fbpx

Dromen, durven, doen: Margreet begon haar eigen paardenkliniek in Colombia

Als op iemand dromen, durven, doen –  het thema van de nieuwe herfstspecial van Wendy – van toepassing is, is het wel Margreet Voermans (46). Ze is dierenarts en besloot om haar vertrouwde leventje in Nederland achter te laten om haar dromen waar te maken. Ze vertrok naar Colombia om daar haar eigen paardenkliniek op te starten. Ze maakte er veel mee en over haar avontuur in Colombia schreef ze een boek. Momenteel is Margreet in Qatar, om daar te helpen met het opzetten van een kamelenkliniek.

‘Toen ik mijn kliniek ging opzetten in Colombia ging ik op zoek naar een investeerder. Na zes maanden had ik er al één gevonden. Ik dacht echt dat ik met mijn neus in de boter viel. Van deze investeerder kreeg ik 300.000 euro mee om in Nederland spullen te gaan kopen voor de kliniek. Ik dacht: wow, dat is wel heel veel geld. Ik vertelde dit aan een vriendin van me en zij vroeg: wie is die man dan? Toen ik haar zijn naam vertelde zei ze: “Ga maar snel naar Nederland, dat is de grootste maffiabaas van Colombia.” Daar schrok ik natuurlijk heel erg van, ik had zelf geen idee wie hij was. Ik was heel zenuwachtig toen ik in Nederland was en durfde het aan niemand te vertellen. Twee weken daarna belde die vriendin me weer op en zei ze: “Je hebt heel veel geluk gehad, die maffiabaas is gisteren onthoofd. Je kunt dus weer veilig terug naar Colombia.” Dat was een enorme opluchting.’

Droom

‘Twee jaar voordat ik naar Colombia vertrok was mijn vader overleden. Hij was dierenarts en ik wilde eerder samen met hem een kliniek opzetten. Toen hij overleed had ik zoiets van: ik wil nu mijn dromen najagen, in Zuid-Amerika een kliniek opzetten en heel veel polo spelen. In Nederland kon ik dat niet financieren en daarom besloot ik dat ik naar Zuid-Amerika wilde gaan. Ik was eerder al in Argentinië en Brazilië geweest voor operaties. In eerste instantie wilde ik in Argentinië gaan wonen om mijn dromen waar te maken, maar Colombia is geografisch gezien een stuk makkelijker. In Colombia woonde ik binnen twee maanden op de poloclub. Mijn leven daar was echt een droom. Ik ging ’s ochtends waterskiën en dan ging ik daarna even werken. In de middag ging ik polo spelen. In Nederland is het zo dat als je dienst hebt je er stipt op tijd moet zijn. In landen als Colombia is het: “Oh je bent een wedstrijd aan het spelen? Nou winnen, hè? Dan kom je na je wedstrijd maar.” Dat is echt een wereld van verschil. Het was echt een droom die uitkwam om daar te mogen wonen.’

Colombia

‘Voordat ik naar Colombia vertrok had ik een erg goede baan als paardenchirurg. Ik was freelance chirurg en werkte in de beste klinieken. Nadat ik twee keer naar Colombia op vakantie was geweest merkte ik dat het het land van mijn dromen was. Ik zag veel mogelijkheden om een onderneming op te zetten in Colombia. Mijn droom was om in Colombia polo te spelen, te duiken en om mijn eigen kliniek op te zetten. Ik ben zelf echt iemand die haar dromen volgt en daarom besloot ik dat ik binnen drie maanden ging emigreren. Mensen aan wie ik het vertelde dachten eerst dat ik een grapje maakte. Ze zeiden: “Naar Colombia? Ben je gek geworden?” Ik begreep niet goed waarom zij niet begrepen dat ik naar Colombia wilde gaan. Zij zagen alleen maar de risico’s, ik zag juist de mogelijkheden. Toen ik daar aankwam op het vliegveld van Bogota stond er: the only risk of Colombia is that you don’t want to leave. Dit vond ik heel grappig, want dit liet meteen het verschil zien tussen Nederlanders en Colombianen. Nederlanders denken vaak in problemen en maken soms van een mug een olifant. Colombianen zijn juist heel positief.

Toen ik net in Colombia was, was ik heel naïef. Ik weet nog dat ik op de eerste ochtend daar aan het ontbijt zat en er aan mij gevraagd werd wat ik die dag ging doen. Ik vertelde dat ik opgehaald zou worden door ene Michel die ik via LinkedIn kende. Er werd toen tegen mij gezegd dat ik niet zo maar bij iemand in de auto kon stappend die ik niet kende, omdat dat niet veilig was. Uiteindelijk ben ik dat ook gaan inzien. Eerst zag ik dat echt niet. Ik ging ook vaak ’s avonds hardlopen daar in de buurt. Op een avond vertelde ik dat ik ging hardlopen en toen vroeg mijn vriendje of ik de schoten niet hoorde. Ik zei: “Oh, ze zijn hier altijd aan het jagen.” Hij zei: “Ja, daar wordt op mensen geschoten.” Ik zat er zo naïef in, maar misschien dat het daardoor ook juist wel goed is afgelopen.’

Streetwise ondernemen

‘Over mijn avonturen in Colombia heb ik ook een boek geschreven, genaamd streetwise ondernemen Pablo Escobar what a pity I could have taught you a lot. De titel is eigenlijk met een knipoog. Iedereen denkt dat als je naar Colombia gaat je alles illegaal doet. De titel ontstond toen ik terugkwam uit Colombia. Ik wilde Nederland weer in, maar dat was heel lastig omdat ik zo’n zeven jaar in Colombia had gezeten. Al mijn spullen werden ingenomen, omdat ze dachten dat ik een drugsdealer was. Dat is meteen het beeld dat ze van je krijgen. Het feit dat ik vaak in andere landen was om paarden te behandelen zorgde ervoor dat ik veel stempels in mijn paspoort had staan. Dat hielp natuurlijk ook niet mee. Ik heb zelf alles legaal gedaan. Ik had uiteindelijk een goede investeerder gevonden. Hij kwam uit een van de netste families van Colombia. Zij vonden het heel belangrijk dat echt alles legaal werd gedaan. Ik heb laatst een appartement gekocht en zelfs mijn eigen familie dacht dat ik het met cash uit Colombia had betaald. Dat is een beetje de knipoog van de titel ook met de link naar Pablo Escobar. Iedereen denkt dat het daar alleen maar over drugs gaat en illegaal zijn, maar ik beschrijf juist hoe ik helemaal legaal een bedrijf heb opgezet.

In het boek kun je het hele proces lezen van hoe ik mijn onderneming heb opgestart. Het begint bij hoe ik daar aankwam en eigenlijk niks van ondernemerschap wist. Ik heb in totaal wel zeventien jaar gestudeerd. Eerst werd ik dierenarts, daarna chirurg en vervolgens heb ik nog sport medicine gestudeerd. In die zeventien jaar tijd heb ik nooit één uur economie gehad. Ik had dus geen idee hoe ik een bedrijf op moest zetten. In het boek vertel ik onder andere hoe je een visum krijgt en een investeerder zoekt. In het boek sta ik ook stil bij alle dingen die fout zijn gegaan en hoe ik ondanks de tegenslagen ben blijven doorzetten. Het opstarten van de onderneming ging met vallen en opstaan. Ik moest leren wie ik kon vertrouwen en wie niet. Andere mensen bereiden zich soms wel twee jaar voor, voordat ze naar het buitenland vertrekken. Ik heb dat niet gedaan, maar uiteindelijk was er toch altijd een oplossing en daar lees je over in mijn boek.’

paardenkliniek

Boodschap

‘Ik wil met name jonge ondernemers stimuleren om verder te kijken dan Nederland of Europa. Ik wil ze stimuleren om out of the box te denken en hun dromen te volgen. De uitspraak Je weet nooit wat je kunt, totdat je het probeert vind ik een heel mooie uitspraak. Als je in Nederland blijft en binnen de normale lijntjes leeft weet je nooit hoe ver je kunt gaan. Je kunt ontzettend veel leren van andere culturen. Mijn blik is daardoor veel wijder geworden. Ik ben er niet alleen een betere dierenarts door geworden, maar ook een beter mens. Je hoeft niet meteen te emigreren, zoals ik heb gedaan, maar je kunt ook al voor een tijdje naar het buitenland gaan. Ook daar kun je al veel van leren. De mindset die ze daar hebben is heel anders. In Nederland gaat het vaak over wat je hebt en hoe groot je bedrijf is. In Colombia ging het om gelukkig zijn. Dat vind ik heel mooi. Je hoeft natuurlijk niet per se naar Colombia te gaan, er zijn heel veel landen met mooie culturen. Wat ik echt wil uitdragen is dat je je moet openstellen om van anderen te kunnen leren en dat je altijd je dromen moet waarmaken.’

