fbpx

Myrthe kan door zwangerschapsvergiftiging niet meer praten, schrijven en lezen en oefent nu samen met haar dochtertje woordjes

Toen ze dertig weken zwanger was, werd Myrthes bloeddruk ineens torenhoog door zwangerschapsvergiftiging. Dit had een hersenbloeding als gevolg. Het hersenletsel was zo groot, dat Myrthe (27) met afasie achterbleef: een spraakstoornis. Haar dochtertje Alice moest gehaald worden en Myrthe zag haar pas drie weken later voor het eerst. Inmiddels is Alice negen maanden en oefenen Myrthe en Alice samen woordjes.

Samen met haar partner Yannick en hun dochter Alice, woont Myrthe in een knus huisje in Groningen, dichtbij het UMCG. Bij de ontmoeting geeft Myrthe niet haar rechter-, maar haar linkerhand. Door de hersenbloeding, kan ze haar rechterhand namelijk amper bewegen. Om die reden staat Yannick in de keuken de afwas te doen; dat is voor Myrthe een onmogelijke taak. Het is meteen duidelijk wat voor sporen de zwangerschapsvergiftiging heeft achtergelaten, maar daar laat Myrthe zich duidelijk niet door uit het veld staan. Ze straalt bij de eerste ontmoeting alleen maar vrolijkheid en optimisme uit. Daar zijn niet veel woorden voor nodig.

Met behulp van handgebaren en mimiek komt Myrthe al een heel eind met communiceren. Ze is inmiddels getraind om met een paar woorden heel veel duidelijk te maken. In de woonkamer zit Myrthes moeder Anna Maria te wachten, samen met de parkiet die af en toe laat weten dat ‘ie ook aanwezig is. Door de afasie is het voor Myrthe moeilijk om hele woorden of zinnen vloeiend uit te spreken. Om die reden ondersteunt Anna Maria haar bij het communiceren tijdens het interview. Naast haar op de bank ligt een spraakcomputer; een middel dat Myrthe helpt bij het uitspreken van veelgebruikte woorden en namen.

Hersenbloeding

Anna Maria: ‘Door zwangerschapsvergiftiging werd Myrthes bloeddruk ineens torenhoog, waardoor ze een hersenbloeding opliep. Daar heeft ze een letsel aan overgehouden waardoor ze nu moeilijk kan praten en niks meer voelt in haar rechterhand. Er is geen exacte oorzaak voor zwangerschapsvergifting. Dit kan in één klap gebeuren, ook als de bloeddruk altijd goed is geweest.’
Myrthe: ‘… even hoofdpijn… Yannick was werk… naar de slaapkamer…liggen…’
Met handgebaren laat Myrthe weten dat er vanaf dat moment een zwart gat in haar geheugen zit.
Anna Maria: ‘Myrthe had wel vaker last van migraine, dus ze dacht dat ze weer een aanval had. Daarom ging ze liggen op bed met alle gordijnen dicht. Op een gegeven moment merkte ze dat ze aan één oog blind werd waardoor ze besefte dat het foute boel was. Yannick heeft haar toen naar het Martiniziekenhuis gebracht.’
Myrthe: ‘Die, toch?’ Door naar de juiste richting te wijzen, wil Myrthe aangeven welk ziekenhuis dat was.
Met een theedoek in zijn hand, komt Yannick om het hoekje kijken. Terwijl hij het bestek afdroogt, vult hij aan: ‘Voor de bevalling en voordat de bloeding erger werd, is Myrthe van het Martiniziekenhuis naar de intensive care op het UMCG overgezet. Daar gingen ze de baby halen, omdat dat de enige manier was om Myrthes leven te redden.’
Met dertig weken kwam Alice door een keizersnede ter wereld. Vanwege de hersenbloeding heeft Myrthe hier niets van meegekregen.

Ontwaken

Anna Maria: ‘Pas na drie weken begon Myrthe wakker te worden. Maar, toen kwam ze er achter dat haar rechterarm en – been niet meer werkten. Het ergste was dat haar spraak het ook niet meer deed, omdat haar linkerhersenhelft was beschadigd. Als vriend en moeder doe je nog heel erg je best om Myrthe te begrijpen, maar de verplegers hadden daar geen tijd voor. Dat was heel moeilijk voor haar.’
Terwijl Anna Maria de woorden uitspreekt die Myrthe probeert te zoeken, knikt Myrthe om aan te geven dat ze het goed voor haar verwoord. Oogcontact is ontzettend belangrijk, want daarmee laat Myrthe aan haar moeder weten of het klopt wat ze zegt. Het lijkt bijna telepathie dankzij de sterke moeder-dochterband.

Oefenen, oefenen, oefenen

Myrthe en Anna Maria omschrijven afasie alsof er de hele tijd een woord op je tong ligt. Het is er wel, maar het komt er niet uit. In onze hersenen gaat informatie van A naar B. Bij Myrthe moet deze weg weer opnieuw aangelegd worden.
Myrthe: ‘… en dan, oma!’
Anna Maria knikt: ‘Ja, dus dan komt het traject van oefenen, oefenen, oefenen. ‘Oma’ was inderdaad Myrthes eerste woord. Meer kwam er ook niet uit. Op een gegeven moment zong ik het woordje: ‘mooi’. Myrthe herhaalde dit ineens door ook te zingen. Dat was zo’n euforisch moment!’
Creativiteit en melodieën zitten namelijk opgeslagen in je rechterhersenhelft, het gedeelte dat niet beschadigd is geraakt bij Myrthe.
‘Vanaf dat moment zijn we dus veel woorden gaan zingen. Doordoor leerde Myrthe vrij vlot bepaalde basiswoorden. Dat was heel bijzonder!’

WhatsApp Image 2022 11 07 at 7.16.40 PM Myrthe kan door zwangerschapsvergiftiging niet meer praten, schrijven en lezen en oefent nu samen met haar dochtertje woordjes

Communiceren

‘De hele wereld draait om communicatie’, vertelt Anna Maria. ‘Dat is net wat Myrthe niet kan en daardoor is het ingewikkeld om mee te draaien in de maatschappij. Voorheen werkte ze op een callcenter wat ze nu ook niet meer kan doen. Men denkt snel dat ze gek is, wat niet het geval is. Myrthe kan gewoon denken zoals jij en ik, maar het lukt haar niet om sommige woorden uit te spreken.’
‘Die denken… koekoek’, zegt Myrthe terwijl ze haar vinger voor haar gezicht beweegt.
Op tafel ligt een pasje dat Myrthe altijd mee heeft wanneer ze naar buiten gaat. Hierop staat: ‘Als gevolg van een beroerte heb ik afasie. Spreken, begrijpen, lezen en schrijven zijn nu moeilijk voor mij.’ Daaronder staat aangegeven op welke manier je makkelijker met Myrthe in contact kunt komen: door rustig te spreken, gesloten vragen te stellen, gebruik te maken van lichaamstaal, dingen op te schrijven en haar de tijd te geven. Dat laatste is het allerbelangrijkste, want vaak komt het woord dat Myrthe wil zeggen alsnog wel opdagen. Maar, dat kan soms even wat tijd kosten.
‘Het vervelendst is wanneer anderen de woorden voor haar gaan invullen, want op die manier kan ze het niet leren’, vertelt haar moeder.

Myrthe heeft leren leven met afasie. Ze heeft slimme trucjes bedacht om alsnog met anderen te communiceren. Zo gebruikt ze via WhatsApp vooral emoticons en stickers om te reageren op anderen. Op die manier kan ze alsnog haar gevoelens uitdrukken zonder woorden te gebruiken. Berichten kopieert ze naar Google Translate en die laat ze dan hardop voorlezen.

Alice

Door grapjes te maken en luchtig over afasie te praten, relativeert Myrthe de situatie en maakt ze het voor zichzelf dragelijk. ‘Tuurlijk heeft ze wel eens momenten dat het tegenzit, maar ze laat haar leven er niet door beïnvloeden en dat vind ik heel krachtig’, zegt Anna Maria vol bewondering.
Degene die Myrthe motiveert om door te gaan en te blijven leren, is haar dochter Alice. Daar is ze helemaal verliefd op. Wanneer ze haar naam uitspreekt, licht ze helemaal op.

Anna Maria: ‘Myrthe kan nog niet veel woorden zeggen, maar Alice gelukkig ook nog niet. Myrthe gebruikt vaak de woorden die ze wel kent om met haar dochter te praten, zoals ‘hai, meisje, fruit, eten en lief. Waarschijnlijk wordt Alices eerste woordje ‘hai’, omdat Myrthe deze vaak gebruikt.’
Myrthe zingt ook vaak het kinderliedje ‘Slaap Kindje Slaap’, want die kent ze wel uit haar hoofd. Soms neuriet ze melodieën van liedjes waar ze de tekst niet van kent.
‘Alice is prachtig’, zegt Myrthe trots.
‘Ik heb heel veel respect voor haar en hoe ze alles doet’, vertelt Anna Maria. ‘Alle taken van een moeder, probeert ze gewoon te doen. Zelfs luiers verschonen doet ze met één hand. Myrthe is echt een hele goede ouder ondanks haar afasie! Haar doorzettingsvermogen zal vast en zeker nog heel veel betekenen in haar vooruitgang.’



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF