Op haar veertiende overleefde Gary Veerman (35) ternauwernood de Nieuwjaarsramp, waarna ze met zowel zichtbare als onzichtbare littekens gewoon door moest gaan, net zoals de rest van het dorp. Maar het werkte niet: ze ontwikkelde depressies en PTSS en vooral de hoge eisen van haar eigen omgeving maakten dat ze bijna tien jaar lang stil stond en zichzelf schaamde. 

Praten over de traumatische ramp is niet vanzelfsprekend in de gemeenschap, volgens Gary. Het leven ging er door, en Gary moest daarin meegaan. Volgens haar heeft die Volendamse ‘niet lullen maar pellen’-mentaliteit ervoor gezorgd dat er nooit over de ramp gesproken werd. ‘Het leven in Volendam was vroeger hard, er was veel armoede en burgers werden niet goed behandeld.’ Gary verloor een vriendin aan de ramp. Zij is 15 jaar oud geworden. ‘Ik zag mensen verbranden en overlijden. Dat vergeet je nooit meer.’

‘Waarom kon ik niet gewoon doorgaan? Waarom was ik niet normaal. Ik droeg een masker totdat ik zelfs die niet meer kon dragen. Ik ging nog liever dood dan niet mee te kunnen komen met de rest. Een intensief therapietraject maakte dat ik eindelijk kon verwerken, mezelf terug vond en daarbij mijn passie – mensen helpen – maar vooral dat ik mezelf niet langer klein liet houden door mijn omgeving. Ik voelde me als herboren, studeerde psychologie en had eindelijk de controle over mijn leven terug.’

Trauma

‘Zes jaar geleden, tijdens mijn zwangerschap, pleegde mijn geliefde broer zelfmoord waarbij ook weer schaamte een belangrijke factor was. Mijn getraumatiseerde hersenen trokken het zoveelste trauma en de slapeloze nachten met een baby niet waarna ik in een burn-out terecht kwam en bijna vier jaar niet meer sliep. Op mijn dieptepunt, toen ik echt niet verder kon, begon er ineens iets te stromen’

Inspiratie

‘Ik kreeg inspiratie voor een verhaal, een verhaal waarbij ik mijn kwetsbaarheid in kracht kon omzetten, waarbij mijn leed nut kon hebben. Het schrijven ging vanzelf en plotseling was daar een roman: Oud en Nieuw – Van de Hemel naar de hel en terug. Ik vluchtte in het verhaal en leefde via de personages op het moment dat ik zelf stil stond, tot niets in staat was. Stukje bij beetje bracht het me terug, waardoor het absoluut voorbestemd voelt. Ik denk dat het kan helpen psychische klachten meer bespreekbaar te maken, meer begrip te creëren, te steunen en inspireren. Juist door een andere wereld, ontspanning en afleiding te bieden en dus te vermaken in plaats van een zwaar zelfhulpboek. Ik hoop dat het inspireert tot uitbreken – Laat je door niets tegenhouden, of dat nou psychische klachten, bindingsangst, onbegrip, onverdraagzaamheid, of wat dan ook is. Leef!’

Trauma’s en depressie, vechten en overleven, helen, hoop en overwinning in een roman die de cafébrand en een verboden romance in oud Volendam met elkaar verbindt. Een verhaal over twee vrouwen die beiden – hoewel er een eeuw tussen hen instaat – verstikken in de gesloten gemeenschap en daar op eigenzinnige wijze weten uit te breken. Met een heldere boodschap: laat jezelf nooit klein houden door je omgeving.

Bekijk hier de boektrailer:

Benieuwd naar het boek?  Oud en Nieuw – Van de Hemel naar de hel en terug, is te koop bij de boekhandel of online te bestellen.