Vorige week plaatsten we op wendyonline.nl het interview met Tonya Ernsting, die nadat ze genas van borstkanker en na 23 jaar scheidde van haar man in haar eentje naar Spanje vertrok en daar nu B & B Todos Y Tonya runt voor (ex)-kankerpatiënten. Ze kreeg daar tal van mooie reacties op en voortaan zal Tonya elke maand op wendyonline.nl vertellen over haar nieuwe leven in Spanje.

Je bent geweldig!

Ik wil je wat vertellen. Na het interview van vorige week op Wendyonline.nl ontplofte mijn social media bijna. Zoveel reacties, zoveel vriendelijke woorden, complimenten. ‘Je bent geweldig’ en ‘succes gewenst’ berichtjes… Superfijn als mens om te lezen! En mijn project kan natuurlijk iedere vorm van aandacht gebruiken om uiteindelijk uit te groeien tot wat ik voor ogen heb: een heerlijke vakantie plek waar iedereen zich veilig kan voelen. Als (ex)-patiënt, maar ook als het je partner, ouder, kind, geliefde of vriend of vriendin betreft. Zowel het interview als de wijze waarop dat tot stand kwam, zorgen ervoor dat mijn gedachten constant afdwalen de afgelopen dagen.

Eerst het interview: de schrijfster en hoofdredactrice van Wendyonline.nl is Rosa Koelemeijer, mijn beste vriendin tijdens mijn middelbare schooltijd. We reden samen paard, toupeerden ons haar voor we uit gingen (het was de tijd van de Dolly Dots en Madonna, haha) en waren echte ‘partners in crime’. In een van onze gesprekken van vorige week zei ik tegen haar: ‘Weet je nog Roos, dat jij in India zat en dat ik jou ‘poste restante’ brieven stuurde?’ We lachten, en zij noemde me Toon, zoals ze altijd deed, op de manier zoals niemand me afgelopen jaren heeft genoemd. En het bijzondere was, na vijf minuten waren die 25 jaar dat we elkaar niet gezien hebben weggevallen. Bijzonder was ook dat het initiatief van haar kwam, na een gesprek met andere vriendinnen uit die tijd van toen. En hoe mooi dat is, dat elkaar helpen, verbinden, en belangrijker nog, de verbinding voelen, op basis van wat je samen hebt beleefd, hebt meegemaakt.

Samen

Beleefd en meegemaakt, ik kan er een boek over schrijven, en misschien doe ik dat ook nog wel eens, maar het gaat me nu over dat ‘samen’. Samen, met vriendinnen, familie, geliefden. ‘Samen’s’ die er nog zijn, maar ook de ‘samen’s’ die ik ben verloren onderweg. Mensen waar ik kortere of langere tijd momenten mee heb gedeeld. Heb liefgehad. Mensen die ik verlaten heb, die mij verlaten hebben, sommigen die wegdreven, verwaterden. Toch ben ik de meeste niet vergeten, en gelukkig duikt er zo af en toe (regelmatig, sinds ik met dit project begonnen ben) weer iemand op uit vroegere tijden. Nu was het Rosa, en wat ben ik er blij mee! Straks, als ik in februari een weekje in Nederland ben, gaan we elkaar zien, en ik kan niet wachten!

De verhalen en reacties naar aanleiding van dit stuk, van mensen die nog middenin het proces zitten maar ook de verhalen van ‘na’, hebben me ook al vele malen ontroerd en aan het denken gezet. En wat zijn het er veel! Wat zijn ze soms jong! WTF! Dat wist ik natuurlijk wel… En toch is het confronterend. Die rotziekte! De trajecten en behandelingen waar mensen doorheen moeten gaan. De keuzes, de soms ‘geen keuzes’, het gevoel tijd te verliezen die nooit meer terug komt. Niets dan respect. En wat een wonder is sociale media dan toch; groepen lotgenoten delen ervaringen, gevoelens en steken elkaar een hart onder de riem. Geven aan elkaar. Delen met elkaar.

Alleen

En ook lees ik een hoop eenzaamheid die ik herken; niet alleen maar wel eenzaam. Ik voelde mij best alleen toen ik ziek was, ondanks dat mijn moeder al een keer borstkanker had gehad en ik een vriendin had die hetzelfde overkomen was… Want gelukkig begrijpen ‘de gelukkigen’ je niet. Ze wensen je kracht en noemen je ‘sterke vrouw'(of man natuurlijk) en zeggen dat je moet vechten. Vechten. Alsof je iets te kiezen hebt. Je moet gewoon door. DOOR. En beter worden, en weer regie over je leven krijgen, je ritme, je emoties, je energie. En daar zit je dan, piekerend over hoe dat nou verder moet, hoe je kracht kan putten uit van alles en niets. Zoekend naar het waarom en vooral naar het ‘hoe nu verder’. Alles is veranderd, alles wat je voorheen als vanzelfsprekend aannam, en wat moet je doen, wat wil je eigenlijk? Wie ben je eigenlijk?

Ik worstel nog regelmatig met dit soort zaken. De ‘vragen des levens’. Doe ik het wel goed, gaat het inderdaad lukken, blijf ik gezond? Ga ik me 100% thuis voelen? Was het een juiste keuze? Emigreren, een zaak op zetten, alles of niets, en dan ook nog alleen. Maar dan komt er weer een berichtje, of een telefoontje. De zon schijnt, de honden liggen aan mn voeten, en ik denk; tuurlijk! Want dit is wat ik wil doen. Moet doen. Hier word ik gelukkig van. En hopelijk veel mensen met mij!

Een van de vragen die me het meest gesteld werd toen ik hieraan begon was: ‘Kun je dat wel aan, al die trieste verhalen, al die ellende?’ Mijn antwoord was steevast: natuurlijk, ook dit hoort erbij, zelfs de dood hoort erbij, en wat als ik emotioneel word? Als ik een traan laat? Een keer wakker lig?

Empathie is voor mij een groot goed. Vandaag las ik een berichtje waarin iemand op riep om iemand anders vandaag een lief berichtje te sturen, en dat probeer ik eigenlijk te doen nu. Misschien ken ik je, misschien ken ik je van vroeger. Misschien herken ik je. Misschien leer ik je nog kennen, maar dit berichtje is voor jou; jij die de moeite neemt om dit verhaal te lezen! Dankjewel! Je bent geweldig!

Liefs, Tonya

Over Tonya

Tonya is moeder van een zoon van 24 en trotse eigenares van de B & B Todos Y Tonya bij het kleine stadje Archidona, middenin Andalusië. In de witte finca creëerde Tonya een B & B met vier gastenkamers, speciaal voor mensen die met kanker te maken hebben gekregen. Maar ook voor hun familie, vrienden of nabestaanden. Ze wilde een plek creëren waar mensen zichzelf kunnen zijn, of ze nu uitbehandeld, genezen of op een andere manier met kanker te maken hebben gekregen.

Lees ook het interview met Tonya met haar persoonlijke verhaal:

Nieuwe Wendyspecial

De nieuwe winterspecial van Wendy staat vol mooie familie- en generatieverhalen. Koop hem in de winkel of via deze link.

Of neem een abonnement op de Wendy-specials en ontvang gratis een gift box van The Gift Label!