fbpx

Christine kwam struikelend uit de kast

Schrijfster Christine Pannebakker was getrouwd en had een mooi gezin. Samen reisden ze de hele wereld over om te schrijven. De vrijheid die ze altijd voelde, verdween doordat hij haar taken oplegde, wat haar vrijheid belemmerde. Wat ze niet kon vinden bij haar man, vond ze bij een vrouw. Maar durfde niet uit de kast te komen. ‘Ik besloot er niets mee te doen. Maar eerst in het reine te komen met mezelf.’

Uit de kast

‘Uit de kast komen. Ik heb er ooit een verhaal over gemaakt. Met pubers. Hoe vertel je het je ouders? Hoe reageren je vrienden? Word je nog geaccepteerd. En het verbaasde me hoe moeilijk het nog ligt. Ook in Nederland. In deze tijd. Ik weet nog dat ik een van de meisjes die nog twijfelde of ze het haar ouders kon vertellen, bij de arm pakte: “Kom op, je kunt het. Je bent prachtig! Hoe kun jij nu niet worden geaccepteerd?” Nooit geweten dat ik zelf ooit uit die kast zou klauteren, of beter gezegd; zou struikelen. Want mijn hemel, wat een gevecht was dat.’

Een gevecht

‘Ik was getrouwd en had een mooi gezin. We reisden de wereld over voor onze boeken. Onze dochter had een circusstatus gekregen van de leerplichtambtenaar dus zij mocht altijd mee. Een ideaal leven. Reizen en schrijven. Overal en nergens. Tot mijn man en ik samen een uitgeverij begonnen en schrijfweken gingen organiseren. De vrijheid die ik altijd voelde, verdween. Hij ging taken opleggen. Me bellen dat ik naar de post moest als ik ergens aan het schrijven was. Hij werd mijn baas. De vrijheid die in mijn DNA ligt, werd aan ketens gelegd. En toen werd ik op een van onze schrijfweken in Zuid-Frankrijk verliefd, op een vrouw met dansende blonde krullen en een oranje motor.’

Ik.was.niet.lesbisch.

‘Dit was ik niet. Want ik was getrouwd en viel op mannen. En dan vooral mijn eigen man. Ik was ook moeder, had bedrijven en verantwoordelijkheden. In mijn familie kwam dit niet voor. Ik.was.niet.lesbisch. Die avond kon ik alleen maar naar haar kijken. Wat gebeurde er met me? Wat was dit? Wie was zij dat ze deze impact op mij kon hebben? Ik heb maanden gehuild. Als een foetus op bed gelegen. Het gebagatelliseerd: ik ben niet verliefd op een vrouw. Ik ben gewoon verliefd op de vrouw die ik vroeger was. De jongere versie van mezelf, die zij belichaamt. De vrouw die ik was toen ik nog alleen reisde. Toen ik nog geen taken kreeg opgelegd en alles nog gewoon was. Mijn verliefdheid kon gewoon niets te maken hebben met die vrouw. Met de krullen die om haar hoofd dansten, haar wat schorre stem en met de verleiding die ze ademde. Dat hield ik mezelf eindeloos voor. Ik besloot er niets mee te doen. Maar eerst in het reine te komen met mezelf.’

Opbiechten

‘Eindeloos heb ik getwijfeld. Zou ik het mijn man vertellen. Maar hoe dan? Zou niet alles in elkaar storten als ik dit zou vertellen? Ik die vrijheid ademde. Die altijd schreef over zelfvertrouwen. Die lezingen gaf over vrouwenpower, werd steeds stiller. Mijn moeder vroeg me op een dag: “Wat is er toch?” En ik zei niets. Terwijl de tranen over mijn wangen stroomden. En ik mijn moeder altijd alles vertelde.’

‘Een half jaar na mijn verliefdheid vertelde ik het uiteindelijk toch aan mijn toenmalige man. Hij smeet zijn trouwring door het huis. En heeft geroepen, getierd, geschreeuwd. Alles waar ik bang voor was gebeurde. En erger: geen zachtheid, geen ruimte, slechts woede, stilte en kou. Terwijl ik al die tijd had geworsteld met schuldgevoel, had hij al iemand anders ontmoet. Ook dat vond ik mijn eigen schuld. En hij ook. Ik stond op straat: geen gezin, geen huis, geen uitgeverij meer en geen relatie. Want tussen de blonde krullen en mij werd het nooit iets.’

Zoektocht naar mijzelf

‘Waar hoorde ik nog thuis? De eerste keer op de Gay Pride voelde ik me doodongelukkig. Was dit nu mijn wereld? Waarom kon iedereen trots zijn. Terwijl ik tegen mijn eigen berg onbegrip aanbotste? Mijn moeder heb ik het overigens nooit kunnen vertellen. Want hoewel ze kerngezond was, overleed ze plotseling. Wel had ze haar zus nog gebeld omdat ze zich niet lekker voelde. En tegen haar had ze gezegd: “Ik weet dat Christine verliefd is op een vrouw. Zeg tegen haar dat het me spijt dat ik er niet over heb gepraat.” Dat vind ik zo vreselijk. Dat alle openheid was dichtgeslibd door mijn eigen schuldgevoel. Het verstikte me.

Een lesbische moeder van een puberende dochter

‘Onze dochter was elf toen ze het van me hoorde. Geen ideale leeftijd natuurlijk om te horen dat je moeder lesbisch is geworden. Ze is als puber door alle emoties gegaan. Wat zouden haar vriendinnen wel niet zeggen? Ik was gek geworden. We waren een gelukkig gezin en ik had dat verpest. Inmiddels is ze zestien en zijn we closer dan ooit. In januari dansten we samen op het Nieuwjaarsfeest van het COC in Paradiso. Mijn vriendin kon niet komen en mijn dochter zei spontaan: “Vind je het leuk als ik mee kom?” Ik kon de glimlach niet van mijn gezicht afhalen, tussen alle kleuren van de regenboog die ons daar overspoelden. Wat was het een reis. Maar ook dit is dus mogelijk. Dansen in acceptatie.’

Harmonie

‘Hij is alweer zes jaar gelukkig met de vrouw met wie hij toen al een relatie had. Echt vergeven heeft hij het me nog altijd niet. Dat krast nog steeds in mijn ziel. Misschien wilde ik het te snel weer goed hebben. We waren beiden gelukkig met iemand anders. We waren volwassen mensen. En we hebben een dochter voor wie een goede verstandhouding alleen maar fijn is. Ik snakte naar harmonie. Maar hoe meer ik daarnaar verlangde, hoe harder hij zich daartegen verzette. Toch blijf ik hoop houden dat het goed komt. En deze week toen we de vlag uithingen omdat ze was geslaagd omhelsden we elkaar. Na al die jaren. En met dikke tranen.’

Huidige situatie

‘Ik ben nu gelukkiger dan ooit. Vier jaar geleden ontmoette ik mijn grote liefde. We pendelen van België naar Nederland en gaan nu op zoek naar een groot huis, met een mancave waar zij haar beelden kan maken. Wat ik nu graag tegen de jongere versie van mezelf zou willen zeggen, is: “Kom eens hier, meisje. Je hoeft je nooit te schamen voor wie je bent. Hoe kan het fout zijn om te zijn wie je bent? Hou van vrouwen. Geniet, dans, heb lief, leef, speel en wees schaamteloos gelukkig”.’

Klik hier voor meer powerstories.

Heb jij ook een mooie powerstory? Stuur dan een mail met jouw verhaal naar online@wendymultimedia.nl.

Volg voor meer inspirerende verhalen het Instagram account @powerstoriesnl, powered by WENDY.

https://www.instagram.com/p/B3MOJ5SiWW1/

 



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF