Actrice Birgit Schuurman deelde gisteren een kwetsbare post op Instagram, waarin ze vertelt hoe zij probeerde zwanger te worden. Dit was namelijk niet makkelijk voor het stel.
In het bericht schrijft ze dat ze veel berichten krijgt van vrouwen en mannen die vragen om haar zwangerschap. Veel van hen proberen zwanger te worden, maar zonder resultaat. ‘Omdat ik niet meer de allerjongste ben zijn blijkbaar toch veel mensen benieuwd naar ons verhaal. Het is natuurlijk een heel privé verhaal, maar zoveel mensen struggelen met zwanger worden dat ik t toch graag wil delen. Om hoop te geven…’, zegt ze op Instagram.
Birgit en haar partner waren ruim een jaar bezig om zwanger te worden, maar het mocht niet baten. ‘Mijn gynaecoloog in Nederland zei: “Je menstruatie is al 10 jaar mega heftig? Ah vervelend, maar dat hebben sommige vrouwen ja. Ik zie dat je echt heel veel baarmoederslijmvlies hebt, wellicht dat je daardoor meer bloedt, maar dat is wel top voor een embryo om in te nestelen. Genoeg eitjes, zaadkwaliteit is goed, probeer maar gewoon samen.”’
Verdriet
Nadat ze het een aantal maanden probeerden, vertelde iemand haar over een fertiliteitsarts in Leuven. Ze ging in gesprek met hem, één jaar geleden. Vanwege corona werd het een zoom-gesprek. Na 30 minuten via een beeldscherm, vond de arts dat haar menstruatie toch onderzocht moest worden. De pijn en het bloedverlies waar ze last van had, hoorde namelijk niet. ‘Binnen twee weken had ik een inwendig onderzoek in België en een MRI en bloedonderzoek om vast te stellen wat er bij mij aan de hand was. En ook Sander moest voor de zekerheid nog even zijn zaad laten testen. Ze vermoedde bij mij poliepen, endometriose of adenomyose. Dit allemaal alleen door naar mij te LUISTEREN! Lang verhaal kort: ik bleek t alle 3 te hebben’. Uit onderzoek bleek dat ze poliepen op haar baarmoeder had die op endometriose duidden. De MRI die adenomyosis liet zien. ‘Dat samen met mijn leeftijd en de hoeveelheid zaadcellen van mijn lief stemde de arts allesbehalve hoopvol. We moesten toch ook denken aan eventuele eicel-donatie mochten we echt een kindje willen… We kregen te horen dat de kans dat we samen een kindje konden krijgen 2 à 3 procent was. We waren zo verdrietig. Maar ik werd ook heel vastberaden. Het was geen 0 % dus er was hoop!’
Roer om
Birgit gaf de moed niet op. Door een vriendin werd ze gewezen op het boek: It Starts With The Egg, van Rebecca Fett. Daar haalde ze veel informatie uit over hoe je de kwaliteit van je eitjes drastisch zou kunnen beïnvloeden. ‘Doormiddel van een shitload aan supplementen, verandering van levensstijl; voeding, andere cosmetica, plastic producten vermijden, etc., Ik bezocht zeer frequent een acupuncturist gespecialiseerd in t vrouwelijk lichaam. Ik heb toen echt ALLES geprobeerd zodat ik, mocht t toch niet lukken, niet kon denken; Had ik ook nog maar zus of zo geprobeerd. Ook voor de man raadt t boek veel supplementen aan. Zwanger worden doe je namelijk samen en is niet alleen van de vrouw afhankelijk…’
In het boek staat ook dat de man niet meer moet roken en geen alcohol meer moet nuttigen. Zij rookte niet, maar haar partner Sander rookte een paar sigaretten per week. De Belgische arts geloofd daar niet in, maar gelukkig kon ze haar gevoel gewoon blijven volgen. ‘De poliepen werden in België verwijderd en die arts gaf aan dat daar NOOIT een embryo had kunnen nestelen omdat t er simpelweg al “vol” zat. Hoe hadden ze dit in NL niet onderzocht… bizar. Ook nooit op endometriose onderzocht. Ons werd toen na de operatie ICSI/IVF aangeraden en wij hebben t mega geluk gehad dat dat na 1 poging is gelukt.’
Geluk
Twee maanden na de dag waarop ze hoorde dat de kans minimaal was, was de terugplaatsing van het enige embryo. Na het stoppen met roken en na het nemen van supplementen waren er negen keer meer zaadcellen en was er bij Sander geen sprake meer van verminderde vruchtbaarheid. ‘Kortom, kijk verder naar andere artsen als je je niet gehoord voelt, onderzoek wat nog meer mogelijk is. Laat je bij menstruatieklachten NIET afschepen met “dat het erbij hoort”. Ik heb dus zowel de “reguliere” geneeskunde als de aanvullende/alternatieve weg bewandelend. Ik weet niet wat er uiteindelijk bepalend is geweest (naast de broodnodige operatie) maar ik had uiteindelijk een top eitje en Sander een topzaadje die kon worden tot Jimi in een schoongemaakte baarmoeder.
Ik ben me bewust dat het bij sommigen uiteindelijk toch niet lukt, wat er ook geprobeerd wordt. En dat is meer dan verdrietig… Maar toch wilde ik dit delen, omdat ik denk dat sommigen hierbij gebaat kunnen zijn.’
