Deze week zijn we in gesprek met Kim Lammers. Ze geeft eerlijk antwoord op zes vragen die uiteenlopen van haar ervaringen in de hockeywereld, tot haar beste tip om gezond te blijven. Je kan Kim kennen van haar carrière als hockeyster bij Oranje, presentatrice bij het radioprogramma BNR Sport of van haar duurzame kledinglijn samen met haar collega’s, Floris en Fleur, onder de naam CIRCULR.
1. Hoe heeft hockey jou als persoon gevormd en welke lessen heb je geleerd die je hebt toegepast buiten het veld?
‘Vroeger keek ik altijd wel naar al die internationals, maar ik had mezelf nooit op dat veld zien staan. Tot ik ineens de uitnodiging op de deurmat kreeg. Mijn debuut in Oranje was geweldig en alles voelde heel onbevangen. De beginfase was misschien wel de mooiste tijd. Ik wilde dat dat moment nooit meer verdween. Maar prestatiedruk hoort erbij en vanaf mijn eerste grote toernooi voelde ik het: dingen lukten niet, ik werd onzeker en belandde vaak genoeg op de tribune. Gelukkig ben ik van mezelf vrij veerkrachtig en was het woord opgeven nog nooit in mijn opvoeding voorgekomen. Accepteren dat de situatie is zoals het is, niet zeuren en kijken naar wat ik de volgende keer anders kan doen. Zeker als je jong bent bestaat het hele proces uit vallen en opstaan. Ik was een spits die heel veel doelpunten maakte, maar als ik dan een paar wedstrijden niet scoorde belandde ik zo weer op de tribune. Ik heb het gelukkig nooit erg gevonden om net wat harder te moeten werken. Mijn opvoeding heeft daar een grote rol in gespeeld. Mijn ouders hebben mij altijd gesteund, maar nooit iets voor mij opgelost. Ze lieten mij vallen, zodat ik het zelf weer op kon staan. Soms zit het in het leven niet mee en lukt het je nu niet, dan lukt het je morgen misschien wel.’
2. Wat is jouw grootste uitdaging geweest op het gebied van hockey?
‘Mijn knieblessure in 2007 was mijn diepste dieptepunt. Het was een race tegen de klok voor de Olympische Spelen in Beijing. Ik heb alles gedaan om aanwezig te zijn, maar het lukte me niet. Alles was kapot in mijn knie. Als ik nu terugkijk denk ik: jemig hoe heb ik dat allemaal gedaan en waarom dacht ik zo stellig dat ik het wel zou halen? Met de kennis van nu had ik tegen mezelf gezegd: Kim geef jezelf anderhalf jaar de tijd. Maar het was mijn drijfveer en het heeft mij leren vechten voor wat ik wil.
Ondanks dat het een rottijd was, gebeurde er ook iets heel moois dat jaar. Ik kwam uit de kast en werd ontzettend verliefd. Ik was mezelf, verliefd en voelde me zo gelukkig als mens. Dat was het moment waar ik mezelf tegenkwam en besefte dat hockey niet mijn identiteit was. Geluk zit in andere dingen en voor mij waren dat vrienden en familie. Hoe erg ik ook baalde van mijn knie, ik heb het nodig gehad om een gelukkiger mens te worden. In de bubbel van topsport lijkt alles zo fantastisch, maar in de realiteit zit geluk echt elders. Het heeft mijn blessure dragelijker gemaakt.’
3. Is er een wedstrijd die je voor altijd bij je draagt?
‘De Olympische halve finale. We speelden tegen Nieuw-Zeeland, een wedstrijd die we normaal gesproken winnen, maar ze hadden een verrassend goede selectie. We kwamen 2-0 achter en ik heb echt alles gegeven. Bij een goede prestatie kreeg je een ‘turtle’ en ik heb die deze wedstrijd mogen ontvangen van mijn coach na een tackleback. Je ziet mij als een gek dat hele veld over rennen. Ik had zelfs zoveel gegeven dat ik in de finale niet zo goed was, maar daar zat de kracht van ons team. Elke wedstrijd stond iemand anders op. Ik kan me nog zo goed herinneren waar ik in de lijn stond tijdens de shoot-outs. Kijkend naar Naomi van As, die zo rustig bleef. Ze maakte de eerste. Ik voel het nog.
