fbpx

Doe mee met Hannelore: ‘10 redenen om niet naar de sportschool te gaan’

Hannelore gaat naar een sportschool, maar plotseling steken oude onzekerheden de kop weer op… In haar blog beschrijft ze tien goede redenen om NIET naar de sportschool te gaan en in haar vlog zie je dat ze eenmaal binnen in de sportschool een hele fijne ontdekking deed!

Tien goede redenen om niet naar de sportschool te gaan.

Voor het eerst sinds bijna twee jaar heb ik besloten dat ik naar een sportschool ga. Door mijn nieuwe knie-blessure kan ik niet sporten zoals ik gewend was en na een paar weken weinig doen wil ik het tóch weer gaan opbouwen. De apparaten in de sportschool zijn daarvoor perfect, want dan kan mijn knie niet alle kanten op zwieberen, dus die afspraak was snel gemaakt. Maar de avond voor mijn eerste proefles staken mijn oude onzekerheden de kop op.

Dit zijn mijn tien grootste angsten én meteen de beste redenen om niet naar de sportschool te gaan.

Ik ben de dikste… Eenmaal binnen scan je de zaal en zie je het al meteen; jij bent de dikste. Omringd door fitchicks en sportboys. Iedereen loopt in een strakke outfit en oog fit en sterk, terwijl jij je een leverworstje voelt in een te strakke verpakking. Wat zullen die anderen wel niet denken? “Laat maar joh, heeft toch geen zin met dat lijf van jou. Al train je tien jaar lang dan zie je er alsnog niet uit. Ga weg met je dikke lijf, je houdt de apparaten bezet voor de mensen die nog wel kans hebben om fitter te worden. Ga gewoon op de bank liggen en taartjes eten, zoals je – zo te zien – de afgelopen jaren ook hebt gedaan.”

Ik raak volkomen buiten adem… Al binnen een paar tellen heb je het gevoel dat je zuurstof tekort komt, terwijl de mensen om je heen nergens last van lijken te hebben. Jij gaat keihard hijgen en anderen mensen kijken bezorgd jouw kant op. Je kunt misschien maar beter stoppen, voordat ze uit voorzorg met de defibrillator komen aanzetten.

Ik ga enorm zweten… Binnen een paar minuten is je hoofd veranderd in een tomaat en zweet je op plekken waarvan je niet wist dat je daar kán zweten. Je kleding plakt aan je lijf, je voelt je vies en plakkerig en bij elk apparaat laat je een plasje zweet achter, waar je zelf bijna van moet kokhalzen.

Ook anderen gaan enorm zweten… En dat vind jij vies! Het stinkt, het plakt en het is gewoon onsmakelijk. Je wist niet dat het kon, maar zweet van anderen vind je nog viezer dan je eigen zweet. Zeker als het in de rondte vliegt als iemand zich enorm aan het uitsloven is op een van de apparaten.

Ik val helemaal uit de toon door mijn kleding… Blijkbaar is er in de sportschool een dresscode, waar jij nooit aan kunt voldoen, omdat jou lijf niet geschikt is voor die kleine, strakke setjes. Maken ze die überhaupt wel in jouw maat en kun je je daarin dan nog wel bewegen? Dus sta je daar in je verhullende, wijde t-shirt en vormloze joggingbroek, waardoor je eerder op een zwever lijkt dan op een sporter.

Kreunende kerels in kleine hemdjes voor de spiegel… Ver-schrik-ke-lijk! Die mannen die het blijkbaar nodig vinden om onder luid gekreun en soms zelfs met geschreeuw met gewichten te zwaaien, terwijl je hun okselhaar steeds viezer ziet worden. Je wil niet kijken, maar je schrikt steeds zo van hun geluid en omdat ze voor de spiegel staan zie je ze dus twéé keer!

Vieze kerels achter jou… Waarom gaat er toch altijd een of andere kerel recht achter jou zitten als jij net op de crosstrainer staat. Of – nog erger je – recht tegenover je, terwijl er echt nog heel veel andere vrije plekken zijn? Ga. Weg. Nu. Of moet je eigenlijk blij zijn dat blijkbaar iemand jou nog appetijtelijk genoeg vindt?  

Je voelt je voortdurend een enorme loser… Dat allesoverheersende gevoel is moeilijk te negeren. Alle stemmetjes door elkaar zorgen ervoor dat je wel twee keer nadenkt voordat je nog een keer naar de sportschool durft te gaan. Waarom zou je dat nog doen als je je er alleen maar slechter door gaat voelen?  

Je hebt een miljoen andere dingen te doen… Je agenda puilt uit, je moet nog van alles regelen voor de kinderen, je ouders én voor de buurvrouw. Je moet nog uitdeelzakjes maken voor de verjaardag van je kind, klussen overnemen van je zieke collega, je vader heen en weer rijden naar zijn doktersafspraak, de kat van je neef van je buren te eten geven… Mensen verwachten dingen van je en je kunt eigenlijk pas tijd voor jezelf nemen als je hele to-do-lijstje is afgevinkt. En dat is ‘ie eigenlijk nooit.

Je gaat niet meer, maar je zit nog vast aan je abonnement…  Je slaat één keer over, de volgende keer lukt ook niet op het laatste nippertje, de derde keer heb je gewoon écht geen zin meer en ineens ben je een maand verder. Dus moet je weer opnieuw beginnen, terwijl de drempel in de tussentijd steeds hoger is geworden. Na een half jaar realiseer je je dat je nu officieel een cash-cow bent geworden van de sportschool. Een sponsor, een spooklid, belangrijk onderdeel van het verdienmodel… Maar je durft er niet heen om op te zeggen.

Maar ik ga toch, want er is één reden om wel te gaan en dat is …. mijn gezondheid. En die zet ik op nummer 1 en de rest, ach, daar kom ik wel overheen. Ego aan de kant, blik op oneindig, niet op anderen letten en misschien ga ik het nog leuk vinden ook. Na alle uitdagingen ga ik ook deze aan! Let’s go!

Doe mee met Hannelore!

Zou jij net zoals Hannelore ook wel fitter en slanker willen worden? Je kunt meedoen met Hannelore via het leefstijlprogramma Fit in je lijf! Bij dit programma word je online begeleid door onze personal trainer Kelby Jongen. Check de info op onze site

Bekijk hier meer vlogs van Hannelore!

Lees ook: Hannelore start met eigen podcast: ‘Hannelore in je oren’



WENDY Zomer special

Zomer op een eiland!


Een special vol eilandliefde en eilandinspiratie.


 

LAAT JE INSPIREREN DOOR ONZE WEKELIJKSE NIEUWSBRIEF