fbpx

Doe mee met Hannelore: ‘Van die opmerkingen over je gewicht kun je jarenlang last hebben, ik tenminste wel…’

Uitgescholden worden voor dikzak (of iets in die trant) is vervelend als een pestkop (of internet-trol) het doet. Maar een goedbedoelde opmerking met dezelfde strekking van iemand dicht bij je, komt veel harder aan. Juist van díe opmerkingen kun je jarenlang last hebben, ik tenminste wel. En het zorgt ervoor dat je jezelf als dikkerd en dus als mislukking ziet. Zo’n negatief zelfbeeld kan vervolgens je pogingen om gezonder te gaan leven lelijk saboteren.

Dikkerd

Klinkt heftig hè? Ik bedoel niet dat ik zielig ben hoor, maar ik denk dat veel mensen die zichzelf te dik vinden het wel herkennen. Een voorbeeld…‘Goh, wat zie jij er gezond uit!’ riep een oudere kennis van ouders spontaan uit, toen ik haar jaren geleden tegenkwam op straat. Ze bekeek me nog even goed en kneep me even in mijn bovenarm. Ik kon wel door de grond zakken. Het shirt dat ik toen droeg – een soort gehaakt tuniek – heb ik eenmaal thuis in een hoek gesmeten en nooit meer aangeraakt. Blijkbaar leek ik daar nog dikker in dan dat ik mij al voelde. Onzin natuurlijk, denk ik nu, jaren later. Maar ik heb er dus wel een jaar of vijftien over gedaan om dat naast me neer te kunnen leggen. Blijkbaar was ik al onzeker over mijn uiterlijk destijds, waardoor ik het mij extra aantrok, maar ik zag het ook gewoon niet aankomen, die opmerking en die blik.

Mijn oma was altijd een enorme flapuit (inderdaad, ik heb het van geen vreemde, haha) en dat was vaak ongemakkelijk. Maar soms ook ronduit pijnlijk… Ze kwam kijken bij mijn jazzballet-uitvoering toen ik een jaar of zeventien was. Dat vond ik heel spannend, want ik was een paar jaar met dansen gestopt vanwege een verhuizing en ik was inmiddels aan stuk voller dan ik als kind was (nu zou ik mezelf superslank vinden trouwens). De uitvoering ging gelukkig goed en ik besefte me weer hoe heerlijk ik het vond om op een podium te staan en mezelf te verliezen in het dansen. Na afloop liep ik vol blijdschap naar mijn familie en ik ging meteen naar mijn oma. Dansen verbond ons, want het was vroeger ook haar grote passie.  “Wat heb jij dikke benen gekregen, zeg!” Au. Daarna heeft ze vast nog lieve dingen gezegd hoor, want ze was echt de állerliefste en allerleukste oma ooit. Maar die ene opmerking bleef bij mij hangen, dat deed zo’n pijn, omdat ze daarmee gewoon ontzettend eerlijk was. Daarna ben ik ook helemaal gestopt met jazzballettrouwens, waar ik nu nog steeds spijt van heb.

Nu ben ik 45 en ben ik steeds meer bezig met de ‘bagage’ van vroeger. Reflecteren en mentale rotzooi opruimen. Ik dacht dat ik al een heel eind was, maar er komen toch steeds weer nieuwe dingen naar boven. Pijntjes die ik onbewust al jaren met me mee draag. En dat is oké, blijkbaar hoort dit bij het proces waar ik nu inzit. Ik kies daar zelf voor en het maakt mij sterker en gelukkiger. Ik hoop ook dat mijn dochters meer zelfvertrouwen hebben dan ik destijds had. En ik  hoop dat ik inmiddels het goede voorbeeld geef, door gewoon lekker met mijn dikke, witte blote benen over de hei te lopen in luchtige kleding waar ik me goed in voel. En misschien ga ik weer op jazzballet, waarom eigenlijk niet?

Doe mee met Hannelore!

Zou jij net zoals Hannelore ook wel fitter en slanker willen worden? Je kunt meedoen met Hannelore via het leefstijlprogramma Fit in je lijf! Bij dit programma word je online begeleid door onze personal trainer Kelby Jongen. Check de info op onze site

Bekijk hier meer vlogs van Hannelore!

Lees ook: Hannelore start met eigen podcast: ‘Hannelore in je oren’



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF