Tien jaar geleden ontstond het idee voor Miss Green. Samen met haar beste vriendinnen bedacht Maaike Groen het concept; mooie kwalitatieve basic shirts en jurkjes, eerlijk en eco gemaakt. Maaike is onze vaste blogger op het gebied van eco fashion. 

Mijn oma had stijl!

Als klein meisje deed ik niets liever dan me verkleden in de mooie galajurken van mijn 160 centimeter hoge oma. Haar verkleedkist puilde uit met gouden muiltjes, bontstolla’s, hoeden en ander prachtig glitterspul voor mijn glanzende eksterogen. Mijn opa, oma, tante en ouders dienden als publiek toen ik weer ronddanste in de woonkamer. Ook nu ik ouder ben, blijft kleding voor mij, naast praktisch, ook gewoon heel veel fun! Je kunt op een leuke manier laten zien wie je bent. Tijdens mijn studie introduceerde mijn Noorse vriendin, Kaja, mij met de eerste H&M in Nederland. Ieder weekend gingen we stappen in een nieuwe hippe outfit die betaalbaar werd door het Fast Fashion concept van deze mode reuzen, de oplossing vond ik toen! Maar wijsheid komt met de jaren, zeggen ze. Het kantelpunt in mijn leven was de geboorte van mijn zoon Jurre. Ik was al jaren werkzaam voor sociaal betrokken bedrijven en werkte als journalist. Jurre zorgde dat ik met andere ogen naar de wereld ging kijken.

Ik gooide het roer drastisch om toen ik las dat kleding vaak giftige verfstoffen bevat en het na olie de meest vervuilende industrie ter wereld is. Dus werd ik kritischer op de herkomst en samenstelling van de baby rompertjes en mijn eigen kleding. Je wil tenslotte niet dat die snoezige babyspullen door kinderhanden in elkaar gezet worden. Laat staan dat er zware chemische stoffen op en door de tere huid van je kind komen! De journaliste in mij dook vervolgens wat dieper in de ‘fast fashion’ industrie. That wasn’t a pretty picture, to put it mildly. Er ging en gaat nog steeds veel mis aan de ecologische kant (ECO) maar ook aan de menselijke en sociale kant (FAIR) van de mode.

Fashion en de Natuur

De belangrijkste grondstof in de mode, katoen, is zeer belastend voor het milieu. 15% van alle pesticides in de wereld wordt gebruikt voor de katoenteelt. Voor één kilo katoen (dat zijn ongeveer 3 dames T-shirtjes) is al snel zo’n 2700 liter water nodig. 17 tot 20% van alle watervervuiling is afkomstig van de verwerking van verfstoffen uit de textielindustrie. Én de overblijfselen van deze verfstoffen worden teruggevonden in het drinkwater in productielanden, vaak derdewereldlanden!

De meest voorkomende alternatieve stof, polyester, heeft zijn eigen problemen. Het wordt gemaakt van aardolie wat al niet ideaal is. En na gebruik belandt het via de wasmachine als microplastic in de oceanen. En vervolgens via de vissen in onze eigen voedselketen!

Dan de sociale kant van de fashion industrie

Het zal je niet verbazen, maar in derde wereldlanden ontbreekt het niet alleen aan toezicht op het gebruik van chemische stoffen in de kleding. Ook regelgeving en toezicht op de arbeidsomstandigheden, naleving van mensenrechten en positie van vrouwen ontbreekt. De ramp in Rana Plaza, Bangladesh waarbij er een atelier instortte en er 1300 mensen! omkwamen is daar helaas een pijnlijk gevolg van.

Nog altijd is de werkelijkheid dat mensen in derdewereldlanden tegen veel te lage lonen en onder onveilige omstandigheden om onze kleding zo goedkoop mogelijk in elkaar te zetten. De Fast Fashion industrie wordt daarom ook wel ‘moderne slavernij’ genoemd.

Geld genoeg

Ondertussen wordt de omzet van mode geschat op zo’n 3 triljoen dollar. Genoeg geld zou je zeggen om iedereen, inclusief het milieu, netjes te behandelen, veilig te laten werken, en eerlijk te betalen. Toch? Er zijn alleen veel partijen in de mode die er wat egoïstischer over denken. En ook de mode-consument zelf staat hier natuurlijk ook niet elke dag bij stil. Begrijpelijk, ik doe dat zelf ook niet altijd want mode moet juist leuk zijn. Het begon toch met verkleedpartijtjes?

Leuke alternatieven

Gelukkig zijn er steeds betere alternatieven die wel leuk, eerlijk en niet milieubelastend opereren. Er ontstaan gecertificeerde ateliers, vakbonden, en alternatieve stoffen. En er komen steeds meer toffe Eco & Fair merken die de markt is in beweging brengen zoals (wink, wink) mijn eigen label Miss Green. Alleen; een verandering van zo’n gigantische industrie duurt lang… En het is voor de wegbereiders een continue uitdaging waarbij wij jouw hulp nodig hebben.

https://www.instagram.com/p/BHukFPmBYHo/?utm_source=ig_web_copy_link

Dus wat kan jij doen?

• Vraag bij de aankoop van kleding altijd naar de herkomst van de kleding. En blijf vooral ook doorvragen. Je zal merken dat er heel weinig kennis over het onderwerp bestaat. Hiermee dwing je winkeliers en ook merken om actief na te denken over hun inkoop en productie beleid.
• Koop slim en het liefst fair of eco. Inmiddels hebben de grote ketens ook een groene hoek. En er zit vast in jouw dichtstbijzijnde stad een toffe hippe (concept)store met een eerlijk en duurzaam aanbod. Laat je niet afschrikken maar inspireren wat deze winkels je te vertellen hebben!
• Focus niet alleen op de ‘goedkopere’ lijnen met een faire en eco claim van de mode reuzen. Zoek juist naar de kleinere bijzondere labels. Zij zijn de echte voortrekkers die echt de weg bereiden en die je support veel harder nodig hebben. (Alle consumptie is een keuze!)
• Kijk eens naar het nieuwe programma ‘genaaid’ van Jennifer Hoffman (o.a. bekend van de luizenmoeder), zij gaat met vijf jonge ontwerpers op zoek naar de herkomst van kleding in Myamar. Iedere woensdagavond te zien om 20.30 op NPO. Eerste aflevering gemist, kijk de eerste aflevering van afgelopen woensdag hier terug.

Veel plezier met shoppen en kijken. Tot volgende week, dan vertel ik verder…

Love Life en Stay tuned!

Maaike