fbpx

Esther (29) kwam op jonge leeftijd achter haar alcoholprobleem: ‘Ik drink geen druppel meer’

Esther ten Hove (29) kampte op jonge leeftijd met een alcoholprobleem. Ze dronk niet elke dag, maar als ze dronk was het veel en had ze regelmatig last van een kwade dronk. In deze coronatijd ziet zij steeds meer mensen om zich heen die voor de gezelligheid naar de fles grijpen. Gelukkig heeft zij een format gecreëerd waar deze mensen steun en inspiratie uit kunnen halen. ‘Ik krijg zoveel berichtjes van mensen die het niet aan vrienden en familie durven te vertellen, die het probleem niet zien, doordat ze niet élke dag drinken. Ze weten niet waar ze moeten beginnen en vragen mij om handvatten. Het voelt zo dankbaar om deze mensen te kunnen helpen.’

‘Ik ben net als velen begonnen met drinken rond mijn zestiende. Ik was altijd van de gezelligheid en ging vaak als laatste naar huis, echt een feestbeest. Later ging ik ook nog eens in de horeca werken en kwam ik nog meer in aanraking met alcohol. Al gauw merkte ik dat ik en kwade dronk kon krijgen. Als ik al iets teveel op had, transformeerde ik in een heks. Ik was mij er van bewust maar een knop omzetten was lastig. Het stoppen met drinken voordat ik vervelend werd lukte maar niet. Ik wilde als maar meer drinken en altijd als laatste weggaan bij feestjes. Ik dronk gemiddeld wel meer dan anderen, in de kroeg kwam ik veel mensen tegen die net zo veel en snel als ik konden drinken. Heerlijk vond ik dat, dan had ik medestanders! Ik zocht ze ook expres op, zij zagen ook de bodem van het glas redelijk snel. De focus lag vaak ook op de bediening, als die langsliep en ik had nog maar een klein beetje in mijn glas bestelde ik gauw een nieuwe.
Op mijn twintigste realiseerde ik me al dat ik wel erg graag dronk. Ik was me ervan bewust, maar het kabbelde nog jaren zo door.  Hoewel ik wist dat ik steeds over mijn eigen grenzen en die van anderen heen ging, bleef ik doordrinken. Terwijl de katers vreselijk waren. De fysieke katers kon ik op een gegeven moment wel aan, maar de mentale katers waren slopend. Ik werd zelfs een beetje paranoia en dan was naar buiten gaan ook niet bepaald mijn hobby. Ook durfde ik mijzelf niet meer in de spiegel aan te kijken, want dan had ik die avond ervoor weer ruzie gemaakt met mijn vriend of ouders.’

Alcohol is maatschappelijk geaccepteerd

‘Alcohol is maatschappelijk zo erg geaccepteerd, dat het lastig was om te stoppen, vooral tegenover mijn omgeving. Als je jong bent ligt er best een hoge druk op je, als je zegt dat je niet meer drinkt. Ik bleef deze gedachte dan ook voor mij uitschuiven. Ik zei tegen mijzelf: “Ik heb dit probleem niet, ik ben geen probleemdrinker.” Terwijl mijn directe omgeving dat allang doorhad. Zij vertelde mij dan ook dat het slimmer was om helemaal te stoppen, terwijl ik zelf nog met man en macht probeerde normaal te zijn.
Vervolgens heb ik drie jaar lang geprobeerd om het voor mijzelf op te lossen. In mijn ogen was het middel het grootste probleem. Als ik zou stoppen met drinken, zou alles weer goed zijn. Dat bleek niet zo te zijn. Tot het begin van afgelopen jaar was ik nog niet bezig met de achterliggende gebeurtenissen. Maar langzaam begon tot mij door te dringen dat er wel een achterliggende reden moest zijn voor het overmatige alcoholgebruik. Ik begon met de begeleiding van een coach en het luisteren van podcasts over zelfliefde. In die periode heb ik zoveel over mijzelf geleerd. Ik ben in een best groot gezin opgegroeid, en ik had daar een soort rol aangenomen. Als ze geen last van mij hadden dan kwam het allemaal goed. Daardoor heb ik in mijn hoofd allerlei patronen ontwikkeld, denk aan: je bent eigenlijk net niet goed genoeg, altijd een middelmaat, je hoort er nooit helemaal bij. Ik gaf mijzelf een mager zesje. Ik raakte inmiddels steeds meer gewend aan die zelfafwijzing, waardoor ik in het weekend dacht: nu gaan we los, even tijd voor mezelf.
Altijd was ik er van overtuigd dat andere mensen deze gedachten ook hadden. Dat iedereen zo over zichzelf dacht. Totdat ik tot het inzicht kwam dat ik mijzelf dat had aangeleerd als kind.
In 2016 ging de knop echt om. Toen besloot ik helemaal te stoppen met drinken. Ik kon blijkbaar geen halve maatregelen nemen, het is niet voor mij weggelegd om alleen met speciale gelegenheden te drinken. Ik heb alcohol niet meer nodig, dus was het voor mij de beste optie om helemaal te stoppen te drinken. Mede dankzij mijn coach en door de grote zelfontwikkeling die ik heb doorgemaakt sta ik nu op een punt, waarbij ik heel tevreden ben met hoe het nu gaat. Ik heb deze beslissing met een reden gemaakt, en dat is mijn eigen gezondheid. Ik hoop dat steeds meer mensen deze knoop durven door te hakken.’

