WENDY-expert en Plusmama Irma zal ons meer gaan vertellen over samengestelde gezinnen. Het is iets heel anders om te daten met een man die al vader is, er moet namelijk rekening worden gehouden met deze kinderen. Hoe zit het eigenlijk als je daarnaast ook graag samen een kind op de wereld willen zetten? 

In een van mijn eerste publicaties nam ik je mee in mijn leven als plusmama. Ik nam je mee op de eerste date en de wetenschap dat mijn vriend kinderen uit een eerdere relatie had. Ik nam je mee in mijn omgeving en de reacties die ik kreeg op het feit dat mijn vriend al kinderen had. Ook tips en advies hoe hiermee om te gaan. Daarnaast volgende een eerste kennismaking met de moeder en de kinderen, evenals adviezen en tips. Bij elk onderdeel worstelde ik met uiteenlopende gedachten en gevoelens. Inmiddels ben ik alweer bijna 5 jaar in het leven van de kinderen en vormen we met zijn vieren, om de andere week een fijn samengesteld gezin, maar dit ging dus niet zonder slag of stoot. Zeker gedurende de eerste jaren niet. Eén van de onderwerpen waar ik mee worstelde was mijn kinderwens. Wilde ik zelf ook nog moeder worden en hoe stond mijn vriend daar tegenover?

Hoe ga je hiermee om?

Geen makkelijk onderwerp en/of keuze om te maken. Inmiddels weet ik, dat ik hier geen uitzondering in ben. Er zijn veel vrouwen in een vergelijkbare situatie, die deel uitmaken van een samengesteld gezin met een kinderwens. Een kinderwens die in vervulling gaat, omdat de partner dit ook heel graag wilt. Een kinderwens die niet in vervulling kan gaan om medische redenen. Een kinderwens die onvervuld blijft, omdat de partner hier geen keuze in kan maken of niet wilt. Een verbroken relatie en een onvervulde kinderwens, omdat jij uiteindelijk moest kiezen. Niet één situatie is hetzelfde en er zijn heel veel scenario’s denkbaar, maar de vraag is en blijft: Hoe ga je hier dan mee om?

Samen een kindje krijgen in een samengesteld gezin

Jullie zijn eruit en willen niks liever dan samen ook nog een kindje krijgen.
Zwanger zijn is natuurlijk een bijzondere ervaring en nu nog extra, omdat dit kind van jullie samen is. Dit kindje van jullie samen kan verbindend werken in jullie samengestelde gezin: Het heeft immers een bloedband met jullie allemaal. Het kan ook zo zijn, dat er juist voelbaar een splitsing optreedt. Plusmama’s kunnen, vanaf het moment dat ze zelf zwanger zijn, meer moeite krijgen met de kinderen van hun partner.

Tip: Neem jouw gevoelens serieus en praat erover met je partner. Realiseer je dat het voor je partner waarschijnlijk anders voelt. Het is belangrijk om begrip te hebben voor elkaars gevoelens hierin en daar ook alle ruimte aan te geven. Het is oké om als kersverse moeder te ervaren dat het gevoel voor je eigen kind, anders is dan dat voor de kinderen van je partner.

Ben je hiervan bewust

Ook voor eventueel oudere kinderen in het gezin is het een bijzondere tijd. Sommige kinderen vinden het heel leuk om een halfbroertje of –zusje te krijgen en andere kinderen vinden het lastiger. Wat betekent het dat papa en onze plusmama samen nog een kindje krijgen? Ook voor een ex-partner kan het moeilijk zijn; grote kans dat het voor de kinderen dan ook moeilijker is om het leuk te (mogen) vinden. Ze voelen zich namelijk heel loyaal aan die ouder. Er komt veel op jullie af en hierover praten met de kinderen en ook de ex-partner informeren is absoluut aan te raden! Met de nodige zorgvuldigheid en aandacht kan het dan ook een hele verbindende ervaring zijn die jullie als gezin naar een hoger plan tilt!

