Jarenlang leefde Sandra haar perfecte leven, tenminste dat dacht ze. Ze had een succesvolle carrière, een net zo’n succesvolle man en twee prachtige kinderen. Van de buitenkant leek alles perfect, maar Sandra was niet gelukkig. Ondanks het verlangen om haar leven om te gooien, hield ze zich vast aan de zekerheid. Pas op het moment dat al die zekerheid om haar heen wegviel, had ze geen andere keuze dan volledig in het diepe te springen.
‘Ik weet het moment nog precies. Het moment dat er een lampje ging branden in mijn overvolle hoofd. Ik was met mijn gezin op Bali. Ik had die maanden ervoor keihard gewerkt en ik merkte aan alles hoeveel ik aan vakantie toe was. Samen met mijn man en veel te drukke kinderen dronk ik een kopje koffie in een klein hippie-tentje. Er hing een spirituele sfeer en iedereen om mij heen had een soort serene rust over zich. Behalve ik. Ik zat daar als carrièrevrouw totaal niet spiritueel te zijn. Opeens viel mijn oog op een blauw schilderijtje. Met witte letters stond er: ‘Succes is not the key to happiness. Happiness is the key to success. If you love what you are doing, you will be successful.’ De tekst kwam zo hard binnen bij mij. Dat moment in het hippie-tentje, die spreuk, voor mij was dat het begin van een spirituele zoektocht naar mezelf.’
Onbewust leven
‘Mijn hele leven lang heb ik geleefd zoals ik dacht dat het hoorde. Ik had een succesvolle baan als marketing manager en ik woonde met een prachtig gezin in een mooi huis. Dat ‘perfecte plaatje’ was voor mij werkelijkheid geworden. Dat beeld was mij altijd al voorgehouden door bijvoorbeeld mijn ouders en door de maatschappij. Als je een goede baan hebt, een leuk gezin en een groot huis, dan ben je succesvol. En alles uit dat ‘perfecte plaatje’ had ik. En toch miste ik misschien wel het belangrijkste element van gelukkig zijn, het bewust leven.
Mijn succesvolle carriere was heel moeilijk te combineren met mijn baan als moeder. Ik leefde daardoor echt op de automatische piloot. Eigenlijk was ik continu aan het slaapwandelen door mijn eigen leven. Ik deed maar gewoon. De Sandra van toen was een vrouw die voldeed aan de verwachtingen van de maatschappij. Ik was extern heel succesvol, maar intern eigenlijk niet aanwezig.’
Vasthouden aan zekerheid
Ik werkte bij een internationale uitgeverij als marketing manager. Keihard heb ik gewerkt om deze baan te kunnen krijgen, en ik was dan ook meer dan trots op waar ik gekomen was. Maar ergens wist ik onbewust dat dit niet mijn weg was. Ik kwam vaak in conflict met de keuzes die ik als manager moest maken om redenen zoals geld en winst. Die keuzes hadden natuurlijk ook invloed op mijn team, en niet altijd op een positieve manier. Ik vond het moeilijk omdat ik het veel belangrijker vond dat mijn team met plezier naar werk ging. Het geld was voor mij bijzaak. Ik realiseerde eigenlijk al dat ik daar niet nog 40 jaar zou kunnen blijven werken. En toch ging ik niet weg. Ondanks dat ik niet op mijn plek was, hield ik vast aan de zekerheid die het mij gaf.
‘Succes is not the key to happiness. Happiness is the key to success. If you love what you are doing, you will be successful.’
Het heeft nog twee jaar geduurd voordat ik een eerste stap richting mezelf durfde te zetten. Die eerste stap was het stoppen bij mijn baan. Ik was klaar met het alleen maar te moeten uitvoeren wat andere mensen aan mij vroegen te doen. Ik was klaar met de regels en ik was klaar met de hiërarchie die er op het werk heerste. Tijdens mijn werk begon ik steeds vaker mijn mond open te trekken, maar dat weerwoord kon mijn baas niet hebben. Hij vertelde dat het op deze manier niet ging werken. Ik ben daarin meegegaan. Er is een afscheidsregeling geregeld en vanaf dat moment was ik niet meer werkzaam binnen het bedrijf. Ik was mijn baan verloren, maar ik was juist een stapje dichter bij het vinden van mezelf.’
Alles weg
‘Die zoektocht naar mezelf heeft veel impact gehad op mijn huwelijk. Mijn man stond achter mijn keuzes, maar ik denk dat we elkaar steeds een beetje kwijt raakten. Ik had het toen alleen niet door. Op 23 december 2013 ging hij bij mij weg. Hij had een andere vrouw gevonden. Het was een complete shock voor mij op dat moment. Dat ‘perfecte plaatje’ wat ik altijd voor ogen had, was ineens in kleine stukken gescheurd. Mijn baan was weg, mijn man was weg en daarbij was ook mijn gezin gebroken. Alle zekerheid die ik al die jaren had, was er ineens niet meer. En toen moest ik wel. Toen moest ik wel leren loslaten en opnieuw beginnen als alleenstaande moeder. Het was dat ene zetje in de rug die ik eigenlijk al jaren nodig had.
Ik stond weer op. Door de afscheidsregeling met mijn werk en de hulp van mijn ouders ben ik in het huis kunnen blijven wonen. Ik deed hier en daar wat freelance-werk om brood op de plank te krijgen, maar daar ging mijn aandacht niet naar uit. Ik volgde allerlei workshops op het gebied van carrière, maar ook op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Juist omdat ik geen zekerheid om mij heen had, leerde ik contact te maken met mezelf. Die externe factoren belemmerde mij niet meer in mijn spirituele zoektocht, waardoor ik alle vrijheid kreeg. Ik ben nu niet meer die gehaaste carrièrevrouw die continu haar focus legde op status. Ik ben een vrouw die heel bewust leeft en echt gelukkig is. Maar om te zijn waar ik nu ben, heb ik moeten leren loslaten.'
Geluk gevonden
'Het gaat nu echt heel goed met mij. Ik heb het gevoel dat ik eindelijk mijn leven leef zoals het bedoeld is. Ik werk als transformatie therapeut en coach en help andere ouders die vastlopen in het midden van hun leven. Dit is het werk wat echt bij mij past, en niet alleen bij dat ‘perfecte plaatje’. Mijn ex-man leeft nog precies zoals wij vroeger samen leefden. Ik vind het eigenlijk ook juist mooi dat onze kinderen nu zien hoe je je eigen pad kan kiezen. Met hun vader gaan ze naar een grote villa in Spanje, terwijl ze met mij op de camping gaan kamperen. Extern heb ik niet zoveel meer, maar dat hoeft voor mij ook niet. Ik realiseer me dat ik dat vroeger als opvulling nodig had voor het grote gat wat ik van binnen voelde. Dat gat is er niet meer. Ik ben ontzettend gelukkig samen met mijn kinderen. Ik ben niet meer aan het overleven, ik leef echt.’
Kijk voor meer informatie over het werk van Sandra op haar website: www.sandradegelder.com
Lees ook deze levensechte verhalen:
Rachel kon binnen één week niet meer lopen: 'Ik dacht dat mijn leven voorbij was'