Soms ga je juist houden van datgene waar je eerst zo’n hekel aan had. Het ‘vonnis’ na haar knie-onderzoek kwam hard aan, zo zie je in haar vlog. Toch durft Hannelore te vertrouwen op haar veerkracht, schrijft ze in haar blog.
Vonnis of veerkracht?
Eigenlijk zit ik nogal met mezelf in de knoop. Ik probeer altijd in mijn vlogs te laten zien waar ik tegenaan loop, wat er goed gaat en wat de problemen en obstakels zijn die ik moet overwinnen. En in mijn blog probeer ik dan één aspect daarvan op een beetje grappige manier verder uit te diepen. Het idee achter dit alles is dat ik zoveel mogelijk mensen motiveer om ook wat aan sport te gaan doen, een extra wandelingetje te maken of meer gezonde keuzes te maken met eten. Als ík het kan, als mega snoepkont en anti-sportief-type, dan kunnen heel veel andere mensen het vast ook! Kwestie van doorzetten, geloven in jezelf en vertrouwen op je lichaam.
Maar nu weet ik het zelf ook even niet meer. Maandenlang heb ik mij vastgebeten in dat ene doel: een kwarttriatlon doen. De lat lag hoog, maar hé, die achtste triatlon was ook gelukt, en ik was ontzettend goed op weg, al zeg ik het zelf. Ik kon al acht of zelfs tien kilometer achter elkaar rennen! Oké, daarna had ik een paar dagen last van vooral mijn linkerknie, maar zodra ik maar voorzichtig was ging het best. Kleine pijntjes gaan vanzelf weer weg, spierpijn is het teken dat je je best hebt gedaan, en er horen nu eenmaal wat ongemakken bij het verleggen van je fysieke grenzen. Maar de pijn werd steeds erger, duurde langer, en de fysiotherapeut wist ook niet meer wat hij met me aan moest. Dus hij verwees me door naar een nieuwe huisarts, die van origine orthopeed is, zodat er wellicht meer duidelijk werd na een mri-scan. Ik besloot te luisteren naar mijn lichaam en de signalen serieus te nemen.
Vol goede moed ging ik erheen, opgelucht zelfs, omdat nu eindelijk duidelijk zou worden wat er aan de hand is. Stelde ik mezelf nou aan of was er aantoonbaar een probleem dat verholpen kon worden? Het ‘vonnis’ kwam hard aan. Sprakeloos was ik (en dat ben ik zelden) en geschokt. Datgene waar ik zoveel tijd en energie in had gestoken, en mijn trainer Mike natuurlijk ook, gaat ‘m niet meer worden. Wat er precies aan de hand is, probeer ik te vertellen in mijn vlog (excuses voor mijn gesnik), maar het komt erop neer dat mijn knieën te weinig veerkracht meer hebben.
Heeft opereren nog zin? Dat moet over een paar weken duidelijk worden. Maar inmiddels heb ik een week niet meer hardgelopen en ik kan je zeggen; daar knap ik niet van op. Ik voel me rusteloos, verdoofd en zelfs een beetje somber. Als je mij een paar maanden geleden had gezegd dat ik hardlopen zou gaan missen, had ik je niet geloofd. Toch is het zo. Soms ga je juist houden van datgene waar je eerst zo’n hekel aan had.
En dus moet ik nu mijn eigen veerkracht aanspreken. Kan ik hierna weer opstaan en doorgaan? Vast wel. Al zie ik nu nog niet hoe. De komende periode moet duidelijk worden wat ik nog kan doen qua sport en wat niet, want dat is voor iedereen met deze klachten weer verschillend. Misschien zwemmen? Fietsen? Wandelen? Maar ik weet zeker dat ik mijn doel niet uit het oog verlies; ik wil nog steeds fitter en sterker worden. En anderen motiveren. Ik ben natuurlijk niet de eerste die z’n doelen moet bijstellen vanwege een stomme blessure of een chronisch probleem… En zo wordt mijn sportieve avontuur na het ‘vonnis’ vooral een kwestie van veerkracht. Mentale veerkracht.
Doe mee met Hannelore!
Zou jij net zoals Hannelore ook wel fitter en slanker willen worden? Je kunt meedoen met Hannelore via het leefstijlprogramma Fit in je lijf! Bij dit programma word je online begeleid door onze personal trainer Kelby Jongen. Check de info op onze site
