Een gebrek aan zelfvertrouwen is meer dan vervelend. Psycholoog Frederike Mewe (46) weet daar alles van. In haar praktijk helpt ze vaak mensen met een gebrek aan zelfvertrouwen. Zelf volgde ze ook haar eigen pad om zichzelf goed genoeg te vinden. Deze week kwam haar boek Goed zoals je bent uit. Wendy sprak met haar over het boek.

Hoe kwam je op het idee om dit boek te schrijven?

‘Sinds 2004 heb ik een praktijk als coach en psycholoog. Veel mensen komen bij mij met stress en burn-out klachten. Vaak hebben ze een gebrek aan zelfvertrouwen of ze vinden zichzelf niet goed genoeg. Ik begeleid ze om weerbaarder en veerkrachtiger te worden en meer in zichzelf te geloven. In oktober 2019 zocht iemand van uitgeverij Ten Have contact met mij. Eerst wist ik nog niet goed waarover ik een boek moest schrijven. Ik had een goed gesprek met een vriendin van mij. Zij vroeg aan mij wat de belangrijkste boodschap was die ik alle vrouwen in mijn praktijk zou willen meegeven. Dat is heel simpel: je bent goed zoals je bent. Dat is ook hetgeen waar ik mensen in wil begeleiden.’

Voelde jij altijd al dat je goed was zoals je was?

‘Het boek is zowel een beschrijving van mensen uit mijn praktijk, maar er zit ook een groot stuk van mijn eigen verhaal in. Het is een pijn die ik zelf lang heb gevoeld. Al van kleins af aan had ik het gevoel dat ik niet goed was. Dat betekent niet dat mijn ouders het verkeerd hebben gedaan of dat ik een vreselijke jeugd heb gehad. Ik wil juist met het boek duidelijk maken dat het vaak zo onbewust gaat dat je gedachtepatroon verhalen in je hoofd zet, waardoor je bent gaan geloven dat je niet goed genoeg bent. Het ligt ook aan de maatschappij waar we nu in leven, met de prestatiedruk.’

Kwam het bij jou ook door de druk die de maatschappij met zich meebrengt?

‘Het heeft verschillende factoren waarom iemand dat gevoel heeft. Het is een stukje karakter en een stukje genetisch. Ik was heel gevoelig en dacht veel na. Ik groeide op in een gezin dat heel rationeel was, de gesprekken gingen niet vaak over gevoel. Voor mijn gevoeligheid was geen ruimte. Onbewust voelde het alsof ik anders was. Als kind heb ik dat geïnterpreteerd alsof ik niet goed was. Je ouders leven voor waarvan zij denken hoe het hoort, zonder dat ze denken of het kind het nodig hebt. Zo kan jong het gevoel ontstaan dat je niet goed genoeg bent. Daar komt bij dat mijn ouders zijn gescheiden toen ik tien jaar was. Veel aandacht ging naar hunzelf uit. Nu ik volwassen ben kan ik dat heel goed begrijpen, maar als klein meisje snap je dat niet.’

Wanneer kwam de omschakeling dat je voelde dat je er wel mocht zijn?

‘Eerst heb ik mezelf letterlijk kleiner gemaakt door een eetstoornis. Ondanks de nare dingen, was er ook altijd ergens iets in mij dat er meer mogelijk was en dat het leven wel mooi kon zijn. Waar ik het op mijn basisschool minder leuk had, had ik een hele groep lieve vriendinnen op de middelbare school en tijdens mijn studie leerde ik veel mensen kennen. Op mijn vijftiende ben ik in aanraking gekomen met een therapeut vanwege de eetstoornis. Tijdens mijn studententijd had ik de behoefte om te groeien. Ik had veel interesse in de psychologie. Ik ben zelf zo sterk geweest om te zeggen: dat ga ik doen. Toen ik al in de psychologie werkte, ben ik daarmee doorgegaan door opleidingen te volgen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en retraites te doen. Op die manier ben ik steeds meer gaan leren om op mezelf te vertrouwen. Zo zie ik zelfvertrouwen ook. Je werkt daar de rest van je leven aan. Het is voor mij een pad naar bewustwording.’

Toen je nog jonger was, had je het gevoel dat je het boek dat je nu hebt geschreven nodig had?

‘Er zitten passages bij waar ik als cheerleader met de lezer meekijk. Als ik op mijn dertigste zo’n boek had gehad, had het mij geholpen. Er staan veel verhalen van anderen in, die herkenning had ik fijn gevonden.’

Welke tip zou je aan mensen willen geven die willen werken aan hun negatieve gedachtes?

‘Sommige patronen die je hebt opgebouwd heb je al 30 jaar. Die bouw je niet zomaar met een tip af én ook niet binnen een halfjaar. De eerste stap is bewustwording. Begin met deze simpele tip. We hebben vaak de neiging om het woordje ‘moeten’ te gebruiken. Als je dit vervangt door de woorden ‘mogen’ of ‘willen’ geeft dit een heel ander effect.

Als je iets anders wil proberen, heb ik nog een tip. Het is vaak makkelijk om je klein en onopvallend te maken. Probeer jezelf eens letterlijk groter te maken en je houding aan te passen. Je zult zien dat je op zo’n moment niet alleen meer zelfverzekerdheid uitstraalt, maar je waarschijnlijk van binnen ook zelfverzekerder gaat voelen.’