Een onvervulde kinderwens, in een samengesteld gezin, wegens medische redenen

Wat als jouw partner geen kinderen op de natuurlijke weg kan krijgen, maar wel drie kinderen met zijn ex-partner heeft middels een medisch traject.  Wist je dat jaarlijks ongeveer 50.000 koppels medische hulp zoeken, omdat het niet lukt om binnen een jaar op natuurlijke wijze zwanger te worden. Maar medische vruchtbaarheidstrajecten bieden geen garantie op succes. Volgens het CBS is 10% van de vrouwen in Nederland ongewenst kinderloos en over die onvervulde kinderwensen wordt vaak nauwelijks gesproken.

Voordat je aan de relatie begon was je hier niet van op de hoogte. Gedurende de tijd dat je samen bent komt ter sprake dat jouw partner een medisch traject heeft doorlopen met zijn ex-partner. Voor jouw partner staat vast dat hij/zij niet opnieuw de medische molen in wilt. Er zijn tenslotte al kinderen. Zelf ben je tot over je oren verliefd en wil je niets liever dan ook nog een eigen kind samen met hem.

Tip: Onderzoek of een leven, waarin je de zorg deelt voor de kinderen van jouw partner, maar geen eigen kind, denkbaar is. Onderzoek of jouw partner voor jou de man is, voor wie je jouw kinderwens los kunt/wilt laten. Onderzoek samen met je partner welke andere mogelijkheden er zijn om jouw kinderwens wel in vervulling te laten gaan. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Uiteindelijk moet er een moment komen, waarbij je een keuze kunt maken die voor jou goed voelt, en welke keuze je hierin ook maakt; het zal geen eenvoudige keuze zijn, waarbij je ook verdriet niet uit de weg kunt gaan. Hoe dan ook; praat erover met elkaar al dan niet met hulp van een coach of specialist.

Een onvervulde kinderwens, omdat jouw partner geen keuze kan/wilt maken

Je houdt van je partner en wilt je leven graag met hem (en zijn kinderen) delen, maar je wilt ook heel graag zelf nog een kind krijgen, liefst samen met hem. Jouw partner kan en/of wilt geen keuze maken. Hij is bijvoorbeeld bang dat hij straks kinderen bij twee vrouwen heeft en dat de relatie geen stand houdt. Hoe ga je hier dan mee om? Ga je alleen verder? Ga je op zoek naar een partner die wel samen met jou kinderen wilt? Is een kinderwens de goede reden om een relatie met iemand aan te gaan? Of laat je jouw kinderwens varen?

Tip: Ook hier geldt, blijf erover praten met elkaar. Stop het niet weg. Sta open voor elkaar, zonder te oordelen. Waar komt de wens vandaan of de angst om het niet te willen. Onderzoek dit bij elkaar en geef elkaar alle ruimte daarin. Heb aandacht voor elkaars emotionele en rationele argumenten. Onderzoek of jullie tot een compromis kunnen komen. Wat is er nodig- wat heeft de ander nodig? Misschien meer tijd? Afspraken over taakverdeling etc. Als praten te moeilijk is doe het dan door het geschreven woord- schrijf elkaar een brief. Blijf eerlijk tegen elkaar en doe geen ondoordachte dingen. Dit kan verstrekkende gevolgen hebben en vraag je af of dit je uiteindelijk gelukkig gaat maken. Maak een keuze. Komen jullie er samen niet uit, maak dan een keuze. Beiden keuzes gaan verdriet geven, dat is een feit. Verdriet om het verlies van je partner of verdriet van een nooit vervulde kinderwens. Vraag jezelf af of je jouw kinderwens kunt opgeven en op termijn ook gelukkig kunt blijven met jouw partner en ‘zijn’ kinderen.

Een verbroken relatie en een onvervulde kinderwens

Uiteindelijk heb je een keuze gemaakt of is de keuze voor je gemaakt. Een verdrietige situatie, niet alleen omdat je afscheid hebt moeten nemen van jouw partner, maar ook omdat er aan jouw kinderwens nog geen invulling is gegeven. Als je band met zijn kinderen goed was, is het ook voor de kinderen verdrietig. Laat ik vooropstellen dat het ook andersom kan zijn. Hoe dan ook, door de ongedeelde kinderwens is jullie relatie verbroken.

Hierbij is er overigens een verschil tussen relaties waarbij de man of vrouw kinderen uit een eerdere relatie heeft en er een ongedeelde kinderwens is en stellen die kinderen willen maar ze niet kunnen krijgen. In dit laatste geval kan het koppel het verdriet samen delen. In het geval van een keuze voor de relatie met partner, die kinderen heeft uit een eerdere relatie, maar met een eigen onvervulde kinderwens zijn het verdriet en verwerking ervan vooral heel eenzaam.

Na het verbreken van jouw relatie volgt een periode van rouw. Dit is voor iedereen anders. Hierna breekt een periode aan, waarbij je voor jezelf kunt onderzoeken op welke manier jij invulling wilt geven aan jouw kinderwens. Alleen, samen met een partner zonder kinderen of samen met een partner, die al kinderen heeft uit een eerdere relatie.

Tip: Laat ik voorop stellen dat wanneer je een nieuw persoon ontmoet, jouw kinderwens zo snel mogelijk bespreekbaar maakt. Stel het niet uit en maak jouw wens kenbaar!

Ik heb al deze gevoelens en gedachten ervaren!

Over dit onderwerp is zoveel te schrijven, maar gelukkig ook al op het internet te vinden. In dit artikel is het niet mogelijk op alle verschillende facetten in te gaan, enkel verschillende tips eruit te belichten. Voor mij persoonlijk heeft de tijd op al mijn vragen een antwoord gegeven. Ik weet nu, door onze meiden, hoe het is om kinderen in mijn leven te hebben. Ik weet nu wat het daadwerkelijk betekent en ik ben me gaan afvragen of ik zelf ook echt kinderen wilde of dat dit werd ingegeven door iets anders. Gevoelens van jaloezie, onzekerheid, het erbij willen horen, niet willen falen of omdat het zo hoort. Ik heb deze gevoelens allemaal ervaren en toegelaten. Ik heb zowel emotioneel als rationeel de afweging gemaakt, samen met mijn partner. Hij heeft me hier altijd in gesteund en me het gevoel gegeven er voor me te zijn en mee te denken.

Geen kant en klaar antwoord

Hierdoor kon ik uiteindelijk oprecht een keuze maken, die bij mij past en dat is dat mijn leven compleet is. Ik heb twee prachtige meiden in mijn leven, waar ik om de andere week voor mag zorgen en ze mag meegeven wat ik belangrijk vind. De andere week heb ik een vrij leven voor mezelf en mijn man. Dit neemt niet weg, dat me heel soms nog weleens het gevoel bekruipt; hoe zou het zijn om zwanger te zijn, om te baren en ons kind te mogen verwelkomen. Toch weegt dit gevoel niet op tegen het leven waar ik voor gekozen heb. Misschien klinkt het eenvoudig, maar dat is het natuurlijk niet en ik begrijp heel goed dat iedereen anders is, waardoor het voor de één naast zich neer te leggen is en voor een ander absoluut niet. Ook externe factoren, waar je wel of geen invloed op hebt, kunnen een rol spelen. Helaas is er dan ook niemand die je een kant en klaar antwoord kan geven. Dit is iets waar je zelf en/of samen met je partner achter moet komen.

Over Irma

Ik, stiefmoeder? In mijn hoofd plopte een schrobbende assepoester op, terwijl haar stiefmoeder haar afsnauwt. Dat gaf me geen goed gevoel dus zocht ik naar een woord dat voor mij de lading beter dekt. Zo vond ik in ons buurland België het woord ‘plusmama’. De ‘Plus’ staat voor mij voor de toegevoegde waarde die ik, naast de biologische ouders, toevoeg aan het leven van de kinderen. En net zoals alle mama’s zo nu en dan eens verwend worden, verdienen plusmama’s die (h)erkenning ook. Daarom vind je op Irma haar website een kleine selectie aan cadeautjes speciaal voor plusmama’s. Zodat ook zij eens in het zonnetje gezet kunnen worden. Ook vind je hier andere verhalen van meer plusmama’s.

Lees hier het hele verhaal van Irma.