Zondag 21 juni is het echt zover: dan is de TriatLOOR en moet Hannelore 500 meter zwemmen, 20 kilometer fietsen en 5 kilometer hardlopen. En dat is eng! Want hoewel Hannelore fitter is dan ooit, vindt ze sporten vaak nog steeds niet leuk en nu de einddatum dichterbij komt, vraagt ze zich af waar ze aan is begonnen. ‘Straks moet ik afhaken en haal ik het niet.’
Lees de blog van Hannelore: ‘Waar ben ik aan begonnen’
Waar ben ik aan begonnen? Dat vraag ik mij dagelijks af. Mike daagde mij begin dit jaar uit om 1/8ste triatlon te gaan doen, omdat ik fitter en energieker wilde worden. Ik wist niet eens precies wat dat was, zo’n triatlon, en vervolgens viel ik bijna van mijn stoel. Ik? Zwemmen, fietsen én hardlopen? Achter elkaar? Een paar uur lang? Dat red ik nooit…
Eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet of ik het ga redden. Inmiddels ben ik voor mijn doen fitter dan ooit en mijn energieniveau is inderdaad aan het stijgen, dus daar ben ik ontzettend blij mee. Toch vraag ik mijzelf nog regelmatig af waar ik in hemelsnaam aan ben begonnen. Op de dag van mijn training – en dat zijn vier dagen per week – heb ik nooit zin. Ik word al moe bij de gedachte dat ik moet sporten en zou veel liever gaan liggen luieren. Ik ben moe, chagrijnig of heb nog tien andere dingen te doen – en soms dat allemaal tegelijk. Ik maak me zorgen over wat Mike nu weer op het programma heeft staan, want dat vertelt hij mij vrijwel nooit van tevoren. En ik ben bang dat dit de dag wordt dat ik het een keer niet volhoud. Dat ik moet afhaken of dat plotseling duidelijk wordt dat het hele project onhaalbaar is.
De rest van de week verga ik van de spierpijn. Uit bed stappen doet pijn en gaat gepaard met een hoop gezucht en gekreun. Opstaan van mijn stoel tijdens mijn werk bij de 538 Ochtendshow doet pijn, maar probeer ik geruisloos te doen, omdat die mannen mij dan natuurlijk keihard uitlachen. En het allerergst is opstaan van de wc. Gelukkig ziet niemand dat ik mij regelmatig moet optrekken aan de deurklink… Inderdaad, waar ben ik aan begonnen?
Ook het vloggen valt niet altijd mee. Dat was in eerste instantie vooral bedoeld als extra stok achter de deur. In het begin probeerde ik daarom nog een beetje leuk in beeld te komen. Keurig make-upje op, haren in de krul, mooie jurk aan en praten in goede volzinnen. Dat was niet vol te houden en kostte teveel energie. Dus besloot ik om de boel maar lekker de boel te laten en gewoon op elk moment de camera aan te gooien. Ook al hangt mijn mascara op mijn kin, kom ik niet meer uit mijn woorden, pluist mijn haar alle kanten op en zie je de zweetplekken op mijn te strakke sportlegging. Ik wilde namelijk ook laten zien hoe je jezelf – als onsportief type – toch kunt uitdagen en je grenzen kunt verleggen. Hoe sporten misschien wel leuk kan worden en wat ervoor nodig is om door te zetten. Maar als ik dan zelf mijn vlogs terugkijk vraag ik mij regelmatig af waar ik aan ben begonnen, want misschien ben ik wel té eerlijk en té echt? Zeker als ik al die prachtige fitgirls en influencers op Instagram zie…
De TriatLOOR
Maar deze laatste weken maakt de twijfel plaats voor echte paniek; 21 juni komt steeds dichterbij! Nog een paar weken en ik ga een halve kilometer zwemmen, twintig kilometer fietsen en vijf kilometer hardlopen. Achter elkaar. Oh mijn god. En dat ga ik natuurlijk ook in beeld brengen, ter afsluiting. Als bewijs. Als bewijs dat ik het heb gedaan en dat jij dit misschien ook wel zou kunnen.
Wil je dat met eigen ogen zien, dan kan dat trouwens. Mike heeft een mooie route van vijf kilometer in Eemnes uitgestippeld, dus als je ergens langs de kant gaat staan kun je mij vijf keer voorbij zien komen. De eerste keer nog optimistisch, daarna wat vermoeider, vervolgens extreem vermoeid, dan echt wanhopig en de laatste ronde ren ik waarschijnlijk op mijn tandvlees. Zwaai je dan even? Ik beloof je dat ik probeer terug te zwaaien. Als ik het red.
Zo traint Mike Hannelore
Mike van Dijk: ‘Toen bleek dat de geplande Triatlon waar Hannelore aan mee zou doen op 21 juni niet door kon gaan vanwege de Corona-maatregelen, hebben we de TriatLOOR bedacht, een eigen Triatlon die Hannelore alleen kon doen. Zo hield ze toch een doel, en dat was een belangrijke motivatie om te trainingen vol te houden. Ik heb zelf een parcours uitgezet en op het kaartje kunnen jullie zien waar Hannelore zondag 21 juni allemaal langskomt. Aanmoedigen mag! Mits op gepaste afstand natuurlijk. De trainingen zijn nu, in aanloop van de TriatLOOR, behoorlijk zwaar voor Hannelore. Zwemmen is er nu ook bijgekomen. Dat ze zich soms afvraagt of ze het wel gaat halen is logisch; het komt nu echt dichtbij. Maar Hannelore is fitter dan ooit en ik heb er alle vertrouwen in dat ze het aankan. 21 juni wordt een superdag!’
De route van de TriatLOOR op 21 juni
Bekijk ook de eerdere v(b)logs van Hannelore:
Loor gaat ervoor! ‘Ik heb moeten afkicken van mijn suikerverslaving’
Loor gaat ervoor: ‘Sporten verbetert je humeur waardoor je minder snel snoept’
