Is het je ooit opgevallen hoeveel tijd je besteed aan het denken van negatieve gedachtes? Of je nu blijft stilstaan bij het verleden of zorgen maakt om de toekomst, negatief denken lijkt ons hoofd binnen te dringen en zich aan ons te voeden; en ze kunnen zelfs verslavend worden. We delen een blog van het Magazine Nieuwetijdskind waarin duidelijk wordt uitgelegt hoe je de cyclus van negatief denken kunt doorbreken.

De meeste van ons beweren gelukkig te willen zijn, maar toch kiezen we keer op keer weer voor lijden. Daarmee wil ik niet zeggen dat we gewoon moeten stoppen met het denken van negatieve dingen en ze vervangen met positieve dingen. Als we alleen positieve gedachtes zouden denken, dan doen we aan ‘spiritueel valsspelen’, en dat brengt ons ook niet bij het geluk waar we naar verlangen. We blijven teruggaan naar ons lijden, omdat we in ons hoofd de negatieve ervaringen anders proberen te laten verlopen. Ook al is dat niet mogelijk. In een poging uit te vogelen hoe we ons pijn kunnen loslaten, blijven we ons eraan vastklampen.

In Psychology Today stelt Nancy Colier:

“Pijn is ook diepgaand verbonden met ons gevoel van identiteit. We herinneren onszelf aan onze pijn als manier om ons persoonlijk narratief in leven te houden, ons verhaal over mij, wat mij is overkomen, en mijn leven. We zijn zeer gehecht aan onze lijdensverhalen; je zou kunnen zeggen dat we van pijn houden. Als gevolg houden we er liever aan vast, en stoppen we niet ze naar het heden te halen, ook al is het niet langer nuttig of gaande. Als we dat zouden doen, zouden we kwijtraken wie we geloven in essentie te zijn, dat wat ons ons maakt.”

De pijn van de gedachtes leren voelen

Op de korte termijn is het misschien makkelijker om keer op keer aan onze pijnlijke herinneringen en schaamtevolle momenten te denken en ons af te vragen “wat als..?”. Maar uiteindelijk worden we zelf die gedachtes en gaan we geloven dat we die gedachtes zijn. Ze blijven keer op keer terugkomen tot we leren om ze echt los te laten. Onze geest doet er alles aan om te voorkomen dat we onze pijn echt voelen, waarschijnlijk in een poging om ons te beschermen, waar we best dankbaar voor mogen zijn. En misschien kunnen we er zelfs voor kiezen om te zeggen: dankjewel ego/geest, dat je me beschermt, maar ik wil de gevoelens in mij graag gaan verkennen.

Dus, wat kunnen we doen om negatief denken te stoppen?

Je zou misschien wel willen dat je negatief denken volledig kon stoppen, maar tot ze erkenning krijgen, zullen de gedachtes niet stoppen. Tijdens het lezen van dit artikel bedenk je je misschien of realiseer je je hoe repetitief sommige van je gedachtes eigenlijk zijn. De volgende keer dat je hoofd op negatief denken vastloopt, kun je zeggen “Nee, daar ga ik nu niet heen”, en let goed op de gevoelens die op dat moment in je opkomen.

We kunnen mindfulness beoefenen en onze gedachtes van ons losmaken. In plaats van ons diepgaand met de gedachte te identificeren, kunnen we ervoor kiezen alleen maar een waarnemer te zijn, iemand die merkt dat een gedachte opkomt. Dus in plaats van “Ik ben zo dom, waarom ging ik niet voor de kans die ik kreeg? Dat is zo typisch ik, altijd te bang om de sprong te wagen,” of wat het ook mag zijn, we nemen een stap terug van de gedachte en zeggen “ik merk dat ik een gedachte heb dat ik niet goed genoeg ben, nu kan ik waarnemen waar deze gedachte vandaan komt en de gevoelens identificeren die eraan vastzitten, ze volledig voelen, en ze laten gaan.”

Negatief denken: De enige weg naar buiten is er dwars doorheen…

Als je wilt beginnen om deze cyclus van het negatief denken van de geest te doorbreken, dan is het eerste wat je je moet realiseren dat je alleen aan de andere kant naar buiten komt door er dwars doorheen te gaan. En als we echt willen dat deze gedachtes stoppen en we echt de pijn die we meedragen willen loslaten, dan moeten we ze rechtstreeks confronteren en er niet continu bij stil blijven staan.

De enige manier om dat te doen is door daadwerkelijk de gevoelens en emoties te voelen die de pijnlijke gedachtes teweegbrengen. Identificeer hoe de gedachtes je laten voelen, en zeg zelfs hardop “ik voel me verdrietig over ____”. Daarna hoef je helemaal niets te denken of te zeggen, je kunt gewoon het gevoel zich laten voelen, in al haar intensiteit, en misschien moet je huilen, misschien begin je keihard te lachen, of misschien gebeurt er helemaal niets. Als je je emoties en gevoelens de ruimte geeft om erkent en gevoeld te worden – en daarbij liefdevolle vriendelijkheid en medeleven naar jezelf beoefent – dan worden deze gevoelens en ook het negatief denken stiller en stiller. Zoals ik al zei, de enige weg naar buiten is er dwars doorheen.

Dit vergt oefening

Wees alsjeblieft lief voor jezelf en geef jezelf niet op je kop als het niet meteen lukt, want het kan best zijn dat je probeert om decennia van verslavend negatief denken te doorbreken. Je bewust zijn is de eerste stap richting het verwerken hiervan. Dus als je alleen al deze herhalende gedachtes leert te herkennen, dan is dat een uitstekende eerste stap! Het wordt mettertijd steeds makkelijker en je zult jezelf al snel los kunnen maken van je gedachtes, de waarnemer worden, en jezelf je gevoelens laten voelen, in al hun fantastische intensiteit. En uiteindelijk zul je ze helemaal los kunnen laten.

Je kunt dit.