In een wereld vol discussie is het soms zoeken naar wat wel of niet kan. Chimène van Oosterhout is er in ieder geval helemaal klaar mee. Zo heerst er discussie over seksuele voorlichting op scholen. ‘Volgens mij is goede voorlichting een noodzaak.’
Maart stond in het teken van lentekriebels heb ik begrepen. Hetgeen weer een heleboel gedoe met zich meebrengt. Op scholen worden er lentekriebelsessies gekoppeld aan seksualiteit, en mag dat dan wel? Kan dat wel? Wat als kinderen nu misbruik van de situatie gaan maken en seksuele driften en – drang krijgen… Help! Maar: hoe werkt het dan met seksuele voorlichting? Volgens mij is dat toch ook noodzakelijk. Stel je voor dat de kinderen geen voorlichting (meer) krijgen en daar niet mee aan de slag kunnen en geen idee hebben waar de kindjes vandaan komen, want die bijtjes, die zoemen toch wel rond, en de bloemetjes… die bloeien het hele jaar door, al dan niet in vazen. Dus laat die bloemetjes-en-die-bijtjes maar lekker door rommelen.
Houten paarden
We mogen en kunnen niets meer straks, zelfs geen houten paarden in de draaimolens mee laten draaien…. Ben ik nu de enige die de tel kwijt is? En alsof dit nog niet genoeg is, mag het woord ‘moeder’ straks ook niet meer van ons kabinet en moet dat vervangen worden door ‘ouder uit wie het kind geboren is’. Nu ben ik écht het spoor bijster. Dat terwijl het al zo’n puinhoop in onze politiek is. Heeft het kabinet dan echt niets, maar dan ook niets anders te doen dan zich bezighouden met deze onzin? Ik merk dat ik gewoon plaatsvervangende schaamte voel. Schaamte voor wat er allemaal in de wereld gebeurt momenteel en dat wij ons druk moeten maken over deze futiliteiten. Het nieuws besteedt hier zelfs aandacht aan. Schaamteloos. Schaamte dat de tijd die we kunnen gebruiken om wereldproblemen op te lossen, of in ieder geval pogingen doen tot, dat we die tijd invullen met deze totaal onbelangrijke zaken, naar mijn mening dan. Schaamte dat er baby’s en kinderen sterven van de honger en dat wij onze prioriteit daar kennelijk niet naar uit laten gaan, althans niet continu. Schaamte dat er soldaten en burgers sterven en dat wij andere zaken willen bespreken en onder de loep leggen. Nu weet ik ook wel dat we het niet dagelijks over alle ellende in de wereld kunnen hebben en dat wij niet dagelijks bezig kunnen zijn met de wereldproblematiek, absoluut mee eens, maar please, er is toch een gulden middenweg of ben ik nu nog steeds gek?
Luxegoederen
Ik zou het heel interessant vinden om te horen hoe jullie hierover denken, want ik meen het serieus: hoe dan? Wat mis ik? Wat begrijp ik niet? Waar gaat het fout? Of misschien gaat er helemaal niets fout, maar is dit de nieuwe norm. Even terug naar afgelopen maand maart. ‘Maart’ komt van de Romeinse God Mars, de God van de oorlog. Kennelijk waren de Goden daar toentertijd dus ook al mee bezig, met oorlog, en is het nooit anders geweest. Vrede op aarde is dus een groot goed. Een luxegoed inmiddels. Net als die lentekriebels een luxe gevoel zijn tegenwoordig, maar daar mogen we ons ook niet te veel mee bezig houden, zoals ik hierboven al meldde, maar laten we dat nu maar lekker wel doen.
April doet wat hij wil
Het lentezonnetje laat zich inmiddels weer meer zien, de krokussen kleuren vrolijk paars, en de narcissen alle tinten geel. Heel voorzichtig staan er wat bomen in de knop, dus waarom geen lentekriebels tot bloei laten komen, want wat blijkt: in de lente worden de meeste relaties verbroken. Heel vreemd, maar de mensen schijnen nu allemaal te ontwaken uit hun winterslaap en weer zin te hebben in een nieuwe start. Nou, laat ze allemaal maar zeuren inclusief de politiek. Het onderwijs en iedereen die de natuur in de weg wil staan. Laten we met z’n allen er iets positiefs van maken, lekker verliefd worden en mooie dingen starten. AprilBenieuwd wat jou te wachten staat? Dit is jouw maandhoroscoop voor april doet wat hij wil. Ik doe in ieder geval gewoon mee. Kom maar op.
