Het leven lachte Maria* tegemoet. Ze deed haar werk waar ze altijd van had gedroomd en ontmoette een fantastische man met wie ze samen een kind kreeg. Maar het sprookje spatte uiteen: haar man begon fysiek geweld te gebruiken en sloeg haar bijna dood. ‘Ik kon geen kant meer op’.
‘In Tanzania had ik een korte tijd vrijwilligerswerk gedaan. Afrika bleef me trekken door de mooie natuur. Daarom vertrok ik in 2013 naar Tanzania. Samen met een dominee richtte ik een kleuterschool en community centrum op. Al snel ontmoette ik een man op wie ik vrij snel verliefd werd. Een gezamenlijke vriend nam hem mee naar ons project. Het was knappe, charmante man met rasta haren.’
Eerste rode vlaggen
‘Het eerste jaar hebben we veel meegemaakt. Een busongeluk vlakbij Dar es Salaam, een overval in mijn eigen huis en nog allerlei andere gebeurtenissen. Het ergste van alles was dat ik erachter kwam dat mijn vriend weleens een kwade dronk had. Hij werd dan ontzettend agressief. In eerste instantie maakte ik me geen zorgen dat hij mij iets aan zou doen. Al snel veranderde dat.
Op een avond toen hij dronken thuiskwam, trok hij me uit bed en begon hij tegen me te schreeuwen. Hij liep naar de keuken en kwam even later terug met twee scherpe messen. Hij ging met zijn ontblote lichaam tegenover me zitten, duwde de messen in mijn hand en riep: “Just kill me!” Ik stond doodsangsten uit. Uiteindelijk kalmeerde hij gelukkig. De volgende dag bood hij 100 keer zijn excuses aan. Ik kon de spijt in zijn ogen aflezen. Hij beloofde dat dit nooit meer zou gebeuren.’
Doodsangsten
‘Lang ging het goed. Hij behandelde mij met respect. Ik was opgelucht. Het bleef bij die ene keer. Ongeveer anderhalf jaar later gebeurde het toch weer. Terwijl we samen uit waren met vrienden ging het knopje weer om. Hij wilde mij naar huis brengen, maar ik wilde nog helemaal niet weg. Hij werd steeds agressiever en sleurde mij mee. Op dat moment grepen de beveiligingsmensen van de club in en namen hem mee. Zo snel mogelijk ging ik toch naar huis, waar mijn zoon en de oppas waren. De eigenaresse van de club zou mijn ex daar nog even houden. Hij kon niet in deze staat naar huis. Hij was te gevaarlijk.
Thuis aangekomen deed ik alle deuren goed op slot. Nog geen tien minuten later kwam mijn ex al thuis. Hij had geen sleutel mee, dus hij klom over de muur heen. Ik herkende mijn ex-man niet meer terug. Als een wild beest was hij op zoek naar zijn prooi. Hij begon de ramen in te slaan. In Tanzania hebben alle huizen tralies achter de ramen, dus je kunt niet gemakkelijk in een gesloten huis komen. Hij begon echter ook de tralies met een baksteen kapot te slaan. Ik was totaal in paniek. De oppas liet ik naar buiten gaan, zodat ze hulp kon gaan halen.
Ik sloot me gauw op in de kamer van mijn zoon, deed de deur op slot en barricadeerde de deur. Dat gaf mij wat extra tijd. Mijn ex is ontzettend sterk dus binnen no time had hij de deur ingeschopt. Toen begon het. Daar waar onze vijf maanden oude zoon vredig in bed lag te slapen, begon hij me te molesteren. Bloed spatte op het bed. Ik probeerde hem te kalmeren en hem te stoppen. Niks hielp. Hij leek in trance te zijn. Hij sloeg en trapte me. Ik smeekte hem te stoppen en herinnerde hem eraan dat dit de kamer van onze zoon was. Hij sleurde mij aan mijn arm mee naar de woonkamer en duwde mij op het tapijt. Hij bleef op me inslaan en schoppen met zijn maat 46 bergschoenen. Ik lag in al het glas van de kapotgeslagen ramen. Ik was machteloos.
Het volgende wat ik me herinner is dat ik in de slaapkamer op bed lig. Mijn ex-man is even weg, maar komt dan op de rand van het bed naast me zitten. Hij heeft een hamer in zijn hand. Nu is het voorbij, gaat door mijn hoofd. Hij zegt iets over het verdelen van het geld en ik knik. Ik denk, één verkeerd woord en het is voorbij. Dan staat hij op en vertrekt hij. Hij doet de deur op slot en laat mij en mijn zoon achter.’
Pijn
‘Ik kon niet bewegen. Bij elke beweging schoot er een pijnscheut door mijn hele lijf. Waarom is onze oppas niet met hulp gekomen? Ik kon het niet begrijpen. Ik ging op zoek naar een sleutel van de kamerdeur, maar vond niks. Naar de wc gaan was geen optie, maar ik moest plassen. Ik zag geen andere uitweg dan in een plastic zak te plassen. Snel kroop ik weer in bed. Ik kon geen kant op. Na een paar uur kwam hij terug. Hij gaf mij de telefoon en direct heb ik de buurvrouw gebeld. Zij reed mij naar het ziekenhuis. Daar gaf ik een onzinnige reden waarom ik er zo bont en blauw uitzag.
Het duurde uiteindelijk twee maanden voordat ik volledig hersteld was en geen pijn meer voelde. Maar de grootste pijn zat in mijn hart. De man die voor mij hoorde te zorgen, de man die mij zou moeten beschermen, de vader van mijn kind heeft me de ergste nacht van mijn leven bezorgd.’
Toch terug
‘Daarna is hij uit huis gegaan en is bij mijn enige Nederlandse vriendin ingetrokken, met wie hij al vreemdging toen mijn zoon nog maar enkele weken oud was. Ik was er kapot van. Mijn liefde voor hem zat zo ontzettend diep. Ik was zelfs nog bereid om hem terug te nemen. Ik huilde elke dag. Daarom besloot ik terug naar Nederland te gaan. Ik zou daar een half jaar verblijven. Toch ging ik al eerder terug naar Tanzania om een safaribedrijf op te zetten. De drive om mijn bedrijf succesvol te maken was zo groot dat ik er 200% voor ging. Mijn liefde voor het land kon ik niet laten gaan, ook al had ik daar verschrikkelijke dingen meegemaakt. Even later ontmoette ik mijn nieuwe vriend en kon ik het verleden steeds beter loslaten en afsluiten.
De avond die mijn leven veranderde is nu vijf jaar geleden. Het is de eerste keer dat ik mijn verhaal vertel. Ik ben er sterker uitgekomen, maar ik had gewild dat ik toen sterker was geweest. Luister naar je gevoel. Mijn safaribedrijf loopt goed. Samen met mijn nieuwe vriend en onze twee kinderen reis ik op en neer naar Nederland, om onze kinderen in Nederland te laten opgroeien en naar school te laten gaan. ‘
De naam Maria is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.
Lees meer inspirerende levensechte verhalen:
Sanya kreeg een ongeplande keizersnede: ‘Het was een traumatische ervaring’
Pinar is corona buddy op de IC: ‘Ik ben trots om op deze manier een bijdrage te leveren’
