In onze serie De overwinning vertellen vrouwen wat zij voor zichzelf overwonnen hebben. Deze week vertelt Diana Arkeveld (36) hoe ze 12 jaar lang in de kast heeft gezeten en hoe ze daar uiteindelijk uit kwam. Ze vertelt over haar depressieve klachten tijdens haar tweede huwelijk en hoe ze erachter kwam dat die somberheid te maken had met haar geaardheid. Tegenwoordig deelt Diana haar eigen ervaringen aan anderen in haar praktijk Vrouw uit de kast.
‘Op mijn twintigste ben ik verliefd geworden op een vrouw, op Anna. De aantrekkingskracht die ik voelde bij Anna, was heel anders dan ik ooit bij mannen had gekend. Toch ging die verliefdheid over en na haar ontmoette ik mijn eerste man. Ik dacht dat ik daardoor niet lesbisch kon zijn, aangezien lesbische vrouwen naar mijn idee nooit wat met mannen hadden gehad. Ik moest dan wel biseksueel zijn, als ik zowel met mannen als met vrouwen wat kon hebben. Toch vond ik het met vrouwen altijd veel fijner. Maar ik wilde graag ‘normaal’ zijn en het leven leiden zoals we dat veel zien in de maatschappij. Met een man, kinderen, een huis en een hond. Toch is het niet zo dat ik mijzelf 12 jaar lang voor de gek heb gehouden en in de verkeerde relatievorm zat. Ik was ervan overtuigd dat ik biseksueel was, maar deed daar niks mee. Totdat ik in mijn tweede huwelijk zo somber en depressief was dat ik er niet meer omheen kon.’
Worsteling met geaardheid
‘Ik had alles wat ik wilde hebben, maar ik was niet gelukkig. Naar mijn idee lag het probleem bij mijn toenmalige man die mij niet hielp met de kinderen en het huishouden. Tijdens de gesprekken met een coach vertelde ik van alles. Zo vertelde ik ook dat ik biseksueel was en in het verleden kort wat met een vrouw had gehad. Op een dag vroeg mijn coach of ik niet gewoon op vrouwen viel. Ik vond niet dat daar het probleem lag. Toch had ik in diezelfde periode gemerkt dat het op seksueel gebied lastiger werd. Ik vond aanrakingen niet meer fijn en kreeg zelfs paniekaanvallen. Ik ging op zoek naar informatie en kwam uiteindelijk terecht bij tantra. Samen met mijn toenmalige partner zou ik naar iemand toe gaan om dat te leren. Naar aanleiding van wat e-mails vroeg ze mij of ik niet meer op vrouwen viel dan op mannen. In één week tijd kreeg ik twee keer dezelfde vraag. Ik begon me af te vragen of ik iets over het hoofd zag. Ik gaf mij op voor een weekend weg met vrouwen die dergelijke gevoelens hadden. Met wat ouders dames had ik het over mijn depressie en suïcide gedachtes. Eén van de vrouwen vroeg of ik op zo’n moment niet dacht aan mijn kinderen. Mijn antwoord was dat ik inderdaad op zo’n moment niet aan hen dacht. Ik wist dat de knop om moest, omdat anders mijn kinderen aan het einde van het jaar geen moeder meer zouden hebben. Ik kon niet langer meer ontkennen dat het aan mijn geaardheid lag. Voor de tweede keer in mijn leven besloot ik te gaan scheiden.’
Burn-out
‘Toen ik ging scheiden, dacht ik dat de wereld aan mijn voeten lag. Onze scheiding ging vrij gemakkelijk, zonder moeilijkheden en zonder ruzie. Ik verkocht één van mijn bedrijven, want ik wilde wat meer financiële zekerheid. Ook had ik een leuk huis en was ik het ‘lesbische leven’ aan het ontdekken. Waar ik niet aan had gedacht was dat er een reden was dat ik 12 jaar lang in de kast had gezeten. Een jaar nadat ik mijn ex en ik uit elkaar waren, kwam ik mijn huidige partner Suus tegen, waar ik nu mee samenwoon. Naast dat ik mijn vriendin destijds graag wilde zien, werkte ik erg veel en zorgde ik voor de kinderen. Ik had niet gerouwd om alle verliezen. Het is best heftig als je in 12 jaar tijd 2 keer trouwt en 2 keer scheidt. Ook moest ik nog afscheid nemen van het perfecte plaatje dat ik in mijn hoofd had. Het settelen met een man was niet meer een haalbaar doel. Ik kwam in een burn-out terecht. Tijdens deze periode ben ik gaan uitzoeken wat maakte dat ik 12 jaar lang in de kast had gezeten. Ik ontdekte dat ik nooit iemand in mijn omgeving had gehad die lesbisch was en dat ik dus ook niet wist hoe een lesbische relatie werkte. Ik merkte hoe afhankelijk ik mij opstelde en dat ik geen keuzes maakte met mijn hart. De tweede keer dat ik ging scheiden, was puur vanuit noodzaak, omdat ik anders wellicht mijn suïcide gedachten in praktijk zou brengen. Ik had nooit echt geleerd om keuzes met mijn hart te maken. Tijdens mijn burn-out leerde ik naar mijn gevoel te luisteren en leerde ik mijzelf volledig te accepteren in de Diana die ik ben.’
