In de zomerserie Wonen op Ibiza delen we elke zaterdagavond een verhaal van Nederlanders die op Ibiza wonen. Dit keer het verhaal van Bart en San, ze leefden in een ratrace. Zij als psychiatrisch verpleegkundige en hij als journalist in België. Toen het plezier leek te verdwijnen in hun dagelijks werk besloten ze hun leven om te gooien. Ze opende de enige en allerleukste alpacafarm van Ibiza, waardoor hij boer is en zijn vrouw ook de kostbare wol van de alpacas kan gebruiken met weven.

Ons leven in België

“Mijn vrouw San en ik leefden een totaal ander leven voor onze verhuizing naar Ibiza eind 2018. San werkte al ruim 25 jaar als psychiatrisch verpleegkundige op de spoeddienst (in nachtshift), ik was een kwarteeuw lang actief als journalist voor allerlei media. We hebben onze jobs altijd heel erg graag gedaan, maar op een gegeven moment – enkele jaren geleden – begon het enthousiasme te tanen en de werkdruk te hoog te worden. We beseften plots dat we keihard aan het werken waren om een huis af te betalen waar we door al dat werken niet eens veel tijd in konden doorbrengen, laat staan met elkaar. Nadat we zo’n zes jaar geleden voor het eerst met vakantie op Ibiza beland waren – eerder toevallig, want het foutieve cliché van het ‘party island’ zei ons nooit veel – ontdekten we de andere, mooie kant van Ibiza met zijn natuurpracht, rust en joie de vivre. Toen begonnen we steeds meer te denken aan niet alleen een carrière- maar ook totale levensswitch door naar Ibiza te verhuizen en hier iets totaal anders te gaan doen. Samen als koppel en met meer oog en tijd voor levensgenot. We wilden echt uit de ratrace stappen.”

Leven op Ibiza

“Voor we de knoop doorhakten om te verhuizen was San al een vijftal jaar aan het weven op een houten weefgetouw: een hobby waarin ze alsmaar beter werd en die uitgroeide tot een echte passie. Wie weeft is met wol bezig en dus kwam ze al snel in contact met het fenomeen van de alpacawol: hoogkwalitatieve wol die veel lichter en zachter is dan gewone schapenwol en toch 8x zo warm. Na wat research geraakten we ook gefascineerd door de dieren zelf, die over tal van unieke kwaliteiten bleken te beschikken. We overwogen om zelf alpaca’s te gaan houden. Toen zei ik tegen mijn vrouw: “Wacht eens even, als we nu eens dat plan op Ibiza uitvoeren? Twee dromen in één klap.” En zo geschiedde: we vonden een boerderij waar we land pachten, kochten een handvol alpaca’s met uitmuntende wol en San creëert nu aan haar weefgetouw unieke sjaals en andere creaties van de alpacawol van onze eigen dieren.”

Een groot avontuur

“Het leven op Ibiza is voor ons na ruim anderhalf jaar tot nog toe één groot avontuur. Elke dag ontmoeten we wel nieuwe, boeiende mensen – zeker nu we vaak bezoekers krijgen op de farm – maar ook de administratieve papierwinkel in orde krijgen, het warme contact met de Ibicenco’s, het leven in de natuur en op de boerderij, onze dieren uiteraard… We staan elke dag op en denken dat bij een tas dampende koffie: wat zou deze dag weer voor ons in petto hebben?”

Grootste uitdagingen

“Alles achterlaten in je thuisland en compleet van voor af aan (her)beginnen is een grote stap die veel vraagtekens met zich meebrengt, maar we wisten wat we wilden en hebben ook al flink wat geluk gehad. Daar zijn we heel dankbaar voor. Misschien was de grootste uitdaging tot nog toe wel het transporteren van de alpaca’s naar Ibiza. We kochten onze dieren bij een Belgische kweker en ik ben ze in augustus vorig jaar zelf gaan ophalen met een paardentruck. De lange rit was één stresservaring, want je wil niet dat de dieren wat overkomt. Ondanks dat de ferrymaatschappij me meermaals had bevestigd dat we met de truck op het buitendek konden staan, bleek er uiteindelijk helemaal geen buitendek te zijn. De alpaca’s moesten dus bijna vijf uur lang in het snikhete cargodek tussen de vrachtwagens staan tijdens de overtocht! Ik was echt opgelucht dat ze nog leefden bij aankomst. Een van de alpaca’s is twee weken later evenwel bijna bezweken aan een maagzweer: door de hitte en stress van de overtocht. Omdat ze hier op het eiland geen alpaca’s kennen was het ook een calvarietocht om de juiste medicatie te vinden. Het werd een race tegen de tijd – alpaca’s zijn supergevoelig en sterven op enkele dagen als ze niet de juiste medicatie krijgen – maar we hebben onze merrie er gelukkig toch doorgehaald. En nu is ze alweer zes maanden zwanger! Eind goed al goed, dus.”