Qatar

‘Momenteel verblijf ik in Qatar. Op LinkedIn werd ik benaderd door iemand uit Oman, die vroeg of ik daar een paardenkliniek kon opzetten. Dat wilde ik wel doen. Het zou nog een jaar duren voordat die kliniek er zou komen. Twee dagen later ontving ik weer een bericht van hem met de vraag of ik ook binnen twee dagen naar Qatar kon komen om daar kamelen te opereren. Ik had net als met Colombia geen idee waar ik aan ging beginnen en wat me te wachten stond. Ik ben dus naar Qatar vertrokken en nu ben ik hier aan het helpen met het opzetten van een kamelenkliniek voor de emir en de minister-president. In het Midden-Oosten is de racekamelenindustrie veel groter dan de paardenindustrie. Kamelen zijn daar heel veel geld waard. Hier in Qatar doe ik een beetje hetzelfde als wat ik in Colombia deed. Ik ben nu voornamelijk nog bezig geweest met het bestellen van al het materiaal voor de kliniek, want er was nog niks. Ik ga het personeel hier opleiden en ze leren hoe ze kamelen kunnen opereren. Het verschil is wel dat ik hier consultant ben en niet de eigenaar. Ik ben eigenlijk liever eigenaar, dan kun je je eigen personeel aannemen.

Het is hier niet normaal veilig. Overal hangen camera’s, er wordt niks gestolen en je kunt gewoon ’s nachts over straat lopen. Dit komt doordat er hier veel immigranten zijn die hier veel meer verdienen dan in hun eigen land. Ze hebben het hier een stuk beter en daarom willen ze niet het risico lopen om het land uit gezet te worden. Qatar is echt keihard, als je iets steelt word je zo het land uit gezet. Ik denk dat veel mensen een verkeerd beeld hebben van Qatar. Ik heb nog nooit een land gezien dat zo veilig is als Qatar.’

Toekomst

‘Ik denk niet dat mijn toekomst in Qatar ligt. Ik vind Zuid-Amerika een stuk leuker om te wonen. Hier in Qatar ontbreekt voor mij de gezelligheid. Ik zal hier nu voor 7 à 8 maanden zijn. Daarna zou ik graag weer nieuwe projecten in een ander land willen opzetten. Ik heb geleerd dat ik het proces van een bedrijf opzetten leuker vindt dan de chirurgie. Er zijn heel veel landen waar ik nog heen zou willen, maar ik zag laatst bijvoorbeeld dat de paardenindustrie in Nepal in opkomst is. Dat lijkt me ook een leuk land om zo’n kliniek op te zetten. Iets totaal anders dan diergeneeskunde lijkt me ook leuk. De journalistiek heb ik bijvoorbeeld altijd ook erg leuk gevonden. Misschien dat ik dat ooit zou kunnen combineren met mijn werk als dierenarts.’

Meer weten van Margreet? Klik dan hier.

Lees ook deze levensechte verhalen:

Neem een abonnement op de Wendy-specials

4 x WENDY-special

 + Cadeaupakket van Salt of the Earth t.w.v. €29,45

Nu voor €17,50

Bij een jaarabonnement op de WENDY-specials (vier nummers per jaar) ontvang je nu een heerlijk cadeaupakket van Salt of the Earth gratis. Salt of the Earth maakt milieuvriendelijke en natuurlijke huidverzorgingsproducten en is dé nummer 1 op het gebied van natuurlijke deodorant. 100% natuurlijk en samengesteld op basis van minerale zouten, magnesium en Aloë Vera. Het pakket bestaat uit een roaming hand was, natural roll-on deodorant, natural spray deodorant en een natural deodorant stick.

Website pomotie x samenwerking Wadse en Mathilde leven een zelfvoorzienend bestaan in het midden van Frankrijk: 'We drinken water uit onze eigen bron'



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF