De angst voor het onbekende beheerste plotseling haar leven. Yvonne Kreft (54) moest een neusamputatie ondergaan nadat ze de diagnose hoofd-halskanker kreeg. ‘De grond zakte onder mijn voeten vandaan.’ Nu vertelt ze stoer en met een reden haar indrukwekkende en unieke verhaal. Want een neusamputatie, wat doet dat met een vrouw?
Hoofd-halskanker
Het leven was mooi. Getrouwd met Cor, twee zonen, een dochter, inmiddels ook al twee kleinkinderen. Yvonne was graag onder de mensen en bracht het liefst tijd door met haar vriendinnen en gezin. Alles leek zo vanzelfsprekend.
Het begon met een puistje. Dat voelde niet goed. Vervolgens de diagnose die haar liet schrikken: de minst kwaadaardige vorm van kanker. En als klap op de vuurpijl ‘de oplossing’: Yvonne moest een neusamputatie ondergaan. ‘Zo bizar. Na de tweede keer snijden, kreeg ik de bevestiging dat het niet goed was. Enerzijds gaf die bevestiging rust, anderzijds was ik vreselijk bang. Het plekje zat vlakbij mijn ogen en hersenen. Ik wist geen raad met mezelf. Verdriet, angst en boosheid op de medische wereld wisselden elkaar af. En toen wist ik nog niet eens dat mijn neus eraf moest. Toen ik dat te horen kreeg, pas na de derde keer snijden, zakte de grond onder mijn voeten vandaan. Toen kwam ik pas echt in een rollercoaster van emoties en gevoelens.’
Op 4 juni zou ze geopereerd worden. ‘De spanning kwam tot een hoogtepunt. Het was vooral angst voor het onbekende: ik kende niemand die een neusamputatie heeft gehad. Maar toen werd de operatie afgelast, ik was verbijsterd.’
Negen lange dagen moest ze nog wachten, daarna was het vier weken wachten op de uitslag. ‘Dat was ook heel zwaar. Na die vier weken kreeg ik te horen dat het ‘goed’ was. Toen kwam de hoop langzaam weer een beetje terug.’
Angst
Yvonne vertelt wat er allemaal in haar omging: ‘Ik was vroeger niet onzeker, ik was wie ik was. Niet de knapste, maar wel tevreden. Ik had een leuk gezicht met een klein neusje. Mij hoorde je niet klagen over een rimpeltje. Botox of facelift kwam in mijn woordenboek niet voor. En ineens was het vertrouwen in mezelf flink geschaad. Ik wilde na de operatie niemand onder ogen komen, dus bleef ik thuis. De angst voor hoe ik bekeken werd, was te groot. Niet te verdragen. Ook al zegt mijn omgeving dat ik niet bang hoef te zijn, ik ben dat toch. Heel erg gespitst op hoe mensen reageren. Hoe ze naar mij kijken.’
Bezigheden
Het contrast met vroeger was te groot. Yvonne was voorheen continu aan het werk en altijd onder de mensen. Alles kon, nooit was iets teveel. ‘Ik runde met Cor een tuinbouwbedrijf, van 1984 tot 2001. Later begon mijn man een klusbedrijf en ging ik de catering in. Ik beheerde een kantine, pachtte een zalencentrum en heb gewerkt voor een cateraar. Toen ik twee jaar geleden een wiplash opliep kwam daar al verandering in, maar ik bleef onder de mensen. Ik hielp mijn zoon met zijn bakery. Die zaak loopt zo goed, dat ik af en toe bijsprong door een bestelling rond te brengen of een boodschapje te doen. Nu doe ik alleen de boekhouding nog. Dan hoef ik de confrontatie niet aan te gaan. Als ik mijn neusprothese heb, zien we weer verder.’
Zij zijn er altijd voor mij
Gelukkig heeft ze veel steun gehad van haar gezin. ‘Mijn man biedt de arm die ik nodig heb, de kinderen komen vaker langs en ik heb een paar dierbare vriendinnen. Waaronder een paar die borstkanker hebben gehad. Een van hen zei laatst: “Ik ben blij dat ik borstkanker heb gehad en geen kanker op mijn neus.”
Via de patiëntenvereniging Hoofd-Hals en het ziekenhuis kwam Yvonne in contact met drie lotgenoten. ‘Zij hebben ondervonden wat ik nu meemaak. Daar heb ik veel steun aan. Zij kunnen mij vertellen wat mij te wachten staat en waar ik nog doorheen moet. We praten alsof we elkaar al jaren kennen. Zij herkennen het gevoel en de strijd die ik doormaak en hebben mij gestimuleerd het niet te ontwijken maar de wond te bekijken, maar ook om iets te gaan ondernemen. Zij hebben mij gemotiveerd om mee te werken aan de campagne Make Sense.’
Eerste uitje…
‘Mijn eerste uitje na de operatie was een vaartocht met lotgenoten. Een veilige keuze, zou je denken. Het waren mensen die kanker hebben of hadden. Maar geen van hen heeft een neusamputatie ondergaan. Op de boot stond een buffet uitgestald. Ik liep er toevallig net langs en tastte als eerste toe. Terwijl ik me omdraaide met mijn bordje vol lekkers, zei een vrouw: “Zo, jij bent met je neus in de boter gevallen.” Ik kon haar alleen maar aankijken. Ze schrok minstens zo erg als ik, maar durfde niet gelijk haar excuses aan te bieden. Dit deed ze pas aan het einde van de vaart. What doesn’t kill you makes you stronger, zeg ik dan maar. Daar houd ik me aan vast. Dit voorval was het meest ongelukkige scenario dat ik me had kunnen bedenken, maar ik heb het doorstaan.’
Advies van Yvonne
‘Stel een bezoekje aan de huisarts niet uit als je wat aan je lichaam ziet of voelt. Beter een keer voor niets naar de dokter, dan één keer te laat. Ga vooral op je gevoel af en kom voor zelf op. Mij zal het niet meer gebeuren dat ik met een slecht gevoel over mijn gezondheid blijf rondlopen.’
‘Blijf dichtbij jezelf als je zoiets heftigs meemaakt. Doe het op je eigen manier, laat je niet gek maken door anderen. Jij bent degene die het ondergaat, ervaart en voelt. In het geval van een ziekte, sluit je dan aan bij een patiëntenvereniging. Ik haal er zoveel positiviteit en kracht uit. Daar vind je handvatten in de verwerking en acceptatie van jouw proces. Daar kom je in contact met lotgenoten, waar ik veel steun van heb.’
Powervrouw
‘We kennen en horen best wel vaak dat er bij mensen een plekje is weggehaald. Maar nooit wat voor ernstige gevolgen dit kan hebben. Ik wil daarom laten zien hoe een neusamputatie eruit ziet en vertellen wat dat doet met jou en je omgeving. Het vertellen van mijn verhaal helpt mij bij de verwerking. Stap voor stap word ik sterker.’
Klik hier voor meer powerstories.
Heb jij ook een mooie powerstory? Stuur dan een mail met jouw verhaal naar online@wendymultimedia.nl.
Volg voor meer inspirerende verhalen het Instagram account @powerstoriesnl, powered by WENDY.
https://www.instagram.com/p/B4snQ8vlU4R/
