YouTube filmpjes weer proberen om een barista hartje in mijn cappuccino te krijgen. Deze week wil ik ook nog een keer een boodschap doen in de natuurwinkel en dan uitgebreid kijken in de koeling naar de gekke dingen die ze hebben zoals kamelenmelk en daar iets nieuws tussen ontdekken.

Lees ook deze columns van Fien Vermeulen:

En lees hier al haar columns.

Over Fien

Qmusic radiopresentatrice Fien Vermeulen overleefde lymfklierkanker en wil mensen nu inspireren op het gebied van gezondheid, geluk en survivallen. Elke twee weken schrijft ze een column op wendyonline.nl. Ook schreef ze een boek over leven na kanker: Het regent zonnestralen

Volg ook haar leuke Instagramaccount:

Nieuwe Wendyspecial

De nieuwe Wendy-special is net uit, met daarin ook een nieuwe column van Fien Vermeulen! Koop hem in de winkel of via deze link.

winterspecial Merel woont met haar familie van 4 generaties op Ibiza: 'We leven in onze eigen bubbel'

Of neem een abonnement op de Wendy-specials en ontvang gratis een gift box van The Gift Label!

wendyspec Merel woont met haar familie van 4 generaties op Ibiza: 'We leven in onze eigen bubbel'