Reacties vanuit omgeving
‘Mijn omgeving reageerde heel positief op mijn coming-out. Ze waren erg blij dat ik voor mijzelf had uitgevonden, waarom ik niet lekker in mijn vel zat. Ik heb nooit echt vervelende reacties gehad. Pas op het moment dat ik een serieuze relatie kreeg met een vrouw, merkte ik dat er situaties waren waarin dingen anders waren of mensen moesten wennen. Mensen behandelen mij nu anders dan toen ik hetero was. Als ik op straat mijn vriendin een kus geef, dan kijken mensen naar ons. Met mijn ex-man gebeurde dat niet. Daarnaast moet ik nu nadenken over waar we op vakantie gaan, want niet in ieder land wordt het geaccepteerd om met een vrouw samen te zijn. Ook kreeg ik eens de vraag van wie de kinderen waren. Dat wordt niet gevraagd aan een man en een vrouw. Toch zie ik in dat de meeste mensen niet vanuit kwade bedoelingen of vanuit discriminatie handelen, maar simpelweg omdat ze niet weten hoe die dingen werken. Dat is de reden geweest dat ik met mijn bedrijf en nog een andere stichting bezig ben om het normaliseren van anders zijn te standaardiseren. Zo zijn we bezig met een project voor scholen. Daarbij bespreken we wat we kunnen doen om te zorgen dat homoseksualiteit, roze gezinnen en alles wat niet binnen het normatieve standaard valt ook normaal wordt. Met mijn eigen bedrijf geef ik ook nog lezingen aan bedrijven en overheidsinstellingen. We hebben nog een lange weg te gaan, maar elk zaadje dat gepland kan worden is mooi.’
Vrouw uit de kast
‘Voordat ik mijn praktijk begon was ik al aan het werk als zzp’er. Toen ik in het proces kwam, waarin ik twijfelde over mijn geaardheid, ging ik op zoek naar informatie. Ik kon wel wat artikelen vinden van vrouwen die later uit de kast waren gekomen, maar niet hoe zij vervolgens omgingen met gevoelens als schuld, schaamte of spijt. Dat vond ik vreemd. Samen met mijn coach heb ik uiteindelijk de weg uitgestippeld van hoe ik ermee om kon gaan. Toen ik daar zelf eenmaal doorheen was, besloot ik met mijn eigen ervaringen anderen te gaan helpen. Er waren wel andere praktijken die ondersteuning bieden aan mensen bij hun geaardheid, maar er was geen specifieke term voor. Uiteindelijk bedacht ik de term, geaardheidscoach. Ik ben gaan kijken wat ik van mijn eigen proces had geleerd en welke theorieën die ontwikkelingen konden onderbouwen. Vanuit daar is mijn praktijk, Vrouw uit de kast, ontstaan en tevens mijn methodiek om anderen te coachen. Inmiddels bestaat mijn praktijk 2 jaar. Ik heb al honderden vrouwen gezien, gesproken en gecoacht. Wat ik in de afgelopen jaren heb gemerkt is dat veel vrouwen het moeilijk vinden om dichter bij hun gevoel te komen. Met mijn methodiek help ik vrouwen vanuit het begrijpen weer te leren voelen. Er zijn vaak verschillende redenen waarom iemand twijfelt over zijn of haar geaardheid. Het kan een verliefdheid zijn, een trigger in een film of een situatie waarbij ze zien dat twee vrouwen een relatie hebben met elkaar. Mijn doel is dat ze het leven gaan leven wat past bij hen en waar zij zich goed bij voelen. Door middel van coaching geven ze zelf antwoord op hun geaardheidsvraag.’
Meegeven aan anderen
‘De eerste tip die ik anderen graag zou willen meegeven is: weet dat je niet de enige bent. Ik dacht letterlijk dat ik de enige vrouw was die gevoelens had voor andere vrouwen, terwijl ze in een hetero relatie zat. De tweede tip die ik graag zou willen meegeven is dat wanneer jij je gevoel gaat uitzoeken, dat niet meteen betekent dat je gaat scheiden. Veel vrouwen zijn bang om hun gevoel uit te zoeken, omdat ze bang zijn voor de consequenties die daaraan vastzitten. Dat zijn twee verschillende dingen. Als jij je gevoel hebt uitgezocht, formuleer je daarna pas wat je ermee wilt gaan doen. Maar als jij je gevoel niet uitzoekt, kan ik je de garantie geven dat het weer terugkomt. Wees lief voor jezelf in het proces naar de ware jij.’
De overwinning
‘Vroeger maakte ik mij heel erg druk over wat anderen van mijn vonden. Er zat zo’n diepgewortelde angst in mij wat anderen van mij vonden of dachten. Door het hele proces wat ik heb ondergaan, maak ik mij daar niet meer druk over. Dat is de grootste winst en de overwinning die ik heb behaald. Ik leef mijn leven en maak mij niet meer druk over wat anderen van mij vinden. Dat is erg bevrijdend.’