Vaker dronken tijdens de lockdown

‘Mijn aantal volgers is sinds de lockdown flink gestegen en dat gebeurde met een reden. Veel mensen zijn meer gaan drinken, om het in deze lastige tijd toch gezellig te maken. Ook heerst er best een taboe rond niet-drinkende mensen. Er wordt weinig begrip getoond en je krijgt snel het stempel ‘ongezellig’ als je niet meedrinkt. Maar het is een keuze die je voor jezelf maakt en niet voor een ander. Er zijn overigens maar weinig mensen die alcohol drinken omdat ze het écht lekker vinden. Veel mensen drinken om iets te verdoven, het zien als quality time met jezelf, en dat lijkt alleen te lukken met een glaasje alcohol erbij. Het is een quick fix. Je hartslag gaat voor even naar beneden en je kunt je even ontspannen. Als je even een tegenslag moet incasseren, denk je al gauw dat je een drankje of een lekkere snack hebt verdiend. Ik denk dat dit zo in onze cultuur is verweven. Kinderen krijgen van jongs af aan al limonade in een wijn- of bierglas zodat ze gezellig mee kunnen doen. Ze zien ook dat als er visite over de vloer komt, er alcohol bij komt kijken en het dan opeens gezellig wordt. Niet zo gek dus dat kinderen een vertekend beeld creëren en veel mensen in deze coronatijd toch mee gaan doen om het toch even gezellig te maken. Terwijl je alcohol daar helemaal niet bij nodig hebt.’

Het creëren van een veilige plek

‘Toen ik met mijn verslaving worstelde, ging ik opzoek naar hippe, herkenbare Instagramaccounts, maar die waren er gewoon niet. Er waren wel Facebookgroepen, maar dat waren vaak mensen die echt heel heftig alcoholist waren geweest, en daar herkende ik mijzelf niet in. Maar er was dus nog geen plekje online gecreëerd voor mensen die doordeweeks niet dronken en in het weekend wel, waarbij het dan altijd mis ging. Dus ik dacht: dan is het mijn tijd, dan ga ik zo’n online platform opzetten, want het is echt nodig. Ik riep @soberinlife het leven in en begon als sobriety influencer.
Deze stap bleek ook echt nodig te zijn. Ik krijg zoveel berichtjes van mensen die het niet aan vrienden en familie durven te vertellen, die het probleem niet zien, doordat ze niet élke dag drinken. Ze weten niet waar ze moeten beginnen en vragen mij om handvatten. Het voelt zo dankbaar om deze mensen te kunnen helpen, door hen is het account zo gegroeid. We doen het samen.
Door het onderwerp luchtig aan te snijden, nu ook met betrekking tot dry january, wordt het voor mensen ook fijner om erover te praten. Als ze zien dat er nu steeds meer mensen stoppen met drinken, werkt dat aanstekelijk. “Hé, zij stopt met drinken, dus ik kan dat ook!”

Lees meer inspirerende levensechte verhalen:

Sanya kreeg een ongeplande keizersnede: ‘Het was een traumatische ervaring’

Pinar is corona buddy op de IC: ‘Ik ben trots om op deze manier een bijdrage te leveren’

Cindy’s zoon van 8 raakte door zinloos geweld ernstig gehandicapt: ‘Ik blijf vechten voor een goed leven voor Jelte’

Heb jij ook een verhaal dat je op wendyonline.nl zou willen delen? Stuur dan een mail naar redactie@wendymultimedia.nl

 



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF