In de serie Zonder jou vertellen mensen over het verlies van een geliefde of familielid. Hoe voelt diepe rouw? Wat geeft hen troost? Op 19 mei van dit jaar verloor Cindy van der Tol haar zoon Sven, die op 16-jarige leeftijd door een ernstig scooterongeluk om het leven kwam. De dag voor zijn 17e verjaardag hebben Cindy en de vader van haar zoon ervoor moeten kiezen om hem te laten gaan. Afscheid heeft ze nooit kunnen nemen. ‘Op zijn verjaardag waren we de begrafenis aan het regelen. Dat kun je je gewoon niet bevatten.’

‘Ik werd rond 4.00 uur wakker van sirenes bij ons in de buurt. Meteen zat ik rechtop in bed. ‘Is Sven al thuis?’ schoot gelijk door mijn hoofd. Toen ik de trap afliep zag ik zijn schoenen niet staan in de gang. Gek. Ik liep door naar de woonkamer, want op tafel legde Sven altijd de helm van zijn scooter weg. Ook geen helm te bekennen. Een bepaald gevoel bekroop me meteen; die sirenes zijn voor Sven. Op het moment dat ik een helikopter hoorde vliegen, ben ik mijn man en oudste zoon wakker gaan maken. Mijn man is gelijk de deur uitgegaan om op de sirenes af te gaan. Mijn oudste zoon stelde me nog gerust: ‘Mam, hij komt echt wel thuis zo.’ Maar dat was helaas niet het geval. Mijn man kwam weer thuis, vergezeld door de politie. Het ging inderdaad om Sven. Hij en zijn maatje hadden een ernstig scooterongeluk gehad.’

Gevonden in de berm

‘Die avond was hij gaan chillen met zijn vrienden in het dorp waar zijn vader woont. De volgende dag was het Moederdag en hij wilde graag bij ons thuis slapen, zodat hij dan de volgende ochtend bij mij kon zijn. ‘Weet je zeker dat je niet bij je vader slaapt?’ hadden zijn vrienden nog gezegd. Maar hij moest en zou naar mama toe.  Zelf mocht hij alleen niet meer rijden, dus bood zijn maatje aan om hem naar huis te brengen op de scooter van Sven. Nog een vriend van ze reed achter hen aan. Zijn scooter ging simpelweg minder hard dan die van Sven, waardoor hij een stuk achter ze reed. Op een gegeven moment was hij ze kwijt. Toen hij de jongens probeerde te bellen, krijg hij geen gehoor. Na wat rondrijden kwam hij een stuk helm tegen op de weg. Vervolgens zag hij Sven en zijn maatje liggen in de berm.’

‘Wat hij daar aantrof was heel heftig. De jongens lagen over elkaar heen en ze reageerden nergens op. Wat hij zag was heel bloederig en naar. Hij belde 112 en moest Sven op zijn rug draaien. Hoe ze zijn gevallen, weet niemand. Er was geen tegenliggende auto, fiets of scooter. Niemand heeft gezien hoe het is gebeurd. Dat is heel lastig om te beseffen. Hoe heeft dit nou kunnen gebeuren? Waren ze aan het zigzaggen op de weg of moesten ze wijken voor een dier? Niemand die het ons ooit zal kunnen vertellen.’

Zwaar hersenletsel

‘Tijdens de rit naar het ziekenhuis blijf je je maar afvragen hoe erg het is. Je bent verdoofd. We kregen een familiekamer toegewezen in het ziekenhuis. De vader van Sven en zijn partner waren inmiddels ook op de hoogte. We kregen te horen dat we hem nog niet mochten zien. Ze hadden namelijk zwaar hersenletsel geconstateerd en wilden hem opereren. Drie uur lang hebben we in spanning afgewacht. De muren in het kleine kamertje komen dan op je af. De politie kwam een zak brengen met zijn kleding en spullen. Tussen de spullen vond ik later thuis een cadeaubon die hij vermoedelijk voor Moederdag had gekocht. Mijn hart brak compleet.’

Moeilijkste beslissing ooit

‘Na de operatie waren de artsen gelijk pessimistisch. Ze besloten hem drie dagen in coma te houden. Toen ik hem zag, lag hij er rustig en vredig bij. We bleven wachten op een beweging of een teken van leven. Maar er gebeurde niets. Weer bekroop me een gevoel; hij is al heengegaan, dacht ik. Toen we ook nog een slechte uitslag kregen van de MRI-scan, was de hoop heel ver te zoeken. Ze vroegen ons of we hem wilden laten gaan. Het was de moeilijkste beslissing ooit, maar zijn vader en zijn partner en mijn man en ik, hebben besloten dat we hem moesten laten gaan. Sven was zo’n levendig jochie, we gunden hem een zo’n volledig mogelijk leven. Dat zou niet lukken op deze manier.’

