Thea kon zich altijd heel goed aanpassen. Ze was liefdevol, zorgzaam en had een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Aanpassen aan wie? Aan haar partner en kind, die allebei een angst- en dwangstoornis bleken te hebben. ‘Toen ik het woord meedwanger twaalf jaar geleden voor het eerst hoorde, wist ik direct dat het op mij sloeg. Het verklaarde waarom ik altijd ‘aan’ stond.’
Angst en dwang
Twaalf jaar geleden kregen zowel Thea haar tienjarige zoon als haar man de diagnose van een angst- en dwangstoornis. ‘Als ouders hebben we samen besloten ons eerst te richten op de therapie van onze zoon. Deze was intensief, maar had effect. Daarna was mijn man aan de beurt. We kwamen er achter dat hij vanaf zijn kindertijd al last bleek te hebben van angst en dwang. Helaas was dit nooit eerder opgevallen. Toen ik dat hoorde ging er een onbekende wereld voor me open. En dat ondanks mijn verpleegkundige ervaring. Het verklaarde waarom ik altijd ‘aan’ stond, waarom ik alles deed om te zorgen dat de spanning thuis niet op liep tot een hoogtepunt. Ik begon in te zien dat ik al vijftien jaar bezig was om de angst en dwang van mijn man te ondersteunen. Terwijl ik dacht dat ik hem hielp. Ik deed alles wat zijn angst en dwang van mij vroegen, vaak al ongevraagd. Omdat ik van hem hield. Omdat ik als jong kind al had geleerd om me aan te passen en verantwoordelijkheid te dragen. Maar het hielp niet.’
Schaamte
Niemand in haar omgeving wist wat er zich thuis afspeelde. Dit is ook niet iets wat je zomaar op tafel gooit. ‘Schaamte speelde een grote rol. Ook zijn niet alle vormen van angst en dwang zichtbaar, waardoor het niet altijd opvalt. Thuis was ik continu alert, pakte alle signalen op en stemde mijn doen en laten daarop af. Ik zat vast in het moeten geruststellen. Het frustrerende was dat wat ik het ene moment goed zei, het volgende moment verkeerd kon zijn. Hoe kon ik vertellen wat er speelde terwijl ik er zelf geen woorden aan kon geven? De angst en dwang stimuleren dan ook dat het geheim bleef wat er zich thuis allemaal afspeelde.’
Op zoek naar mezelf
Het is moeilijk voor te stellen als je het niet kent, maar angst en dwang is een emotionele chantage. ‘Als naaste zit je vast in het meedwangen en vermijden. Je moet dingen of je mag dingen niet want anders escaleert het en is het jouw schuld.’ Twaalf jaar geleden bracht Thea daar verandering in. ‘Ik zat op de bodem van de put. Er was maar één weg: omhoog! Maar die heb ik zelf moeten ontdekken. In de tweejarige coachopleiding die ik via mijn werk ging volgen heb ik de zoektocht naar mezelf in een veilige omgeving kunnen afleggen. Op zoek naar wie ik was. Het was een confronterende ontdekking dat ik de angst en dwang thuis mogelijk maakte. Ik probeerde langzaam maar uit het meedwangen en vermijden te stappen. Niet meer proberen mijn zoon en man te veranderen, maar zelf veranderen. Niet meer reageren vanuit mijn angst, maar vanuit mijn kracht die langzaam terug groeide. Ik leerde duidelijk te zijn en grenzen te stellen voor mijzelf.’
‘Het bijzondere was dat er toen wel iets veranderde thuis. Wat al die jaren niet was gelukt, lukte nu wel. Ik kreeg weer een sociale kring en mijn man stond eindelijk open voor therapie. Samen hebben we die lange weg afgelegd. De diagnose is niet weg maar ik ben ongelooflijk trots op hem. Hij heeft hard gewerkt om op een andere manier met zijn angst en dwang om te gaan. Door mijn verandering heb ik deze weg voor hem vrij gemaakt.’
Sterk in Eigen Kracht
Dit alles heeft geleid tot het oprichten van haar praktijk Sterk in Eigen Kracht. ‘Ik leer partners en gezinnen om elkaar weer te gaan zien, ondanks psychische klachten of een GGZ-diagnose. Als ik het kan, kunnen anderen het ook! In januari 2020 verschijnt mijn boek over dit onderwerp Als helpen niet helpt.’
Klik hier voor meer power stories.
Heb jij ook een mooie powerstory? Stuur dan een mail met jouw verhaal naar online@wendymultimedia.nl.
Volg voor meer inspirerende verhalen het Instagram account @powerstoriesnl, powered by WENDY.
https://www.instagram.com/p/B3MOXqxiaAL/
