In de rubriek Vrouwen met impact spreekt WENDY met vrouwen die een verschil maken. Waar brengen zij verandering in? Wat is hun drijfveer? En vooral: waarom vinden ze het belangrijk om impact te hebben? Dit keer: powervrouw Karen Soeters. Ze heeft een groot hart voor alle dieren en zet zich in om dierenleed te stoppen. Karen is oprichter van House of Animals, een organisatie die opkomt voor dierenwelzijn en het verborgen dierenleed aan het licht brengt.

‘Al van jongs af aan ben ik gek op dieren en kan ik niet tegen onrecht. Op geen enkel front. Op mijn vijfde kwam ik bij mijn moeder met een soort kipkluifje in mijn handen en ik vroeg haar wat het was. Ze zei me dat het een botje van een kip was. Ik weet nog dat ik daar enorm van geschrokken was en oneerlijk vond. Vanaf dat moment wilde ik dat nooit meer eten. Dat gevoel is alleen maar meer gaan groeien tot ik twintig jaar geleden besloot om me alleen maar op dieren te richten, want ik dacht: zij hebben mij het hardste nodig.’

Welke ontwikkelingen zijn er al op het gebied van dierenbescherming?

‘Alleen al in Nederland zie ik een hoop vooruitgang. Dat maakt me blij. We houden geen dieren meer voor hun pels en stoppen geen wilde dieren meer in circussen. Daar is een verbod op gekomen. Daarentegen is de manier waarop vee in de Nederlandse industrie leeft afschuwelijk. We zijn eigenlijk de slager van Europa en dat moet anders. Maar als ik nu in de supermarkt kom, zie ik een groot schap van plantaardige producten. Dat is echt een cadeautje voor mij. Als het aan mij ligt, is de toekomst plantaardig. Het lijkt mij een fijne stap om te stoppen met het eten van dieren. Maar die stap is nog wel ver weg.’

Wat heb je al bereikt met House of Animals?

‘Er bestond ooit een evenement ‘Gans trekken’. Hiervoor werden ganzen doodgemaakt en de kop een stukje losser getrokken. Zo werden ganzen ondersteboven aan een touw opgehangen en daar reden ze dan met paarden onderdoor. Wie het eerst de kop van de gans eraf trekt, heeft gewonnen. Afschuwelijk, toch? Dit evenement moest verboden worden. Met House of Animals hebben we dit voortdurend onder de aandacht gebracht, meerdere petities uitgezet, de gemeenteraad benaderd en aangifte gedaan. De Partij voor de dieren is hier ook actief mee bezig geweest. Uiteindelijk hebben zij een voorstel gedaan voor een wetswijziging. Dat houdt in dat je geen honden en katten mag doden, en nu ook geen ganzen.’

Wat is jouw grootste drijfveer?

‘We hebben ook de grootste hondenhandelaar van Nederland weten te stoppen. Die verhandelde per jaar drieduizend pups van Oost-Europa naar Nederland. Als je ze koopt, weet je niet hoe ze in een donkere schuur in Hongarije zijn geboren en dat ze al met vier weken weggehaald zijn bij hun moeder om vervolgens naar een verzamelcentrum te worden gebracht. Dat is traumatisch voor ze. Daarna gaan de pups op een lang transport naar Nederland. Ze wachten dan in Nederland tot ze geadopteerd worden. Wat zo’n schattige puppy heeft meegemaakt, kan dat diertje zelf niet vertellen, maar dat kan ik wel. Mensen moeten weet krijgen en bewust worden van alle ellende die schuilgaat achter het kopen van een puppy bij een broodfokker. Misschien maken ze dan wel een andere keuze. Dit is slechts het voorbeeld van een pup. Ik wil met House of Animals de stem zijn voor alle dieren, omdat zij die zelf niet hebben. Dat is mijn grootste drijfveer.’

Wat gaat je het meest aan het hart als het om dierenleed gaat?

‘Ik vind al het leed dat dieren wordt aangedaan afschuwelijk. Als ik echt iets moet benoemen, dan zijn het de varkens in de industrie. Daar leven er zo ontzettend veel. Om te bedenken dat varkens heel intelligent zijn en dat ze bewust meemaken wat hun wordt aangedaan, dat vind ik heel heftig. In de industrie leven ze in een soort bak met weinig ruimte en krijgen ze slobber te eten, een soort gemalen voer van meel met veel water. Varkens houden van wroeten en ze zijn heel nieuwsgierig. In de industrie hebben ze helemaal niks te doen. Ze worden behandeld alsof ze een product zijn in plaats van een dier. Het raakt me keer op keer diep als ik met de auto langs een vrachtwagen rijdt met plaatjes van varkens erop.

Er zijn weinig mensen die naar akelige beelden van varkens in de industrie willen kijken. Om de wereld te laten zien wat voor mooie en bijzondere dieren varkens zijn, maak ik nu met House of Animals een documentaire. Hierin volgen we al anderhalf jaar een zeug van negen jaar en haar biggetjes. Ze heet Sam en heeft jaren in de industrie gewoond. Nu Sam daar gelukkig weg is en bij lieve vrienden van mij woont, leggen wij haar gedrag vast. Zo zie je dat alles nieuw is voor haar. Varkens vinden eieren en vruchten bijvoorbeeld erg lekker, maar Sam kende dit niet. Ze durfde ook de modder niet in, terwijl dat iets is waar varkens gek op zijn. Om haar hier kennis mee te laten maken, ben ik met Sam in de modder gaan zitten. Dat was heel bijzonder. Ik zat van top tot teen onder de modder. Nu vindt Sam het heerlijk om in de modder te liggen en te rollen.’

Wat hoop je voor de toekomst?

‘Ik hoop dat uiteraard dat er op een dag helemaal geen leed meer zal zijn. Voor nu is mijn wens dat mensen dieren beter gaan begrijpen en dat iedereen ze gaat zien als waardige medebewoners van onze planeet. We moeten de dieren samen beschermen. Er is zoveel dat we kunnen doen. Je hoeft geen geld te hebben om een verschil te maken. Doneren is natuurlijk belangrijk, maar het betekent net zoveel als je er simpelweg met elkaar over in gesprek gaat en als er berichten met elkaar gedeeld worden. Wat je ook doet: als je het samendoet, sta je sterk. En dan kunnen we echt wat betekenen voor onze dieren.’

Karen Soeters heeft een boek geschreven over haar ervaringen als dierenbeschermer. Het boek Vooruit met de Geit is voor 17,90 te bestellen via deze link.