fbpx

Hoe Merel op jonge leeftijd werd misbruikt

Merel van Groningen, 45 jaar, is als 15 jarige onder invloed gekomen van een ouder persoon en gedwongen om in de prostitutie te gaan werken. Wanneer er een veilige omgeving voor haar was geregeld bleek dit echter niet zo veilig en kreeg ze te maken met seksueel misbruik. ‘Ik wil mijn verhaal delen om te laten zien dat het ook weer goed kan komen na een heftige periode.’

Steeds meer invloed

Als 15 jarige kwam ik onder invloed van een ouder persoon die ik leerde kennen door een vriendin die verliefd op hem was. In eerste instantie had ik helemaal niets met hem, maar hij op een of andere manier wel met mij. Toen wij samen voor het eerst bij hem aan de deur stonden vond hij mij meteen interessant. Er ontstond een vriendschap tussen ons wat over ging naar verliefdheid. Vanaf dat moment ging hij steeds meer invloed op mij uitoefenen.

Daarnaast was ik opstandig op school en al twee keer blijven zitten. Toen ik steeds meer weg liep weg van huis werd ik in een internaat geplaatst. Mijn moeder dacht dat het beter voor me zou zijn om ergens ver weg te wonen, ver weg van deze oudere persoon. Tijdens de vakanties mocht ik wel altijd even naar huis en miste ik, wanneer ik weer terug was in het internaat, de gezelligheid van thuis. Ik miste vooral hoe gezellig ik het had met hem en zijn vrienden, dat ik liever nog wat langer vakantie had gehad. Op dat moment besloot hij mij maar te komen halen. Ik werd door hem met een vuurwapen weg gehaald van het internaat om uiteindelijk gedwongen in de prostitutie te gaan werken. Ik was niet uit vrije wil met hem mee gegaan.

Een hel

Het leven was een hel. Er was geen eten en geen geld om bijvoorbeeld alleen al toiletpapier te kopen. Ik had vaak honger dat ik besloot oud brood en hondenvoer te gaan eten. Uiteindelijk heb ik met een inbraak mee moeten helpen om aan geld te komen. Dat alleen was niet genoeg…

Ik werd deze periode alleen maar bedreigt en mishandelt. Toen hij dreigde met het doden van mijn moeder en ik niet wou meewerken met zijn plannen, belandde ik op mijn vijftiende in de prostitutie. Dit allemaal om geld voor hem te verdienen. Het ergste dieptepunt was toen ik achter de ramen stond in mijn ondergoed en maar 20 euro waard bleek te zijn na een onderhandeling . Ik zat er doorheen, voelde alleen maar angst en ongeloof dat de gene die mij zo belangrijk vond me verhandelde voor dat geld. Je staat daar op je kwetsbaarst in je ondergoed en wordt bekeken door allerlei vreemde. Klanten denken vaak dat ze alle rechten hebben als ze voor mij betalen, ook al ben je minderjarig. Gelukkig waren er ook mannen die door hadden dat ik geen 18 was en zich terug trokken.

Tijdens deze periode leerde ik Kelly kennen. In tegenstelling tot mezelf, was Kelly veel stoerder en ik wat voorzichtig. We deelde alles met elkaar. De vriendschap die ontstond op het eerste moment dat wij elkaar zagen is er nu nog steeds.

Hulp ingeschakeld

Op een gegeven moment had mijn moeder de politie ingeschakeld. Zij konden niets voor mij betekenen omdat er geen veilige plek was waar ik terecht zou kunnen. De raad van kinderbescherming heeft altijd een half jaar nodig om onderzoek te doen naar de situatie en dit zou veel te lang duren. Toen mijn moeder dat hoorde heeft ze samen met de directeur van het internaat een OTS (Onder Toezicht Stelling) voor mij aangevraagd. Dankzij deze aanvraag is de kinderrechter meteen op zoek gegaan naar een veilige plek die ze al snel voor mij hadden gevonden. De politie heeft mij toen weg gehaald en naar deze veilige plek gebracht.

Veilige plek

Ik was in het begin erg zwak maar sterkte wel weer wat aan. Doordat ik weinig tot niets heb mogen eten kon mijn lichaam het voedsel niet aan, ook al had ik erg veel honger. Ik zat op mijn plek, voelde mij veilig en op mijn gemak. Maar wat een veilige plek moest zijn bleek achteraf niet zo veilig.

Ik had erg last van herbelevingen en kon terecht bij de groepsleider. Hij bood mij een arm die voor mijn gevoel bescherming gaf al was dit niet waar hij op doelde. Doordat ik me veilig voelde bij hem ging ik steeds verder mee in een seksuele relatie, die hij achteraf ook nog met vijf andere meisjes had die daar woonde.

Op een gegeven moment kon ik niet meer zwijgen. Tijdens een feestavond heb ik, onder invloed van een drankje, alles er uit gegooid. Vanaf dat moment ging alles heel snel. Voor ik het wist was hij ontslagen en kreeg ik de vraag of we aangifte wilden doen. Dat durfde ik alleen niet… Ik voelde me al schuldig dat hij zijn baan kwijt was. Ondertussen was mijn moeder ook nog eens opgenomen op dagbehandeling na alles wat er was gebeurd. Ik kon het allemaal even niet meer verdragen.

Hulp bieden

Na alle gebeurtenissen heb ik vijf jaar lang intensieve therapie gevolgd. Ik leef met PTSS. Het verschilt met de dag of ik hier goed mee om kan gaan, soms even wel en soms even niet. Ik heb lange tijd gedacht dat het mijn eigen schuld is. Nog steeds heb ik trauma’s van het geweld wat hij op mij gebruikte en voel ik angst en schaamte maar als ik er niet over praat blijft er onbegrip over dit onderwerp. Ik heb mijn verhalen vertelt in verschillende boeken en voorlichtingen. Nu ben ik bezig een foundation op te richten om direct hulp te kunnen bieden aan slachtoffers en te ondersteunen waar nodig is.

80% van de slachtoffers krijgen niet direct hulp en moeten hier vaak veel te lang op wachten. Slachtoffers van nu durven bijna geen hulp te vragen. Ze zijn bang en worden vaak ook nog veroordeeld of opgenomen. Zij voelen zich gestraft in plaats van de daders. Als ervaringsdeskundige spreek ik hun taal en help ik via de MerelvanGroningen-foundation de slachtoffers direct. Maar ook staan we klaar als het slachtoffer aangiften wil gaan doen. We zijn daarin geen hulpverlening, maar weten uit ervaring wat er in zo’n proces gebeurt en welke gevoelens dit kan oproepen. We bieden daarin een luisterend oor, en delen onze eigen ervaringen.

Levensles

Kijk niet naar wat je niet hebt, maar wat je wel kunt. Hoe erg de ervaringen geweest zijn, je kunt ze niet veranderen. Sta op en loop.

Wil jij ook wat betekenen voor deze slachtoffers? Meld je dan bij de MerelvanGroningen-foundation

Klik hier voor meer powerstories.

Heb jij ook een mooie powerstory? Stuur dan een mail met jouw verhaal naar online@wendymultimedia.nl.

Volg voor meer inspirerende verhalen het Instagram account @powerstoriesnl, powered by WENDY.

View this post on Instagram

Ilse werd in de nacht wakker met enorme pijn in haar rechterbeen. ‘Vanaf die nacht had ik het idee dat het echt mis was en eenmaal terug, ging ik toch maar langs de huisarts. Ze zijn in het ziekenhuis een verband met een eerdere scan gaan onderzoeken. Na een botscan werd er geconcludeerd dat Ilse een agressieve en kwaadaardige tumor in haar heup had. ‘Even later hebben ze tijdens een tien uur durende operatie mijn gehele heupkom en -kop verwijderd, met een stuk van mijn bovenbeenbot en een deel van mijn bekken en is er een kunstheup ingezet. Chemo en bestraling hadden namelijk geen zin.’ Ze moest hierna opnieuw leren lopen omdat al haar spieren waren omgelegd. Helaas bleek het een jaar later helaas opnieuw foute boel. De tumor zat er weer. Op precies dezelfde plek. Ze kreeg te horen dat haar been echt geamputeerd moest worden als zij de kanker wilde overleven. Ze kreeg vier weken de tijd voordat de operatie plaats zou vinden. Dan breekt die bewuste dag aan: ‘We zijn met z’n vieren naar het ziekenhuis gereden. Toen we de auto uitstapten om het ziekenhuis in te lopen besefte ik me dat dit de laatste stappen waren die ik ooit zou zetten. Dat was zo ontzettend dubbel en verdrietig. Op een gegeven moment ging ik op dat bed liggen en werd er een pijl op mijn zieke been gezet, zodat in ieder geval het goede been geamputeerd zou worden. Was wel zo handig.’ vertelt ze lachend. ‘Maar dat zijn wel echt hele heftige dingen. Mijn man en kinderen waren er op dat moment bij. Toen ik wakker werd na de operatie was het eerste wat ik dacht: dit is onomkeerbaar. Dit is wat het is en mijn rechterbeen komt nooit meer terug.’ Dit was de zwartste dag in Ilse haar leven. Ilse haar positieve karakter is gelukkig niet veranderd door de botkanker. ‘Ik wil graag tegen anderen zeggen dat je in de spiegel moet kijken en jezelf moed in moet spreken, want je bent sterker dan je denkt. Carpe diem.’ #POWERSTORIES #verhalendelen #inspireren #botkanker

A post shared by POWERSTORIES (@powerstoriesnl) on

Artjanna: ‘Op mijn 18e had ik de moed om het patroon van misbruik te doorbreken’

Artjanna is op verschillende momenten in haar jongere jaren jarenlang fysiek misbruikt. In haar familie zijn er nog meer vrouwelijke familieleden die ook slachtoffer zijn geweest van seksueel misbruik. Ondanks dat ze in eerste instantie dacht dat dit nu eenmaal een onderdeel van haar leven was, wilde ze hier toch vanaf komen, omdat ze vrij wilde zijn en zichzelf wilde laten zien. Nu wil ze ervoor zorgen dat haar verhaal van waarde is voor andere vrouwen, zodat het niet allemaal voor niets is gebeurd.

