Radiopresentatrice Fien Vermeulen blogt elke twee weken voor wendyonline.nl over haar leven. Dit keer vertelt ze hoe het waarmaken van je dromen vooral keihard werken is. En dat ze heeft ontdekt dat je dromen ook weer moet loslaten om ruimte te creëren voor nieuwe.

Zo’n anderhalve week geleden had ik een: zie-je-wel-moment. Bij RTV Utrecht op RadioM mocht ik vertellen over mijn boek. De presentatrice stelde me voor aan de luisteraars en noemde onder andere mijn radiocarrière als vlaggenschip. Dit wordt geen borstklopverhaal hoor, wees niet bang. Waar het namelijk om gaat, is dat deze zelfde regionale omroep mij een jaar of 6 geleden keihard afgewezen had. Na een aantal screentests en gesprekken bleek dat ik niet geschikt was voor de radio als nieuwslezer, mijn grote droom. Het zou niet gaan gebeuren. Een aantal maanden later werd ik aangenomen als nieuwslezer bij Mattie en Wietze op Qmusic, zo’n twee jaar daarna kreeg ik mijn eigen ochtendshow waarin ik mee presenteerde. In dit interview met RadioM, voelde ik mijn ego de eerste 30 seconden als een gorilla tekeer gaan: mijn zie-je-wel-moment. Naast dat schreeuwende ego ook trots: was ik er toch nog gekomen. Op de radio.

Doorzetten

Wat ik er mee wil zeggen vandaag, is dat dromen waarmaken, voor veel mensen keihard werken betekent. Afgewezen worden, jezelf tegenkomen, uren investeren in loze gesprekken en niet betaalde werkervaring. Vooral veel aan jezelf twijfelen en nooit opgeven. Als jij niet meer in jezelf gelooft, maar je hebt nog niet laten zien wat je kunt, wie moet het dan voor je doen? Als student las ik een verhaal van een van de nieuwslezers van het NOS journaal. Ik weet helaas niet meer wie het was. Deze man werkte op de redactie van het journaal en wilde zo graag presenteren maar werd keer op keer afgewezen. Zijn quote is me wel bijgebleven: ‘Ik bleef net zo lang doorgaan tot ze zo geïrriteerd werden dat ze me maar een kans gaven.’ Nu wil ik echt niet zeggen dat je mensen moet lastig vallen, maar doorzetten is wel een goed advies als je iets wil bereiken. Mijn werkervaringsplek bij het Algemeen Nederlands Persbureau kreeg ik uiteindelijk door het algemene e-mailadres net zo lang te blijven stalken met een open sollicitatie tot ik een keertje mocht komen. Samen met mama kocht ik bij de Vanilia mijn eerste carrièrevrouwenjurk. Een bodycondress in polkadotpatroon. Uiteindelijk zat ik 2 dagen in de week tijdens mijn studie om 05:00 uur in de trein om voor niks te gaan werken op een plek waar ik liever wilde zijn dan zij me daar hadden. Niet te vergeten dat ik daarvoor ook al bij de NOS was geweest en een jaar lang logopedie heb betaald omdat uit mijn meekijkdagje bleek dat ik sliste. Slissende nieuwslezers, kun je het je voorstellen?

Loslaten

Toen ik uiteindelijk mijn baan kreeg waar ik jaren voor had gewerkt en mijn droom realiteit werd, was het van alles tegelijk. Het zou zo leuk zijn als dit nu een verhaal was geworden van rozengeur en maneschijn. Maar dromen doen, is ook hard werken. Daar word ik zeker gelukkig van én het blijft hard werken. Ik heb geleerd dat dromen laten uitkomen ook van je vergt dat je prioriteiten kunt stellen, en op tijd moet stoppen. Dat meer-beter-best niet altijd hetgeen is dat je gelukkiger maakt. Echt dromen, is ook genoegen kunnen nemen met hetgeen wat je hebt. Van dromen die uitkomen, komen nieuwe dromen. Dat hield in mijn geval in dat toen ik ook interesse begon te krijgen in andere dingen, zoals weer meer schrijven, tv-programma’s of mijn eigen online serie ontwikkelen die binnenkort op deze site te zien is, ik ook weer dingen uit mijn ‘eerste droom’ moest laten gaan. Een tijdje hebt ik geprobeerd om alles te combineren. Dat resulteerde in weken waarin ik twee ochtenden in de week in Rotterdam de Ochtendshow To Go van het AD presenteerde vanaf 06:00 uur, waar ik op 1 avond heengebracht werd vanuit RTL Late Night zodat ik precies 4,5 uur kon slapen en vanuit die ochtendshow doorging naar de middagshow op Qmusic met Domien. Ik heb het 2 maanden volgehouden, tot ik op een ochtend trillend in mijn bed lag en mijn dromen begon te haten. Veel is niet altijd beter. Dromen is doen, maar ook loslaten. Ontwikkelen en op tijd de dingen laten gaan die niet meer passen. Die je achter je mag laten om ruimte te laten ontstaan voor nieuwe kansen. Risico’s nemen, want je weet niet altijd of hetgeen je daarna wil gaan doen, ook daadwerkelijk wordt wat je dacht. En dan dus niet opgeven.

Open blik

Mijn beste vriendin heeft net een nieuwe baan aangenomen. Na jaren op een zeer gespecialiseerde zorgafdeling gewerkt te hebben met nachtdiensten, enorme uitdagingen en veel adrenaline als verpleegster, heeft ze gekozen voor haar toekomst in een gezin. Ze is overgestapt naar een regelmatige baan met minder werkdruk, de weekenden thuis en een promotie tot behandelaar. Een situatie waarin ze kan bouwen aan haar nieuwe droom: hopelijk een kindje krijgen met haar vriend en daar dan ook de tijd en energie voor hebben. In week twee belde ze me huilend op: ze wist niet hoe ze haar dagen daar moest vullen, het viel zo ontzettend tegen dat ze veel minder te doen had en ze schrok van de sleur die zo snel meester van haar leven maakte. Inmiddels is ze iets meer geland. Ze groeit langzaamaan in haar droom, die aanpassingsvermogen vergt. Een nieuwe, open blik, die ze nog niet eerder heeft gehad.

Dromen zijn precies wat ze zijn: de dingen waarvan je denkt ze graag te willen, want je kent ze nog niet. Je kunt ze verheerlijken, maar de realiteit is soms iets anders. Voor Wendy Online ben ik gevraagd stukken te schrijven die anderen zouden kunnen motiveren en inspireren. Wie nu denkt dat dit stuk een andere insteek heeft, leest misschien niet verder dan de woorden die hier staan. Daarachter vind je een hoopvolle boodschap en een les die ik zelf nog elke dag leer: dromen waarmaken heeft te maken met vertrouwen dat de werkelijkheid van hetgeen dat je wil, nog zoveel meer kansen op ontwikkeling biedt, dan je zelf had kunnen denken. De meeste dromen zijn geen bedrog, maar nog zoveel groter, mooier en vol met kansen in de realiteit dan je had kunnen bedenken.

Qmusic radiopresentatrice Fien Vermeulen overleefde lymfklierkanker en wil mensen nu inspireren op het gebied van gezondheid, geluk en survivallen. Elke twee weken schrijft ze een blog voor wendyonline.nl. 24 september verscheen het boek van Fien: Het Regent Zonnestralen. Kijk voor meer informatie op de site.

Meer mooie verhalen van Fien lees je hier.

Volg ook het inspirerende Instagramaccount van Fien