Tijdens de transitie die de non-binaire Ryan onderging, kwam die tot de beslissing om zwanger te worden. Hoewel diens lichaam veranderde en het wat obstakels met zich meebracht, is Ryan heel gelukkig met partner David en baby Ravi.
‘Toen ik zelf aan het uitvogelen was dat ik een kinderwens had, was er nog zo weinig over bekend. Van mijn psycholoog hoorde ik dat je door testosteron onvruchtbaar werd en dat slikte ik. Gelukkig hoorde ik van anderen dat dit niet zo was. Het is voor transpersonen belangrijk om te weten dat ze een kindje kunnen krijgen op deze manier. Ver voor mijn zwangerschap heb ik al contact gehad met anderen die op deze manier een kindje had gekregen. Voor moeders kan je veel informatie in boeken of op het internet lezen, maar mijn enige manier was het stellen van vragen aan ervaringsdeskundigen. Daarvoor zat ik in een aantal internationale facebookgroepen. Op die manier heb ik mij zo goed mogelijk voorbereid op wat er ging komen.’
Keuze
‘Een zwangerschap is voor ons de makkelijkste manier om een kindje te krijgen. Je hebt adoptie en pleegzorg, maar dat is toch anders. En ik vond het zelf heel mooi om een biologisch kindje te kunnen krijgen.’
Zwangerschap
‘Tijdens een gesprek met een transman, benoemde hij dat het voor hem een mannelijke ervaring was. In eerste instantie kon ik het nog niet los van elkaar zien, maar op het moment dat ik dat wel deed, kon ik de veranderingen van mijn lichaam ook meer accepteren. Een zwangerschap is voor mij net zo vrouwelijk, als mannelijk. Het is maar net wie je bent en hoe je het beleeft. De ene vrouw vindt het vrouwelijk en de andere juist niet. Het is zo’n individuele ervaring.
Naast mijn groeiende buik, werden mijn heupen breder en kreeg ik meer rondingen. Voorderest vielen de veranderingen mee. Die dingen kon ik ook zien als iets tijdelijks. Mijn heupen zullen breder blijven. Dat is iets wat ik jammer vind, maar ik heb het geaccepteerd. Het hoort nou eenmaal bij mijn lijf.’
Reacties van buitenaf
‘Ook al had ik een dikke zwangere buik, zagen mensen dat vooral als bierbuik. In hun hoofd kan een man niet zwanger zijn. Het gaf mij veiligheid dat mensen dachten dat ik een bierbuik had. Als mensen zien dat je een zwanger non-binair persoon bent, kunnen ze agressief en boos worden. Ze krijgen iets te zien wat ze niet verwachten. Door die zogenaamde bierbuik, lieten ze mij met rust. Ik was bang voor een vervelende reactie. Je zal maar net die ene persoon tegenkomen die er ook wat mee doet. Dan heb je een probleem.
Verpleegkundigen wisten het van tevoren door mijn dossier. Over het algemeen reageerde iedereen goed. Op een gegeven moment was er iets met mijn knie en werd ik met een ambulance opgehaald. Die vrouw zei ‘Mevrouw’, omdat ze aan de lijn had gehoord dat de persoon in kwestie zwanger was. Zij had meteen het verband gelegd dat ze dan ook ‘mevrouw’ tegen mij moest zeggen. Mensen weten niet zo goed hoe ze je moeten aanspreken als je zwanger bent. Als je het uitlegt, kom je er meestal wel uit. Ik vind het wel heel vervelend. Vraag er even naar als je het niet weet in plaats van dat je het in gaat vullen. Het grootse deel noemt mij meneer en een klein deel noemt mij mevrouw. Mensen denken: ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan, dus kiezen ze iets. Noem mijn naam, of mijn achternaam.’
Geadopteerd?
‘Inmiddels is Ravi geboren en zien mensen mij niet meer met een zwangere buik. In plaats daarvan zien ze een non-binair persoon en een man met een baby. Mensen gaan ervan uit dat we geadopteerd hebben. Vaak vragen ze waar Ravi vandaan komt. Al ik dan antwoord met ‘uit mijn buik’, zijn we wel even in de war. Als je er geen zin in hebt, kan je mensen ook in de waan laten dat Ravi is geadopteerd, maar ik leg het liever even uit.’
Gendervrije opvoeding
‘Voordat Ravi werd geboren, hebben we lang gepraat over de opvoeding. Beetje bij beetje kwamen we steeds dichter bij de conclusie: een gendervrije opvoeding. Ravi volgen we in hoe die zich identificeert. We geven Ravi alle mogelijkheden om te ontdekken, van blokken tot poppen en auto’s. Alles wat gezien wordt als mannelijk of vrouwelijk, krijgt die mee. Ravi mag zelf ontdekken wat die fijn en goed vindt. We spreken Ravi ook aan met die en diens, tot Ravi zelf iets anders aangeeft. Rond driejarige leeftijd verwacht ik dat Ravi het gaat aangeven.
Ravi heeft mijn ogen en Davids neus. Die is nu vijf maanden dus begint echt een kind te worden. Het is nog niet dat we grote karaktereigenschappen zien. Qua uiterlijk wel een paar dingen. Het is heel bijzonder om te zien. Ook al zie Ravi echt als een eigen persoon.’
Obstakels in het proces
‘Sommige dingen waren lastig voor ons om voor elkaar te krijgen. Zo kon Ravi in eerste instantie niet mijn achternaam krijgen. Dit is gelukkig gelukt. Ik sta helaas nog steeds geregistreerd als moeder. Daar moeten we voor naar de rechter. Het is heel bizar. Er is nooit over nagedacht dat het ook anders zou kunnen zijn. Er moet een ‘moeder’ zijn die geregistreerd wordt. Moeder past gewoon niet bij mij. David is papa en ik ben baba.’
Supportnetwerk
‘De grootste tip die ik mee kan geven is het zorgen voor goed supportnetwerk. Ik heb een supportgroep voor transpersonen en non-binaire mensen die een kinderwens hebben, genaamd de zeepaardjes groep.’
Ryan maakte de documentaire ‘Ryan is zwanger’. De documentaire is op uitzending gemist te zien. Meer zien van diens proces? Volg Ryan en David via @babaenpapa