Ook de finale van het WK zal mij altijd bijblijven. Het einde van mijn carrière, in eigen land, eigen voetbalstadion, ik speelde goed en maakte het mooiste doelpunt. Ik was zo bewust dat dit mijn laatste wedstrijd was en ik wilde ook echt niet meer. Mijn knie was hartstikke dik, ik had pijn in mijn voet, maar ik had energie voor tien wedstrijden. De adrenaline gierde door mijn lichaam. Het gevoel dat je het samen opnieuw hebt geflikt geeft mij kippenvel.’
4. Wat is het beste advies dat jij ooit gekregen hebt dat je mee zou willen geven aan anderen?
‘Het eerste wat mij te binnen schiet, kwam van mijn trainer bij Jong Oranje, Maarten Gehner. Ik was een laatbloeier en ineens ging het allemaal heel snel. Alles verliep goed en ik vloog overal doorheen. Hij zei mij: Kim houd er rekening mee, er zijn ook momenten waar het weer minder gaat, dus geniet ervan, maar wees je bewust. Ik scoorde bij Oranje zes keer in een wedstrijd en ik wil niet zeggen dat ik naast mijn schoenen ging lopen, maar het was goed dat hij mij weer even met mijn benen op de grond zette. Door dat advies gaf hij mij het gevoel dat hij met mij was op langere termijn.’
5. Een beautytip?
‘Eet gezond en beweeg genoeg. Mijn oma gebruikte altijd een blauw potje van Nivea en zag er nog prachtig uit op haar 93e. Ik hoop dat ik dat geluk ook heb, maar ik houd me er niet zo mee bezig. Ik probeer vier of vijf keer te sporten in een week. Dat varieert van een stuk lopen tot een keiharde workout in de sportschool. Verder doe ik alles op de fiets en raad ik mensen een elektrische fiets af. Er zitten in een dag zoveel makkelijke momenten waar je iets van beweging mee kunt pakken. Maar geniet ook alsjeblieft. Ik drink ook weleens een glaasje alcohol en eet een chocolaatje op de bank. Zolang je alles maar gewoon met mate doet.’
6. In 2020 startte je samen met Floris en Fleur een duurzame kledinglijn onder de naam CIRCULR. Waar kwam deze keuze vandaan en wat heeft het je gebracht?
‘We zijn in de afgelopen jaren al een paar keer van strategie veranderd, maar dat hoort bij ondernemen. We richten ons nu vooral op het inzamelen van reststromen uit de sport, denk aan wedstrijdkleding, pionnen en bidons. Dat doen we omdat de productie van onder andere wedstrijdkleding vet vervuilend is, en dat terwijl een wedstrijdshirt helemaal niet lang meegaat. Alles wordt vernietigd, want sponsoren willen niet dat die shirts in een tweedehandswinkel terechtkomen. Wij zamelen alle restromen in en maken daar ‘nieuwe’ sportartikelen van. Het idee kwam van een vriend van mijn broertje, Floris. Hij kwam met een hele lelijke hockeytas aanzetten, maar het was wel een duurzame tas. Ik zei: nou, Floris, dat ding vind ik er niet uitzien, maar ik vind het idee wel tof. We hebben een aantal ideeën uitgezet en veel clubs waren bereid om mee te werken. Ze leverden alle hun oude sportartikelen bij ons in, maar omdat je bij alle clubs te maken hebt met vaste kledingleveranciers, konden ze niks bij ons kopen. We hebben ondertussen een mooie start gemaakt met de verkoop van pionnen en zijn momenteel bezig met het ontwikkelen van een oplossing om vervuilende wedstrijdkleding aan te pakken. Het komende jaar gaan we deze oplossing implementeren.
Vanaf deze maand, april, gaan we van start met een pilot waarbij we samen met sportverenigingen in heel Nederland afvalstromen gaan inzamelen. Sponsoren zijn hierbij onmisbaar, maar we merken dat er veel bereidheid is. Alleen samen kunnen we dit probleem oplossen.’
