Is wendbaar en veerkrachtig zijn niet de essentie van het leven? Na elke teleurstelling weer op kunnen staan. Sterk zijn. Qmusic-presentatrice Fien Vermeulen kreeg harde lessen in het leven en schrijft als WENDY-expert elke twee weken een verhaal over gezondheid, geluk en survivallen. Vandaag vertelt ze hoe wendbaar ze werd van boksen.
Een jaar of 8 was ik, denk ik, toen ik een escaperoom in de schuur van mijn ouders wilde bouwen. Dat was net nadat ik een zeskamp had georganiseerd voor de buurtkinderen en ergens tijdens de voorbereidingen op mijn vrijwillige extra spreekbeurt over de Deltawerken op school. De positieve benadering is dat ik een zeer actief, ondernemend en onderzoekend kind was. Grote Guus uit de buurt zag dat alleen niet zo. Die vond me een irritante, kleine betweter. Altijd maar bezig. Guus pestte me. Wachtte me op, treiterde me, zorgde ervoor dat de andere kinderen in de buurt niet altijd met me durfden te spelen. Ik werd bang. Naar buiten gaan werd eng, leuke plannetjes verzinnen durfde ik bijna niet meer – tot ik me bedacht: dit is niet wat ik wil.
Vechten
Misschien heb je weleens gehoord van fight, flight en freeze. Drie manieren om te reageren op acuut gevaar. Ik heb gemerkt dat ik in veel situaties direct begin met vechten, dat is mijn instinct blijkbaar. Iemand vroeg me laatst: doe je dat altijd al? Toen dacht ik aan Guus. Grote Guus. Hij was zeker 3 koppen groter en 20 kilo zwaarder. Ik wist hoe laat Guus meestal buiten ging spelen na school, dus bedacht ik een plan. Naast het speeltuintje in de buurt ging ik in de bosjes zitten. Ik heb net zo lang gewacht tot hij eraan kwam. Hij liep met 2 vriendjes. Ik was doodsbang, maar sprong uit de bosjes en duwde hem met mijn judotactieken zo hard als ik kon. Hij schrok, viel en zei niks. Ik keek hem even aan en liep weg. Guus heeft me nooit meer gepest.
Angst
Agressie is natuurlijk geen aanbevolen oplossing, maar aanvallen kan best een goede overlevingsstrategie zijn. Eenmaal genezen van de kanker merkte ik dat ik weer bang was. Angstig voor de toekomst, voor mijn lichaam en vooral om bij mensen in de buurt te komen want dat was maandenlang gevaarlijk. Door mijn zwakke immuunsysteem mocht ik niet in groepen mensen komen, geen planten in potgrond in mijn kamer hebben, geen huisdieren aanraken, vaak niet geknuffeld worden en niet in een vieze omgeving komen zoals bijvoorbeeld het OV, of een kroeg. Ik was dan wel beter, maar ik was zo bang geworden dat ik nergens meer naar toe durfde. Ik was mezelf niet meer.
Geen genade
Na maanden van therapie begon de vechter terug te komen, en dus ook de plannen. Ik besloot naar de Fight and Power academy te gaan: een boksschool waar ze profboksers opleiden. Badr Hari had er ook getraind. Liep ik daar, korte haartjes, 48 kilo, in m’n eentje naar binnen. Aan de houten bar zaten een stuk of 5 enorme kerels met tatoeages en oorbellen. “Wat kom je doen?”, vroeg er één. Ik denk dat iedereen zag dat er iets met mij was. Ik gaf aan dat ik wilde leren boksen. Barry, van bijna 200 kilo, zei dat het oké was, als ik alles maar mee zou doen. Geen genade.
Wendbaar
Klappen opvangen, dat leerde ik. Dat je meer kunt hebben dan je denkt als je maar meebeweegt. Dat je slim moet zijn, vooruit moet denken. Bereid moet zijn om aan te vallen. Wendbaarheid. Je kunt het trainen. Snelheid, flexibiliteit, licht op je voeten staan en altijd op je tenen blijven, want dan ben je sneller weg. Je voelt het aankomen, boksen, was de beste voorbereiding die ik maar kon hebben. Op het echte leven. Het zijn deze lessen die ik nog steeds als mantra’s afspeel. Door die bokslessen kwam ik er weer. Ik begon daar weer te leven. Met Barry van bijna 200 kilo.
Is wendbaar en veerkrachtig zijn niet de essentie van het leven? Na elke teleurstelling weer op kunnen staan. Sterk zijn. Dat laatste is een lastig concept, vind ik. Ik verwar sterk zijn soms met volhouden, rechtdoor gaan. Met vastberadenheid of loyaliteit. Terwijl overleven, sterk zijn, gaat om veranderen. Om je doel wel in de gaten te houden, maar de weg er naar toe wel honderd keer aan te passen, als de situatie daarom vraagt.
Wees niet bang om je doelen bij te stellen. Je komt erachter dat je meer kunt dan je denkt, dat grenzen vervagen. En soms zijn er omwegen die je niet had kunnen voorzien. Gewoon rechtdoor blijven gaan is zinloos. Overleven is veranderen, zonder dat einddoel uit het oog te verliezen.
Lees ook:
Fien Vermeulen over samen zijn met haar moeder bij kanker
Fien Vermeulen nieuwe inspirator voor Wendy online!
Dit voorjaar verschijnt het boek van Fien” Hoe word ik een Survivor…wat een schijtwoord.
Volg ook het inspirerende instagramaccount van Fien.
