Lisette Lagendijk (38) heeft behoorlijk wat heftige jaren achter de rug: er werd een hersentumor bij haar man geconstateerd, zij kreeg zelf een burn-out en ontdekte dat zij en haar zoon allebei hoogsensitief zijn. Ondanks de vele tegenslagen in haar leven, ziet zij alles positief in. Inmiddels is zij werkzaam als een HSP-coach en helpt andere ouders rust binnen het HSP-gezin te creëren. ‘Ik werd een zonnebloem genoemd. Zodra de zon schijnt, sta ik met mijn gezicht naar de zon toe.’

‘Het was midden in de nacht. Plotseling werd ik wakker, mijn man lag te schokken in bed. Op dat moment lag hij met zijn gezicht in het kussen. Omdraaien lukte mij totaal niet. Het leek alsof hij een volledige epileptische aanval had, iets dat hij nog nooit eerder had gehad. Ik heb even geluisterd of hij nog ademde en ben verder gaan slapen. De volgende ochtend heb ik hem verteld wat er was gebeurd en ik werd vierkant uitgelachen, volgens hem had ik het gedroomd. Nog geen twee uur later kreeg ik een foto gemaild van zijn tong die ontzettend dik was. Misschien had ik toch gelijk gehad over de epileptische aanval.

In April 2013 stond ons leven even helemaal stil. Bij mijn man werd een hersentumor geconstateerd. Binnen een maand werd hij geopereerd en er volgde een spannende periode voordat de uitslag bekend was. De doctoren gaven hem nog maar een paar jaar. Sindsdien krijgt hij om de vier maanden een scan om te kijken of de tumor gegroeid is. Helaas is destijds de operatie niet vlekkeloos verlopen. Bij de operatie is het gedeelte voor de spraak en de rechterkant van zijn lichaam aangetast en heeft mijn man een zware revalidatie nodig gehad. Gelukkig kan hij inmiddels alles weer en een vreemde zal weinig merken aan hem. Ik heb er zelf wel een andere partner voor teruggekregen en werd ineens een mantelzorger.’

Kinderwens

‘Het krijgen van kinderen was voor ons niet zo eenvoudig. Na vier mislukte ICSI-pogingen hebben wij in 2016 een prachtzoon gekregen via een spermadonor. Wij hebben lang getwijfeld of wij toch door zouden zetten in verband met de levensverwachting van mijn man. In goed overleg met het ziekenhuis hebben wij dit doorgezet. Wat zijn wij blij dat wij dit hebben gedaan!

Vanaf de geboorte ging alles wat anders bij onze zoon. Als wij bijvoorbeeld veel kraambezoek hadden gehad, kon onze zoon alleen maar huilen. Het huilen ging echt door merg en been, zo een hard geluid was dat. Dat hij niet tegen kabaal kon, kwamen wij al vrij snel achter. Stofzuigen als hij overdag moest slapen of bij hem in de buurt, kon gewoon niet. De rest van de dag hadden wij een overstuur kind. Dat hij een eigen wil had, kwamen wij al vrij snel achter. Hij sliep overdag alleen maar in zijn eigen bed. Zodra hij bij iemand anders moest slapen, sliep hij gewoon niet. Hij kon al met een paar maanden de hele dag opblijven. Toen onze zoon twee jaar was, begonnen wij ons echt zorgen te maken. Zodra hij zelf dacht dat hij iets fout deed, ging onze zoon op de gang staan. Voor de rest zagen wij ook dat hij vanuit het niets boos kon worden bij ons, bij de opa’s en oma’s was hij poeslief.’

Mijn ontdekkingstocht

‘Het consultatiebureau en ‘Centrum voor Jeugd en Gezin’ konden ons niet goed helpen. Via Facebook kwam er iets over hoogsensitieve kinderen voorbij, daar herkende ik echt onze zoon in. Ondertussen zat ik met een burn-out thuis en voelde mij alleen nog maar een slechte moeder. Door mij te gaan verdiepen in hoogsensitiviteit kwam ik erachter dat het erfelijk is. Toen begon ik te ontdekken en accepteren dat ik het zelf ook ben. Gelukkig vond mijn man alles goed tijdens mijn ontdekkingstocht naar hoogsensitiviteit. Hij had maar twee eisen, ik moest hem niet verplichten om zich er ook in te verdiepen en ik mocht niet in een soort van Jomanda veranderen. Als ik ervan overtuigd was dat het mij en de opvoeding van onze zoon ten goede zou komen, was het helemaal goed. Dankzij zijn steun, ook al begrijpt hij het niet altijd, ben ik zover gekomen als dat ik nu ben. Het is een mooie karaktereigenschap waar je prima mee kunt leven in deze maatschappij.’