Het misbruik

Het grootste gedeelte van het misbruik gebeurde vanaf Artjanna’s 15-jarige leeftijd. Op haar 18e had ze de moed en vooral de kracht om het patroon te doorbreken. ‘Jarenlang heb ik mezelf onnodig klein gehouden, waardoor ik slechts een klein gedeelte van mijn ware potentie heb benut. Doordat ik ben opgegroeid en grootgebracht in een omgeving waar mijn persoonlijke groei niet gestimuleerd werd, heeft het bij mij aardig wat jaartjes geduurd voordat ik erachter kwam dat er eigenlijk veel meer in mij zat en dat er wel degelijk een plek voor mij op de voorgrond bestond.’

Angsten, fobieën, onzekerheden, blokkades, belemmerende overtuigingen en zelf trauma’s, ik had ze allemaal. Ik merkte dat ik me heel lang schaamde voor wat er gebeurd was en het respect over mijn eigen lichaam verloor. Ik heb gelukkig veel steun gehad aan mijn man, mijn ouders en andere familieleden. Daarnaast ben ik ook met mezelf aan de slag gegaan. Denk aan therapie, trainingen en opleidingen. Ook heb ik seminars bijgewoond op het gebied van persoonlijke ontwikkeling om aan mezelf te werken.’

Confrontatie met de dader

Artjanna heeft een aantal jaren nadat het misbruik gestopt was aangifte gedaan. ‘Nadat ik eindelijk alle moed had verzameld om aangifte te doen had de politie niet voldoende bewijs om degene te straffen. Ik heb de dader jaren lang niet gesproken, tot het moment dat mijn oma overleed. Mentaal merkte ik dat dit veel in me losmaakte. Ik heb toen ook besloten om deze persoon te vergeven voor datgene wat mij is aangedaan, zodat ik zelf niet meer met deze woede zou rondlopen.Voor mij was het verhaal naar buiten brengen en de aangifte doen ook een stuk verwerking. Zodat ik er in ieder geval alles aan gedaan had wat ik zelf kon doen en dit op deze manier kon afsluiten.’

Anderen inspireren

‘Vanuit mijn eigen ervaring en moeilijke jeugd, weet ik dat het absoluut niet makkelijk is om jezelf, samen met jouw persoonlijke verhaal, volledig te omarmen en dit vol vertrouwen met de wereld te delen. Doordat ik mezelf de afgelopen jaren zoveel heb verdiept in in mijn eigen ontwikkeling en ontzettend veel geïnvesteerd heb in trainingen, cursussen en coaching, heb ik heel veel uit deze situatie geleerd. Het is daarom ook mijn missie om bijzondere en authentieke verhalen van ambitieuze vrouwen succesvol in de markt te zetten. Dit is belangrijk zodat zij in hun grootsheid kunnen stappen en zichtbaar kunnen zijn op de manier die het beste bij hen past. Hierdoor zal hun boodschap beter overkomen en zullen zij anderen raken!’

Uit alles wat ze heeft gedaan, is er een passie ontstaan voor het helpen van ondernemende ambitieuze vrouwen en is haar bedrijf ‘Artjanna Stories’ ontstaan. ‘Ik focus mij vooral op coaching en heb ik een eigen podcast show: ‘Artjanna’s succesverhalen’ Ik houd mij vooral bezig met het creëren van (online) zichtbaarheid voor ondernemende vrouwen en richt ik mij steeds meer op het online ondernemen wat ik te gek vind. Ik heb voor het ondernemen gekozen, omdat ik van uitdaging houd en zonder plafond wil kunnen groeien.’

Mijn missie

Dagelijks ervaart Artjanna dat veel ondernemende vrouwen struggelen met zichtbaarheid en hoe je jezelf op de kaart zet. ‘Gezien ik de afgelopen jaren enorm veel stappen voorwaarts heb gezet, is er een missie ontstaan namelijk; duizenden vrouwen helpen om in hun kracht te gaan staan waarbij ik tegelijkertijd kan bijdragen aan een beter leven voor vrouwen die klaar zijn voor de volgende stap in hun leven.’

‘Ondanks alles geloof ik erin dat ik dit allemaal moest meemaken om andere vrouwen die ook een heftig verleden hebben doorstaan te snappen, waardoor ik nu in staat ben om ze te helpen op persoonlijk vlak en in hun business.’