Mooiste momenten

“De eerste weken en zelfs maanden voelden echt aan als een lange vakantie in het aardsparadijs. We werken wel keihard om ons huisje en de boerderij in orde te maken en de zaak op te starten, maar elke ochtend kunnen opstaan in zo’n heerlijk klimaat tussen de natuur in het noorden van Ibiza voelde echt aan als een droom. En nog steeds, trouwens. Het mooiste moment is gelukkig een steeds wederkerend moment: de wetenschap dat je niet ‘naar huis’ moet, dat je in tegenstelling tot de toeristen en vrienden die op bezoek komen niet meer moet vertrekken. Dat is onze grootste luxe, zeggen we vaak tegen elkaar.”

Lockdown

“Het leven zoals het is op de alpacafarm ging eigenlijk gewoon door, zij het zonder bezoekers. We maakten van de ‘vrije tijd’ in de quarantaine wel gebruik om op de farm een vergeten hoek om te toveren in een chiringuito met buitenkeuken, bar en BBQ. Dat klinkt chiquer dan het is: aangezien alles gesloten was heb ik al het oud hout dat ik in de garage van onze 82-jarige boerin Maria vond gebruikt en letterlijk alle schroeven en vijzen die ik had opgebruikt. Het resultaat is een, nou ja, charmante houten constructie die allesbehalve loodrecht staat en netjes is afgewerkt. Maar iedereen vindt het geweldig en we zijn er best trots op. Verder heeft San van de quarantaineperiode gebruikgemaakt om tegen 100 per uur te spinnen en weven. O ja, en we hebben zelf de dieren geschoren. Normaal gebeurt dit door een professionele alpacascheerder – het is echt een specialisatie, véél moeilijker dan schapen scheren – maar die konden we plots niet meer invliegen. Omdat de dieren het met hun dikke vacht echt te warm kregen en ze daardoor zelfs aan oververhitting kunnen sterven, hebben we het materiaal gekocht en noodgedwongen na vélé uren YouTube-filmpjes van alpacascheerders kijken het uiteindelijk zelf gedaan. Het resultaat is zoals de chiringuito: niet perfect, maar voor de dieren perfect, want ze kunnen nu zelfs in de zon gaan liggen!”

Heeft het je gedachten/levenswijze veranderd of inzichten gegeven?

“We zouden nooit meer kunnen terugkeren naar het jachtige leven zoals we dat vroeger kenden. We plukken de dag en zien wel wat er komt. We plannen daarom ook veel minder op lange termijn, want als er een ding is dat we hier geleerd hebben, is het wel dat je op Ibiza elke dag iemand of iets kan tegenkomen die je zaak en je leven plots een andere richting uitstuurt of in een stroomversnelling doet belanden.”

Toekomst

“We plannen hoogstens vijf dagen vooruit, dus geen idee waar we over vijf jaar staan. We zien wel: wat komt, dat komt.”

Wil je graag meer informatie over het weven van San of de Alpacha boerderij bezoeken? Neem dan contact op met: www.alpacasibiza.com

De alpacha boerderij kan alleen bezocht worden op afspraak.

Tijdschift over Ibiza

Dit artikel is geschreven door Tribes & Nomads Ibiza. Een full service evenementen en productiebedrijf gevestigd op Ibiza. Van bruiloften tot verjaardagsfeesten, van bedrijfsevents tot fotoshoots, zij zijn de experts als het gaat om prachtige hotspots op Ibiza. Zij brengen je naar de minder bekende plekken van het eiland en zijn dol op het creëren van magische momenten. In de tweede editie van het Tribes & Nomads magazine delen zowel mannelijke als vrouwelijke ondernemers hun verhaal. Wil je meer verhalen lezen? Ga naar https://www.tribesandnomads.com/instagram-links waar je het digitale magazine voor €5,99 kunt kopen. Heb je de eerste editie ook nog niet gelezen? Die kun je er voor €1,99 bij kopen. Het tweede magazine bevat 95 pagina’s, 100% Ibiza content en geen advertenties. Van elk nummer doneren wij € 0,50 aan Ibiza4patas, een hondenasiel op Ibiza. 

https://www.instagram.com/p/CEn2PSBqXHM/