Begeleiding van onze zoon

‘Ondertussen weet ik wat er wel werkt bij mijn zoon en wat niet. Ik geef hem veel verantwoordelijkheid, iets dat hij graag wilt. De verantwoordelijkheid is natuurlijk wel afgestemd op zijn leeftijd en binnen mijn eigen grenzen. Onze zoon is nu ruim 4,5 jaar en zit op een normale basisschool. De klassen zijn daar wel wat kleiner, dat was een pré voor ons als ouders zijnde aangezien hij anders te snel wordt afgeleid. Wanneer ik merk dat hij overprikkeld raakt, beperk ik de prikkels door bijvoorbeeld geen harde muziek op te zetten of sowieso geen geluid te maken. Meestal gaan wij naar het bos zodat hij lekker uit kan razen en ontprikkeld raakt.’

Spiegel voorhouden

‘Ik herken dingen in onze zoon en hij houdt mij letterlijk een spiegel voor qua gedrag. Zodra ik iemand over mijn grenzen laat gaan, wordt hij echt strontvervelend. Ik kan hem dan corrigeren wat ik wil, niets helpt. Pas als ik zelf mijn grenzen aangeef aan desbetreffend persoon, wordt onze zoon weer rustig. Het voordeel van allebei HSP zijn is zeker dat er vaak geen woorden nodig zijn om elkaar te begrijpen. Allebei HSP zijn kan daarentegen ook nadelen geven. Ik heb de dingen om mij heen eerder door waardoor ik hem dan al ga helpen zodra er gevaren zijn terwijl hij het ook eerst zelf mag proberen.’

Eigen bedrijf

‘In het begin van mijn burn-out had ik een burn-out coach en zij noemde mij altijd een zonnebloem. Zodra de zon schijnt, sta ik met mijn gezicht naar de zon toe. Dit is toepasselijk voor mijn hoogsensitiviteit. Zodra ik in mijn kracht sta, zie ik alles positief in. Ik zie het leven inmiddels anders nu ik weet dat ik hoogsensitief ben, het is zo een mooie eigenschap. Ik voelde mij altijd al anders dan de mensen om mij heen en dacht dat het hebben van veel vriendinnen erbij hoorde. Sinds dat ik weet dat ik HSP ben, vallen er puzzelstukjes op hun plaats. Ik heb nu ‘echte’ vriendinnen. De drang om andere ouders te helpen werd steeds groter. Om mij heen zag ik nog steeds ouders worstelen met hun kinderen. Deze wil ik graag laten zien hoe mooi het ouderschap is, als je maar weet hoe je je kind het best kunt begeleiden. Zo was mijn bedrijf ‘Enjoy HSP’ geboren en mijn logo ontstond ook snel daarna. Dit moest een zonnebloem worden.

In September 2018 is mijn man wel weer bestraalt omdat er op een andere plek in zijn hersenen een tumor begon te groeien. Zij hebben toen nogmaals de kweek van zeven jaar geleden bekeken en kwamen tot de conclusie dat zijn levensverwachting veel langer is. Doordat ik aan mezelf ging werken, ging het ook beter met mijn man. Al met al heeft de burn-out en de ontdekking van hoogsensitiviteit ons alle drie alleen maar veel goeds gebracht.’

Lisette heeft voor haar bedrijf een eigen website, www.enjoyhsp.nl. Via deze website vindt je meer informatie over de HSP-coaching die Lisette geeft en kun je onder andere twee verschillende HSP-testen vinden. Tevens is Lisette te vinden op Instagram waar zij regelmatig verhalen post over haar eigen ervaringen met haar hoogsensitieve zoon.