In 2018 kreeg Kamroen te horen dat ze borstkanker had. Maandenlang waren haar dagen gevuld met behandelingen en onderzoeken, maar ze kwam er sterker uit. Door middel van een niet-borstsparende operatie heeft Kamroen haar leven terug kunnen krijgen. Ze was enorm dankbaar, maar wilde niet altijd geconfronteerd worden met het litteken dat de operatie had achtergelaten. Het stukje dat van haar lichaam is ontnomen, bracht ze terug met een stukje levenskunst. Ze ontwierp een borstjuweel, de Breastflower. Dat stukje kunst, het borstjuweel, staat symbool voor vrouwelijkheid, positiviteit, kracht en liefde voor jezelf. 

‘Het voelt alsof ik in een soort rijdende trein wordt getrokken. Elke coupé staat in het teken van behandelingen en onderzoeken. Door de enorme snelheid van de trein wordt ik alle kanten op gegooid en verlies ik compleet mijn balans. Ik weet niet waar de trein mij naartoe brengt, en dat maakt mij ongerust. De zwart gespoten ramen geven mij niet de mogelijkheid om verder te kijken dan de binnenkant van deze trein. Het enige wat ik kan zien is een knipperend lampje, dat bungelt aan het plafond. Door het warme licht krijg ik de kracht om een stukje verder te kijken dan alleen deze coupé, en dat geeft mij hoop.’

Onvoorwaardelijke steun

‘Het knipperende lampje in de veel te donkere trein was mijn vader. De diagnose maakte mij ontzettend bang, omdat ik niet kon zien wat de toekomst mij zou geven. Maar de positiviteit die mijn vader uitstraalde gaf mij de kracht om door te gaan. Met zijn lach maakte hij niet alleen mijn dag beter, maar ook die van de mensen uit zijn dorp. Hij was een echte celebrity op zijn scootmobiel. Als ik samen met mijn vader door het park liep, hoorde ik alleen maar enthousiaste dorpelingen die hem al zwaaiend met opa aanspraken. Ik was trots, trots om zijn dochter te mogen zijn. Onze band was oneindig sterk. Elke avond belden we om elkaar welterusten te wensen. Nu kan dat niet meer, en dat is ook meteen de reden dat ik in de verleden tijd over mijn vader praat. In de tijd dat ik ziek was, was mijn vader dat ook. Hij had een aandoening aan zijn darmen, en daar is hij uiteindelijk aan overleden. Mijn vader was mijn houvast, maar ook mijn inspiratie. Hij wilde dat ik van elke dag een feestje zou maken, en dat ik nooit op zou geven. Zijn plezier in het leven inspireerde mij om nooit op te geven.’

Operatie

‘Ondanks dat de toekomst zo onzeker was, ging ik keihard vechten tegen de borstkanker. Ik wilde zo graag leven. Ik wilde leven zodat ik mijn kinderen kon zien opgroeien, en ik wilde leven om mijn vader trots te maken. Die tumor zat in mijn lijf, maar hij moest en zou eruit gaan. De enige oplossing die het ziekenhuis nog kon bieden was een niet-borstsparende operatie. Ik wist dat ik nog maar één borst zou overhouden, maar ik heb er nooit bij stilgestaan. Ik was juist heel blij dat ik geopereerd kon worden. De tumor ging weg, en daarmee kreeg ik mijn leven weer terug. Ik was schoon verklaard, wat betekende dat ik mijn kinderen kon zien opgroeien. En daar was en ben ik oneindig dankbaar voor.’

Compleet silhouet

‘Ik mocht een paar dagen na de operatie eindelijk naar huis. Thuis keek ik voor het eerst in de spiegel na de borstamputatie. Natuurlijk was het gek om mijn lichaam te zien met nog maar één borst, maar ik voelde mij niet minder vrouw. Mijn vrouwelijkheid zit in mij, in de persoon die ik ben. Het zit in mijn dromen en in mijn doelen, niet alleen in mijn uiterlijk. Ik voelde mij krachtig, omdat mijn lichaam de borstkanker had overwonnen. Het enige vervelende vond ik het litteken waar ik steeds mee geconfronteerd werd tijdens intieme momenten. Dat litteken was voor mij niet het juiste symbool voor het overwinnen van mijn ziekte. Ik keek naar mezelf terwijl ik een stukje kant voor het litteken hield. Ik tapete het voorzichtig vast aan mijn huid en deed mijn armen in mijn zij. Via de spiegel zag ik mijn lichaam ineens als een compleet silhouet. Dat stukje kant gaf mij kracht. Ik was sterk, en misschien wel vrouwelijker dan ooit.’

Breastflower

‘In de dagen erna ben ik na gaan denken over dat moment voor de spiegel. Ik wilde de kracht die ik toen voelde ook aan andere vrouwen met een borstamputatie geven. Vanuit die gedachte ontstond Breastflower, een borstjuweel in de vorm van een bloem. Als je de binnenkant van een borst bekijkt, vormen de melkklieren een grote bloem. Ik vond het een mooie gedachte om dat symbool te gebruiken voor mijn merk. De Breastflower heb ik ontworpen met echte Swarovski kristallen, om dat speciale gevoel te kunnen creëren. Het gevoel van kracht, omdat je de borstkanker hebt kunnen overleven. In klassieke zin ben ik natuurlijk niet compleet, omdat er iets van mijn lichaam is weggehaald. Maar toch voel ik mij mooier en vrouwelijker dan ooit. Het stukje dat van mijn lichaam is ontnomen, breng ik terug met een sieraad als cadeau voor mezelf.’

Mijn overwinning

‘Natuurlijk heb ik mijn borstkanker overwonnen, maar ik denk dat de genezing niet de grootste overwinning is voor mij. De borstkanker en de dood van mijn vader hebben mij handvaten gegeven om te kijken naar de belangrijke dingen in het leven. Ik realiseerde dat ik niet volledig gelukkig was, en dat kwam omdat ik mijn leven leefde vanuit een routine. Ik stond op, ging naar mijn werk, verzorgde mijn kinderen en ging weer slapen. Die prachtige wereld waarin ik leefde was voor mij iets vanzelfsprekends. Mijn grootste overwinning is dat ik nu in zie hoe mooi de wereld om mij heen is. Ik voel ineens die onvoorwaardelijke liefde voor mijzelf, en de liefde die ik wil uitdragen aan anderen. En met mijn vader als voorbeeld geniet ik nu elke minuut van de dag. Dat ene knipperende lampje, de celebrity op zijn scootmobiel, is nu een stralende ster aan de hemel geworden. En ik weet zeker dat hij apetrots op mij zal zijn.’

Meer informatie over Breastflower vind je hier.