‘Dinsdagochtend besloten ze de beademing te stoppen. Hij snurkte als het ware. Ik mocht bij hem gaan liggen in het ziekenhuisbed. Zo hebben we een uur gelegen samen, zij aan zij. Dat is een moment dat ik altijd zal koesteren. Toen ze extra morfine toedienden, kreeg ik een besefmoment: er was geen weg meer terug. Ik weet nog dat ik zijn luchtje opspoot. Sauvage van Dior. Hij kocht het van zijn allereerste salaris. Zo trots als een pauw was hij. Ik spuit het nu nog steeds regelmatig op. Dan ruik ik hem weer even.’

Wacht even op papa, jongen

Wat lijken Sven en zijn moeder op elkaar

‘De vader van Sven ging nog even een sigaretje roken. Ik zat naast Sven zijn bed, en hield zijn arm vast. Ik vroeg aan de zuster of het wel goed ging. Weer kreeg ik een gek gevoel. Het kon zomaar eens foute boel zijn. Maar de zuster probeerde me gerust te stellen en zei dat er geen gekke verandering te zien was. ‘Wacht even op papa, jongen’, zei ik tegen Sven. We belden hem en zo snel als hij kon kwam hij naar de kamer toe. Langzaam voelde ik Sven zijn arm wegglijden tegen die van mij. Zijn ademhaling veranderde. Het was toch foute boel. Dat was het moment dat we wisten dat hij er niet meer was. Een dag later zou hij 17 jaar zijn geworden. Op zijn verjaardag waren we de begrafenis aan het regelen. Dat kan je je gewoon niet bevatten.’

‘Toen belandde ik in een hele nieuwe rollercoaster. Ik voelde me verdoofd. Pas na twee maanden kwam mijn gevoel weer een beetje op gang en kwam het besef dat hij niet meer thuis zou komen. Hij zou me nooit meer laten schrikken of aan komen rijden op zijn scooter. Hij was een ondeugende, maar lieve jongen. Ook een mooie jongen, met zijn blonde haren en brede lach. Hij kon verlegen zijn, maar ook heel aanwezig. Ik mis zijn aanwezigheid elke dag.’

Moederhart

‘Zeker tot aan zijn 15e was hij een enorm moederskindje. Als mijn man ‘s nachts werkte, kwam hij naast me liggen. Dat vonden we zo gezellig. In coronatijd was het voor hem makkelijker om bij een groot deel van de tijd bij zijn vader te zijn. Daar werkte hij en  daar woonden zijn vriendjes. Hij drukte me vaak op het hart dat hij mij ook graag wilde blijven zien. De avond voordat hij wegging, vertrok hij vanuit ons huis naar zijn vrienden. We hadden een discussie. Ik stuurde hem daarna een geïrriteerd appje, waarop hij zei: ‘Ja mama, ik begrijp je’, met een kuspopje erachter. Dit was het laatste wat hij naar me stuurde. Ik heb me er lang schuldig over gevoeld. Het idee dat ons laatste gesprek een discussie was, vind ik heel erg. Ik heb er hulp voor gezocht en mezelf kunnen vergeven. Mijn bezorgdheid en frustratie kwam vanuit mijn moederhart, omdat ik hem wilde beschermen.’

Kracht

‘Toen hij overleed,  heeft hij zijn kracht aan mij gegeven. Of het echt zo is, weet ik natuurlijk niet. Maar uit de gedachte haal ik ook heel veel steun. Ik merk dat iedere dag zwaarder wordt om met het verlies om te gaan. Toch voel ik dan dat hij om me heen hangt en zegt: ‘Mam, je kan dit.’ In de vorm van een tattoo en sieraden draag ik hem fysiek bij me elke dag. In de ring zit een blond plukje haar van hem verwerkt. Van de cadeaubon die hij me had willen geven op Moederdag kocht ik een kettinkje met de letter ‘S’. Soms merk ik dat ik wanhopig op zoek ga naar tekenen die erop wijzen dat hij bij me is. Zo hebben we ook al een aantal keer meegemaakt dat een vlinder ons opzocht. De vlinder zat even bij mij, bij zijn broer, zusjes en mijn man. Toen vloog het beestje weer weg. Of dat dan echt Sven is, weet je niet. Maar de gedachte troost me.’

Lees ook:

Word abonnee van WENDY!

4 x WENDY-special

 + Cadeaupakket van Salt of the Earth t.w.v. €29,45

Nu voor €17,50

Bij een jaarabonnement op de WENDY-specials (vier nummers per jaar) ontvang je nu een heerlijk cadeaupakket van Salt of the Earth gratis. Salt of the Earth maakt milieuvriendelijke en natuurlijke huidverzorgingsproducten en is dé nummer 1 op het gebied van natuurlijke deodorant. 100% natuurlijk en samengesteld op basis van minerale zouten, magnesium en Aloë Vera. Het pakket bestaat uit een roaming hand was, natural roll-on deodorant, natural spray deodorant en een natural deodorant stick. Klik hier om een abonnement te bestellen.  

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]