Overnachten op de mooiste plekken in de Nederlandse wildernis. Ik moet er stiekem een beetje om lachen als ik het lees, maar het trekt mijn aandacht meteen. Heeft Nederland een wildernis? En wat houdt dit avontuur in? In Nationale Park de Drentsche Aa vind je verschillende “cabiners“, duurzame en geheel zelfvoorzienende huisjes, die alleen lopend door het bos te bereiken zijn. En ik mag 24 uur op avontuur in deze Nederlandse wildernis, weg van de dagelijkse hectiek en me laten inspireren door de natuur.

De populaire “Cabiners”, in de vorm van duurzame wikkelhuisjes, liggen in het Hart van Drenthe, een natuurgebied van Staatsbosbeheer, bestaande uit 5000 hectare bossen, vennen, weidse heidevelden, stuifzand en grillige beekjes. Er zijn verschillende wandelroutes, die leiden naar één van de acht cabins. Ook kun je ervoor kiezen om een meerdaagse tocht te maken waarbij je elke nacht in een andere cabin overnacht. 

Voorbereiding

‘Na boeking, krijg ik een aantal mails die mij voorbereiden op mijn avontuur. Ik krijg informatie over het duurzame karakter van de cabins. Er is geen stroom, alles draait op zonnepanelen en de cabin is niet aangesloten op het water en riool, waardoor je geen sporen achterlaat in de natuur. Er zijn regels waar je je aan moet houden om de natuur te beschermen en ik krijg tips voor wat ik mee moet nemen. Een slaapzak, beddengoed, kussensloop, powerbank, zaklamp, regenjas en goede wandelschoenen… Verder is alles aanwezig. Ik houd van avontuur en activiteiten maar ook van comfort dus het feit dat er na een wandeling een comfortabel huisje met bed, keuken, douche en toilet op mij staat te wachten, vind ik een fijn vooruitzicht. Pas een paar dagen van tevoren krijg ik te horen in welke cabin ik precies verblijf, iets wat het extra spannend maakt.’

Het avontuur

‘Vanaf de hoofdstad is het ongeveer 2 uur rijden naar de parkeerplaats van Staatsbosbeheer, die tussen Schoonloo en Elp ligt. Tevens het startpunt van de wandeling. Helaas zijn de weersvoorspellingen niet al te best maar iemand zei ooit tegen mij: “Er bestaat niet zoiets als slecht weer, het gaat allemaal om de juiste voorbereiding en equipment”. 

Zodra ik het gebied nader, merk ik dat ik al rustiger begin te worden. De omgeving ziet er veelbelovend uit. Op de parkeerplaats staan een paar auto’s, waarschijnlijk van andere wandelaars. Ik zie een stelletje een beetje lachend, niet wetende wat ze staat te wachten, vertrekken. Ook komen er twee vriendinnen terug van hun avontuur. Tenminste zo zien ze eruit. Vaak ben ik dan geneigd om meteen te vragen hoe ze het hebben gehad, maar dit keer besluit ik om dat niet doen en het gewoon over me heen te laten komen. 

Bij een speciale kast haal ik mijn maaltijdenpakket op. Je kunt bij Cabiner een tas met verse biologische producten van boeren uit de omgeving bestellen. Het ziet eruit als een knapzak en ik bind het onhandig om mijn rugzak. Het beste is natuurlijk om hier gewoon ruimte voor vrij te houden maar ik wilde persé een dikke slaapzak mee.

Ik heb de route en een kompas gedownload en voor de zekerheid nog een beschikbare kaart vanaf de parkeerplaats meegenomen. Ik heb goede wandelschoenen aan, veel water bij me en een regenjas bij de hand.  Goed voorbereid vind ik zelf. Het leuke is dat er verschillende routes zijn die je kunt lopen om je cabin te bereiken. Je kunt je wandeling dus zo lang en kort maken als je zelf wilt. Een fijn idee! Ik kies vandaag voor de rechtstreekse wandeling omdat ik daar goed de tijd voor wil nemen.

Het gebied is in één woord mooi! Je loopt over paden door dichte dennenbossen afgewisseld met loofbossen, dan ineens langs een grote open vlakte, langs moerasachtige vennen en over door mos begroeide weggetjes. En onderweg kom je zo goed als niemand tegen. Ik vind met name de kleuren van de natuur en het geluid van de wind prachtig. Dat zijn de dingen die mij het meeste opvallen als ik door een natuurgebied loop. Omdat het herfst is hebben de bladeren bovendien de meest mooie kleuren.’

Foto: Andrew Stripp Photography 

De Cabin

‘Na ongeveer 2 uur wandelen zie ik de cabin in de verte staan, op een mooie verscholen plek in het bos. Hij ligt er idyllisch bij, aan een vennetje. Volgens de kaart is het ook echt mijn cabin. Na een paar rondjes om de cabin heenlopen vind ik de sleutel. Er zit aan de zijkant een klein kastje waar je een 4-cijferige code in moet voeren om toegang tot de sleutel te krijgen. En deze code heb ik op aanraden heel goed uit mijn hoofd geleerd want als je deze niet bij je hebt, kom je dus niet binnen. 

Meteen valt me op dat de cabin super mooi en comfortabel is ingericht. Er zijn lekkere bedden met kussens, er is licht, warm water en zelfs een (droog)toilet. Maar je moet bij aankomst wel meteen aan de slag. Zo moet volgens de instructies de houtkachel aan om een aangename temperatuur in de cabin te krijgen en warm te kunnen douchen. Ook pomp je zelf je water uit de grond. Maar het is allemaal goed voorbereid. Hout, lucifers en aanmaakblokjes liggen al voor je klaar. De stukken hout moeten soms in iets kleinere stukjes worden gehakt maar dat is alleen maar leuk. Waterpompen klonk voor mij in eerste instantie heel avontuurlijk maar het is een kleine leuke handeling. Je pompt (door middel van een handel naast de kraan) steeds een paar minuten voor voldoende waterdruk.

Koken is overigens wel een proces. Met de ingrediënten uit de tas gaat mijn gezelschap aan de slag met een kikkererwten curry. De gietijzeren pan zet je op de kachel en dan is het geduld hebben. Het is dus niet even snel iets klaarmaken. Maar laat dat nou juist het hele idee zijn van een bezoek aan de Cabiner. Het is bijzonder om even terug naar de basis te gaan, en veel aandacht te besteden aan handelingen die we in het dagelijks even snel tussendoor doen.’

Foto: Andrew Stripp Photography

Shinrin Yoku

‘In het Cabiner boekje vind je talloze meditatie en yogaoefeningen. Dit is dan ook dé ideale bestemming om een mooi plekje buiten te zoeken en even tot je zelf te komen. Interessant vind ik de uitleg over Shinrin Yoku, wat in het Japans bosbaden betekent. Het is een Japanse therapie, waarbij je door middel van een wandeling de atmosfeer van het bos in je opneemt. Doordat je je tempo verlaagt, ben je je extra bewust van wat je voelt, ziet, hoort en ruikt. Japanse studies tonen aan dat tijd doorbrengen tussen de bomen een positief effect heeft op je gezondheid. Bomen en planten produceren etherische stoffen die ons zenuwstelsel activeren en zo voor een verlaging van de bloeddruk zorgen. Het immuunsysteem krijgt een boost, stress wordt verlaagd en concentratie verhoogd. Dit heb ik vandaag volop gedaan!

De maaltijd smaakt heerlijk. Enthousiast als ik ben, wil ik persé een avondwandeling maken. Ik ben gefascineerd door uilen en beeld me graag in dat ik ze hoor. Ik maak met mijn hoofdlamp op, een uitgebreide wandeling rondom het meertje en zie de verlichte cabin in de verte liggen. Een mooi gezicht! Ik hoor veel geluiden maar zie helaas niets, op heel veel nachtvlinders na. Terug in de cabin blijft er niet veel anders over dan vroeg naar bed gaan, iets wat overigens geen straf is.’

De volgende dag

‘Ik word de volgende ochtend vroeg wakker.  Vanuit je bed kijk je door de hoge ramen zo het bos in. Ik open de deur en geniet van de frisse herfst lucht. Mooi om te zien hoe de natuur op eigen wijze ontwaakt. Vandaag heb ik als doel om wild te zien, vandaar dat ik een vroege ochtendwandeling maak. In dit gebied heb je namelijk kans om de Drentsche Big Vief te spotten: Het ree, de das, de wolf, de Galloway koe en het Drents heideschaap. En het beste moment om dieren te zien is vroeg in de ochtend of laat in de middag. Maar uiteraard werkt de natuur niet op oproepbasis en ik zie helaas niemand van deze Big Vief. 

Na een lekker gezond ontbijtje bestaande uit boerenyoghurt, muesli, vers fruit en roggebrood, begin ik aan mijn wandeling terug naar de parkeerplaats. Het is vandaag een prachtige dag. Omdat ik ervoor kies om rechtstreeks terug te lopen en zin heb in een stevige wandeling, ben ik binnen 1 uur al terug op de parkeerplaats. Achteraf gezien had ik een veel langere wandeling kunnen kiezen. Vlak voor het einde maak ik nog een stop bij een prachtig meertje waar ik plaatsneem op het zandstrandje. Ik vind het jammer dat het voorbij is. 

Het blijft bijzonder om helemaal alleen in de natuur te overnachten en dat ook nog op comfortabele wijze. Het moet heerlijk zijn om hier een paar dagen te wandelen en van cabin naar cabin te lopen, iets wat zeker op mijn lijstje van todo’s in Nederland komt te staan. ’

Foto: Andrew Stripp Photography

Cabiner

Het concept van Cabiner is dat je op comfortabele en duurzame wijze tijd in de natuur doorbrengt, zonder daar je spoor achter te laten. De cabin is van binnen bewust tot de essentie teruggebracht, waarbij luxe extra’s, als wifi en elektriciteit zijn weggelaten. Als bezoeker word je op een intuïtieve manier in contact gebracht met de elementen. Je pompt je eigen water en maakt je eigen vuur.  Cabiner probeert met haar concept positieve impact te maken, o.a. door het financieel steunen van het natuurbeheer, het betrekken van lokale ondernemers en het planten van een boom voor elke overnachting. Op deze manier draagt elk verblijf bij aan de vermindering van CO2 in onze atmosfeer. Daarnaast worden de huisjes na ongeveer vijf jaar verplaatst, zodat de natuur zich binnen een paar maanden weer volledig kan herstellen. Op dit moment zijn er acht beschikbare cabins maar aan uitbreiding wordt gewerkt. Nieuwsgierig geworden? Neem een kijkje op https://cabiner.co/

Over Deborah

Deborah Durrfeld reist al jarenlang de wereld over op zoek naar de mooiste plekken en verhalen. Zo werkt ze als reporter en producer in Latijns-Amerika en Azië, voor verschillende opdrachtgevers, waaronder de BBC. Ook werkt ze als gids voor reisorganisatie en geeft ze regelmatig presentaties over landen uit Midden- en Zuid-Amerika. In online reismagazine Passport The World, schrijft Deborah over de mooiste bestemmingen en deelt ze al haar tips op het gebied van kunst, cultuur, natuur, bijzondere tochten en unieke reiservaringen. Om het maximale uit je reis te halen of om een land en cultuur beter te leren kennen. Voor meer avonturen en reistips kun je Deborah volgen op facebook en instagram @passporttheworld